Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Γ´

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Γ´

Γέννηση της Αριστεράς 



«Στο κόμμα μας δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι πιστός και αφοσιωμένος στο καθοδηγητικό κόμμα του παγκόσμιου προλεταριάτου που να μην πεθαίνει δέκα φορές για το σοφό αρχηγό και δάσκαλο των εργαζομένων όλου του κόσμου, Μεγάλο Στάλιν. Το κόμμα μας έδωσε χιλιάδες μαχητές του, που πέφτανε με το όνομα του Στάλιν και του Ζαχαριάδη στο στόμα».

Σε αυτή τήν σελίδα παρουσιάζεται η δράση της αριστεράς στήν Ελλάδα, μέ αιχμή του δόρατος φυσικά το ΚΚΕ, από τήν γέννησή της, μέχρι τήν απελευθέρωση, τόν Οκτώβριο του 1944. Οι πηγές είναι βιβλία έγκριτων συγγραφέων και ιστορικών, καθώς καί μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων. Η αναφορά στόν εμφύλιο γίνεται για νά καλύψει τό κενό ενημέρωσης από πλευράς ΜΜΕ και εφημερίδων, οι οποίες παρουσιάζουν τούς κομμουνιστές αντάρτες του ΕΛΑΣ και του "Δημοκρατικού Στρατού" ως ήρωες καί θύματα, καί ως τούς μοναδικούς πού αντιστάθηκαν στόν βάρβαρο κατακτητή. Εαν υπήρχε η στοιχειώδης αντικειμενικότητα από πλευράς δημοσιογράφων, εάν υπήρχε μετριοπάθεια καί όχι αλλαζονεία, από πλευράς Αριστεράς, εάν η πολιτική μας δέν δηλητηριάζονταν από μονόπλευρες αναφορές στά μίση του παρελθόντος, τότε η σελίδα αυτή δέν θά είχε λόγο ύπαρξης.

Αγανακτισμένος όμως από τήν υποκρισία των "δημοκρατικών" δημοσιογράφων, τύπου Κούλογλου, μέ τίς υποκειμενικότατες εκπομπές τους, όσο αφορά τήν αιματηρή διαμάχη μεταξύ των Ελλήνων, κουρασμένος από τίς αδιάκοπες αναφορές στή χούντα των συνταγματαρχών, όπου της χρεώνουν όλα τά δεινά των τελευταίων δεκαετιών, αηδιασμένος από τό γλύψιμο της Αριστεράς καί κυρίως του Συνασπισμού από τούς πάμπλουτους μεγαλοδημοσιογράφους των καναλιών καί τούς μεγιστάνες μεγαλοεκδότες, τύπου Λαμπράκη καί Φυντανίδη, αποφάσισα νά προσθέσω στό διαδίκτυο τήν συγκεκριμένη σελίδα. Δέν θέλω νά αγιοποιήσω τήν Δεξιά, τήν οποία θεωρώ υπεύθυνη γιά τά δεινά καί τά βασανιστήρια των αριστερών, μετά τήν συντριβή τους στά βουνά του Γράμμου καί της Μουργκάνας. Μία Δεξιά πού τήν θεωρώ ακόμα υπεύθυνη γιά τήν απαίσια οργάνωση του κράτους καί του Δημοσίου, γιά τίς συνεχείς κρατικοποιήσεις πού έκανε (Εταιρεία Ηλεκτρισμού, Ολυμπιακή κτλ), γιά τήν διόγκωση του δημοσίου χρέους καί γιά τή δουλική καί μειοδοτική πολιτική της στά εθνικά θέματα απέναντι σέ Αμερικάνους, Εγγλέζους, Σιωνιστές καί Τούρκους ( Κωνσταντινούπολη, Ιμβρος - Τένεδος, Κύπρος, Αιγαίο, Μακεδονία ). 



Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Β´

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Β´

Στάλιν: Ο πνευματικός πρόγονος της ελληνικής αριστεράς

Σέ αυτή τήν χώρα της υποκρισίας, του ψεύδους καί της υπερβολής αποκρύπτεται συνειδητά ο ρόλος του διεθνούς κομμουνισμού και ιδιαιτέρως ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ενώσεως. Ο λόγος προφανής. Η αριστερά, πού αιματοκύλισε τήν χώρα μας γιά νά μας εντάξει στό κομμουνιστικό στρατόπεδο, δέν γίνεται νά έχει λαθέψει. Η ελληνική αριστερά πού έχει πάντα δίκηο, η ελληνική αριστερά πού υπήρξε πάντα θύμα, η ελληνική αριστερά πού πρέπει νά συνεχίσει νά καθοδηγεί τήν χώρα μας, δέν μπορεί νά είχε κάνει λάθος στήν επιλογή της αυτή. Οι πνευματικοί της πρόγονοι Στάλιν, Λένιν καί Μάρξ ότι έκαναν το έκαναν γιά τήν παγκόσμια ειρήνη, τόν σοσιαλισμό, τήν κοινωνική δικαιοσύνη καί όλα τά άλλα σχετικά. Τά γκουλάγκ, τά ψυχιατρεία καί οι φυλακίσεις στίς χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού δέν πρέπει να απασχολήσουν τήν ελληνική κοινωνία, σέ αντίθεση φυσικά μέ τά θύματα του Νταχάου ή της Μακρονήσου, ή του Άη Στράτη.

