Ο όσιος πατήρ
Ιουστίνος Πόποβιτς γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1884 στην πόλη Βράνε της νοτίου
Σερβίας. Εκοιµήθη οσιακά στις 25 Μαρτίου το 1979. Σπούδασε Θεολογία στη Σερβία,
Ρωσία και Αγγλία και ανεκηρύχθη το 1926 διδάκτωρ της Θεολογίας υπό της
Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Το 1935, εξελέγη υφηγητής και µετά
καθηγητής της Δογµατικής της Θεολογικής Σχολής του Βελιγραδίου. Το 1945,
επικρατήσαντος του κοµµουνιστικού καθεστώτος υπεχρεώθη να εγκαταλείψει το
Πανεπιστήµιο και έζησε στην Ιερά Μονή των Αρχαγγέλων Τσέλε, κοντά στο Βάλιεβο
ως πνευµατικός, συνεχίζοντας εκεί, κάτω από δυσχερείς συνθήκες, το πνευµατικό
και συγγραφικό του έργο.
Συνέγραψε τρίτοµο έργο
«Ορθόδοξος φιλοσοφία της Αληθείας», την γνωστή Δογµατική του, επτά τόµους ερµηνεία
της Καινής Διαθήκης και Δώδεκα τόµους Βίους Αγίων και πολλά άλλα Θεολογικά και
Φιλοσοφικά. Εφέτος συµπληρώνονται τριάντα χρόνια από την οσιακή κοίµησή του.
Θεωρείται από τους µεγαλύτερους Θεολόγους του 20ου αιώνος, ακολούθησε κατά
πάντα την Θεολογική εµπειρία και άσκηση των µεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας,
είναι η κρυφή συνείδηση της Σερβικής Εκκλησίας. Πολλά βιβλία του έχουν
µεταφραστεί στα Ελληνικά. Ένα λαµπρό άρθρο του για την θεωρία της εξελίξεως
παραθέτουµε κατωτέρω:
