ΚΥΠΡΟΣ: ΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΚΥΠΡΟΣ: ΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

23 ΜΑΡΤΊΟΥ 2013

του ΔΗΜΗΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Οι εξελίξεις στην Κύπρο είναι η φυσική εξέλιξη πολιτικών επιλογών και μιας πορείας αρκετών χρόνων. Οι τελικοί χειρισμοί του νυν Προέδρου Αναστασιάδη και του πρώην Προέδρου Χριστόφια, με την ένταξη της Κύπρου σε μνημονιακή επιτήρηση ήταν η κατάληξη μιας πορείας χωρίς επιστροφή. Οι κινήσεις του Χριστόφια για βοήθεια από Ρωσία και Κίνα (πάντα στο πλαίσιο των αγορών και χωρίς να αμφισβητείται η Ευρωζώνη), και η τελική εξέλιξη μαρτυρούν τα περιθώρια διαπραγμάτευσης και ελευθερίας κινήσεων.

Η πορεία αυτή ήταν η όλο και πιο βαθιά ένταξη και προσαρμογή της Κυπριακής Δημοκρατίας στο πλαίσιο, τους κανόνες, αλλά και τις αξίες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Με τελική κατακλείδα την ένταξη της Κύπρου στην ευρωπαϊκή εκδοχή της παγκοσμιοποίησης, στην ευρωζώνη το 2008.

Σήμερα, όλοι βγαίνουν και τραβάνε τα μαλλιά τους για το υπερτροφικό χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό σύστημα της Κύπρου. Ότι το κούρεμα των καταθέσεων για να σωθούν οι τράπεζες ήταν αναγκαίο για μια μικρή οικονομία σαν την Κυπριακή. Οι μνήμες είναι ακόμα νωπές και πριν βαρυστομαχιάσουμε από τους λωτούς που μας βάζουν να καταναλώσουμε, καλό είναι να θυμηθούμε κάποια πράγματα.

Το Κυπριακό "θαύμα" ήταν το πρότυπο που τίθονταν πολλές φορές σαν υπόδειγμα προσέλκυσης επενδύσεων σε σχέση με την ελληνική "σοβιετία". Το ίδιο που διαφημίζει αυτές τις μέρες ο Στουρνάρας, ο Σαμαράς, ο Πρετεντέρης, ο Πάγκαλος σαν νέο αναπτυξιακό πρότυπο. Η γνωστή Αγία Οικογένεια!

Μερικά στοιχεία:

Εταιρικός φόρος στο 10% προς προσέλκυση επενδύσεων, ο χαμηλότερος στην Ε.Ε.

Μη φορολόγηση των μερισμάτων ή των πληρωμών τόκων σε πρόσωπα που δεν είναι κάτοικοι της Κύπρου!

Καμία επιβολή φορολογίας σε εισόδημα που προέρχεται από μερίσματα και τόκους, υπό ορισμένους όρους!

Το εισόδημα και τα κέρδη ενός Κυπριακού Διεθνούς Καταπιστεύματος τα οποία προκύπτουν από πηγές εκτός Κύπρου εξαιρούνται από οποιοδήποτε φορολογία που επιβάλλεται στην Κύπρο!

Κέρδη από τη λειτουργία πλοίων εγγεγραμμένων στο Κυπριακό Νηολόγιο ή από μερίσματα που λαμβάνονται από μια πλοιοκτήτρια εταιρεία υπόκεινται σε μηδενικό εταιρικό φόρο!

Θυμίζουν κάτι από την νεοφιλελεύθερη μανία και φανατισμό αναλυτών και «έγκριτων» οικονομολόγων που παρελαύνουν στα ΜΜΕ για να μας πείσουν για το νέο όραμα του Σαμαρά;

Είναι σημεία από το φορολογικό σύστημα της Κύπρου.

Είναι η βάση πάνω στην οποία αναπτύχθηκε το "υπερτροφικό" χρηματοπιστωτικό σύστημα που όλοι σήμερα αναγνωρίζουν, όχι για να "κουρέψουν" τα κέρδη των τραπεζών, αλλά για να "κουρέψουν" τους καταθέτες! Από τον πιο μικρό, μέχρι τον πιο μεγάλο. Από τον "Ρώσο μαφιόζο μεγιστάνα" (που έχει τα λεφτά του στην Κύπρο αλλά όχι στο ...Λουξεμβούργο ή στο Λονδίνο), μέχρι τις οικονομίες μιας ζωής ενός Κυπρίου εργαζόμενου.