(Μία ρατσιστική προσέγγιση των νεκρών είναι αυτή πού μας έχει επιβάλλει η αριστερά της Ρεπούση, της Παπαρήγα, του Φυντανίδη, του Λαμπράκη, του Μπίστη, του Κουναλάκη, του Τζανετάκου, της Δαμανάκη, του Αλαβάνου. Θυμόμαστε τά θύματα του Χίτλερ καί ξεχνάμε τά θύματα του Στάλιν καί του Κεμάλ. Η απώλεια μνήμης ισοδυναμεί μέ δεύτερο ολοκαύτωμα, κύριοι δημοκράτες της συμφοράς). 



Η καλή μας τηλεόραση καί οι καλές μας εφημερίδες, πού μέ τόση παρρησία προβάλουν τά εγκλήματα του Χίτλερ, σπανίως αναφέρουν τά θύματα του "πατερούλη" Στάλιν, τό πολιτικό μας κατεστημένο, πού μέ μεγάλη ευκολία καταδικάζει τά φασιστικά καθεστώτα καί φυσικά πάνω από όλα τή χούντα των συνταγματαρχών, ουδέποτε κατηγόρησε τόν σύντροφο Κάστρο, καί τούς υπόλοιπους "δημοκράτες" ισόβιους ηγέτες, όπως ήταν ο Τσαουσέσκου, ο Χόνεκερ, ο Γιαρουζέλσκι ή ο Ζίβκωφ. Οταν οι προοδευτικοί μας πολιτικοί μιλούν γιά τόν Λεπέν αηδιάζουν, ενώ όταν μιλούν γιά τά πρωτοπαλλήκαρα του Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι (Στάλιν), Μπελογιάννη ή Ζαχαριάδη ή Βελουχιώτη τότε καμαρώνουν. Οταν η Ευρωπαϊκή Ένωση, στίς 14 Δεκεμβρίου 2005, εξέδωσε μνημόνιο πού νά καταδικάζει τά εγκλήματα του Κομμουνισμού, παράλληλα φυσικά μέ τά εκλήματα του Ναζισμού, όλοι οι εγχώριοι "δημοκράτες", υποστηριζόμενοι από τό σύνολο σχεδόν των δημοσιογράφων διέρρηξαν τά ιμάτιά τους. Πώς είναι δυνατόν νά καταδικαστούν οι Λαϊκές Δημοκρατίες καί οι αγώνες της εργατικής τάξης!!!! Φυσικά κανένα κόμμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου δέν τόλμησε νά στηρίξει αυτό τό μνημόνιο.

(Τό αίσθημα κατωτερότητας της Ν.Δ. οδήγησε τήν αριστερά νά επηρεάζει ιδεολογικά τούς Ελληνες καί φυσικά αυτό δέν είναι άσχετο μέ τή Νέα Τάξη Πραγμάτων, η οποία έχει μισθώσει κυρίως αριστερούς γιά νά επιβληθεί στόν τόπο μας καί νά θεωρείται αυτονόητο πλέον από τόν μέσο Ελληνα ότι οδηγούμαστε πλέον σέ μία παγκόσμια κοινωνία χωρίς έθνη-κράτη. Σε εκπομπή του, ο δημοσιογράφος καί πόντιος Σαββίδης, δικαιολογούσε τό βιβλίο της Γιαννάκου, λέγοντας ότι αφού οδηγούμαστε σέ μία πολυεθνική παγκόσμια κοινωνία, πρέπει νά εκλείψουν εκείνα πού θίγουν τά άλλα έθνη. Ετσι απλά καί αβασάνιστα ο πόντιος φτύνει τά κόκκαλα των παππούδων του πού έμειναν εκεί.... Ξεχνάει καί τήν κατάκτηση καί τήν εξόντωση καί τήν γενοκτονία. Ετσι απλά! Τό Πεντάγωνο έκρινε ότι οι αριστεροί είναι ανώτεροι στήν άσκηση της προπαγάνδας καί στόν έλεγχο των συνειδήσεων, οπότε τούς έδωσε εργολαβία τήν διάλυση του έθνους μας. Ας ελπίσουμε ότι τα γεράκια θά τήν χάσουν αυτή τήν μάχη).

