Ὅλα ὅπως τὸ «μαῦρο» ’41: Ἴδιοι κατακτητές, ἴδιοι
δωσίλογοι!
ΙΟΥΝΙΟΣ 2014
Γράφει
ὁ Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος
Ὡς δάσκαλος δημοτικοῦ, ἐδῶ καὶ
25 χρόνια, εἶμαι μάχιμος καὶ ὄχι κηφήνας συνδικαλιστής, (ἀναφέρομαι σ’ αὐτοὺς
τοὺς χασομέρηδες ποὺ τὸ ἕνα τους μάτι εἶναι στραμμένο στὴν πολύφερνη ἐξουσία),
θὰ παραπέμψω, κατ’ ἀρχάς, σ’ ἕναν μύθο τοῦ Αἰσώπου, τοὺς ὁποίους μύθους
φρόντισε τὸ ὑπουργεῖο πρώην Ἐθνικῆς Παιδείας νὰ ἐξοβελίσει ἀπὸ τὰ «περιοδικὰ
ποικίλης ὕλης», ὅπως ἀπροκάλυπτα ὀνομάζω τὰ εὐφημιστικῶς λεγόμενα βιβλία
Γλώσσας, καὶ νὰ τοὺς ἀντικαταστήσει μὲ συνταγὲς μαγειρικῆς (κάπου 30). Οἱ
μύθοι, τὰ παραμύθια ἀρέσουν πολὺ στὰ παιδιά. Διδάσκουν καθ’ ὅτι «μύθος ἐστὶ
λόγος ψευδὴς εἰκονίζων τὴν ἀλήθειαν».