Αυτή η "ανοιχτή" οικονομία σε τοκογλύφους και πολυεθνικά αρπακτικά, είχε όμως και άλλα συγκριτικά πλεονεκτήματα, εκτός από την φοροασυλία, που προτιμούν οι αγορές, επιθυμητά στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

Το πρώτο είναι το λιγότερο κράτος. Το δεύτερο είναι η ενσωμάτωση και διάλυση του εργατικού κινήματος. Τι έλεγε για αυτά το 2008 ο πρώην αρχιτραπεζίτης και Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του ΑΚΕΛ Χαρίλαος Σταυράκης;

«Ο κ. Σταυράκης είπε πως η νέα Κυβέρνηση έχει τονίσει ότι το μεικτό οικονομικό μοντέλο είναι μια στενή συνεργασία του ιδιωτικού τομέα με το κράτος κι εξήγησε ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι ο κύριος μοχλός ανάπτυξης και το κράτος, ο στρατηγικός και ο ρυθμιστικός ρόλος»....

Για τις απεργίες είπε πως αποτελούν σπάνιο φαινόμενο στην Κύπρο, λέγοντας πως τα τελευταία δέκα χρόνια τα ποσοστά απεργίας είναι από τα χαμηλότερα στην Ε.Ε.

Οι προτεραιότητες του 2008

Για τις προτεραιότητες του 2008, ο κ. Σταυράκης ανέφερε ότι είναι η διατήρηση χαμηλών φορολογικών συντελεστών για προσέλκυση ξένων επενδύσεων, ενώ θα καταβληθεί προσπάθεια ανακατανομής στις δημόσιες δαπάνες, σε όφελος αναπτυξιακών έργων...

Τέλος ανέφερε πως ένα από τα σοβαρά προβλήματα που απασχολεί την Κύπρο είναι το συνεχιζόμενο διογκούμενο μέγεθος της κρατικής μηχανής (30-40%), το οποίο είναι μεγαλύτερο από αυτό άλλων ευρωπαϊκών χωρών».

Τις πλευρές αυτές πρέπει να τις πάρουν υπόψιν όσοι από την αριστερά θέλουν να κυβερνήσουν στην Ελλάδα, αλλά δεν θα προβούν σε μονομερείς ενέργειες και σε μεγάλες τομές, θα φέρουν ανάπτυξη απ' έξω και με ξένα ιδιωτικά κεφάλαια, θα προωθήσουν μεικτά οικονομικά συστήματα χωρίς ιεράρχηση και σαφήνεια για το ποιος είναι ο κεντρικός μοχλός, δεν θα προχωρήσουν σε εθνικοποιήσεις και σε αποφασιστικό ρόλο του κράτους σε δημόσιες επενδύσεις και άρα έλεγχο του τραπεζικού και νομισματικού συστήματος. Όσοι δηλαδή θα συμφωνούν και με τον νεοφιλελεύθερο οπαδό της παγκοσμιοποίησης Χριστόφια και με τον αντινεοφιλελεύθερο πολέμιο της παγκοσμιοποίησης Τσάβες. Θα κάνουν διαπραγματεύσεις με τα αρπακτικά σαν τον πρώτο και θα έχουν επαφή με τον λαό σαν τον δεύτερο. Αλλά ας μην είμαστε δογματικοί...

Το επεισόδιο της κρίσης από το 2008 έχει ένα ειδικό ενδιαφέρον, για έναν ακόμα λόγο. Γιατί αποτελεί και κρίση της παγκοσμιοποίησης, έτσι όπως αυτή εξελίχθηκε μετά την τυπική πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού».

Οι ελευθερίες της παγκοσμιοποίησης (κεφαλαίων, εργασίας, εμπορίου) είχαν βρει την απόλυτη πραγμάτωσή τους στην μικρή Κύπρο. Τώρα όμως που αυτή η μικρή χώρα νιώθει σφιχτά τα δεσμά αυτής της «ελευθερίας», δεν μπορούμε να κρύβουμε άλλο την συζήτηση κάτω από το τραπέζι. Η ρήξη με τα δόγματα, τις «ελευθερίες» και τους οργανισμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (Ε.Ε., ΔΝΤ) είναι αναγκαία. Δεν υπάρχει προοδευτική επανίδρυση της Ε.Ε, όπως δεν υπάρχει και εναλλακτική προοδευτική παγκοσμιοποίηση χωρίς διάλυση των σημερινών οργανισμών και συνθηκών της νεοφιλελεύθερης και ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης, όπως δεν υπάρχει και διέξοδο από την ελληνική κρίση χωρίς διακοπή της εξάρτησης από τις αγορές. Το θέμα δεν είναι να πάρουμε μέτρα για να ξαναβγούμε στις αγορές. Το θέμα είναι να οικοδομήσουμε ένα διαφορετικό κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό πρότυπο που δεν θα έχει «ανάγκη» τις αγορές.

Η πρόσφατη συζήτηση που έγινε με αφορμή τον θάνατο του Τσάβες, πρέπει να πάει και προς αυτήν την πλευρά. Μιας και το μοντέλο Χριστόφια ξεκίνησε και κατέληξε σε τραγωδία...

http://amesidimokratia-andros.blogspot.gr/

πηγή