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Α´

Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ - ΜΕΡΟΣ Α´ 
(το άρθρο γράφτηκε το 2011)

Δύο μέτρα - δύο σταθμά

Σέ αυτόν τόν ιστότοπο (http://www.agiasofia.com/arist/arist.html) παρουσιάζω γεγονότα, τά οποία τό νεοελληνικό κατεστημένο αρνείται νά καταδικάσει καί θά προσπαθήσω νά εξηγήσω τούς λόγους γιά τούς οποίους λέγονται μισές αλήθειες, γιατί αποκαλύπτονται τά μισά εγκλήματα, γιατί καταγγέλονται ολίγοι καί όχι όλοι, ιδίως από μία κρατική τηλεόραση τήν οποία ακριβοπληρώνουμε αναγκαστικά όλοι οι Ελληνες πολίτες. 



Στήν πρώτη σελίδα, ο αναγνώστης θά διαβάσει τήν πραγματικότητα πού βιώνουμε στήν σύγχρονη Ελλάδα καί τήν οποία μας έχει επιβάλλει η ηγεσία της λεγομένης αριστεράς, η οποία από τό 1974, εξουσιάζει τό πολιτικό μας σύστημα, το δημοσιογραφικό, τό συνδικαλιστικό, τό καλλιτεχνικό κατεστημένο, τήν δημόσια διοίκηση, τά πανεπιστήμια καί στήν ουσία, τήν κοινωνία ολόκληρη.



Στό δεύτερο μέρος θά παρουσιάσω τά "αγαθά" του υπαρκτού σοσιαλισμού, ο οποίος προστατεύεται καί μερικές φορές υμνείται από τό νεοελληνικό κατεστημένο, πού αυτοπροσδιορίζεται ως δημοκρατικό καί προοδευτικό καί αρέσκεται, οποιοδήποτε αντίθετο ιδεολογικά πολίτη, νά τόν αποκαλεί φασίστα, χουντικό, εθνικιστή καί άλλα σχετικά. Μέσα κυρίως από τό βιβλίο του Σολτζενίτσιν "Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ", καί από μαρτυρίες του Ζαχάρωφ θά δείξω ότι το κομμουνιστικό σύστημα, πού υμνούν όλοι οι κουλτουριάρηδες, ήταν πιό απάνθρωπο καί βάρβαρο από τό φασιστικό σύστημα αλλά καί από τό ναζιστικό. Ο πνευματικός πρόγονος της αριστεράς, ο Στάλιν εξόντωσε περισσότερους από τόν Χίτλερ, ενώ φυσικά είναι μακράν ο χειρότερος εγκληματίας από όλους τούς φασίστες δικτάτορες μαζί.



Στήν τρίτη σελίδα θά διαβάσετε γιά τήν πολιτική της Ελληνικής Αριστεράς, από τό 1918, μέχρι καί τήν απελευθέρωση, τόν Οκτώβρη του 1944. Θα εξάγετε συμπεράσματα γιά τούς σκοπούς του ΚΚΕ, οι οποίοι σχεδόν πάντοτε ήταν αντίθετοι μέ τά συμφέροντα του τόπου, γιά τήν υπονόμευση της Μικρασιατικής εκστρατείας, τήν υπονόμευση της άμυνας κατά τήν εισβολή του Ιταλογερμανικού φασισμού, τήν θέση γιά τή Μακεδονία, τήν ψευτοαντίσταση του ΕΛΑΣ στήν διάρκεια της κατοχής, καί τά εγκλήματα των κομμουνιστών κατά των αντίθετα ιδεολογικά Ελλήνων. 



Στήν τέταρτη σελίδα παρουσιάζονται τά Δεκεμβριανά καί ο ο εμφυλίος πολέμος (1944-1949), μέσα από βιβλιογραφία καί φωτογραφίες. Τά ΜΜΕ πού προβάλουν μέ ευκολία τά εγκλήματα της χούντας καί γενικά της δεξιάς, όχι μόνο απέκρυψαν τήν πραγματική ιστορία του εμφυλίου, αλλά τήν διαστρέβλωσαν, αφού μάς εμφανίζουν τούς αντάρτες του ΕΛΑΣ καί του Δημοκρατικού Στρατού σάν ήρωες.

Η παρουσίαση αυτή γίνεται καθαρά γιά λόγους ιστορικούς, γιά νά μάθουν οι νέοι Ελληνες κυρίως, αλήθειες πού αποκρύπτονται, καί όχι γιά νά υποδαυλίσει μίση καί αντιθέσεις. Εάν τό δημοσιογραφικό κατεστημένο ήταν αντικειμενικό καί η αριστερά ήταν λιγότερο αλαζονική, δέν θά έμπαινα στόν κόπο νά γράψω γιά μία περίοδο η οποία δέν μου είναι ιδιαίτερα ευχάριστη. Φυσικά δέν έχω σκοπό νά εξιδανικεύσω τό δεξιό σύστημα, τό οποίο ιδιαίτερα μέ τίς δικτατορίες του Μεταξά καί του Παπαδόπουλου, βασάνισε καί εξόρισε χιλιάδες αριστερούς. Ούτε θά συγχωρήσω τή Δεξιά, γιά τίς εκδηλώσεις εμπάθειας καί αντεκδίκησης εναντίον ενόχων καί μή, καθόλη τή διάρκεια της περιόδου 1950 έως 1974.