ΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ
ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ
Ρωμανού Ξενοφάνουc
Ανδρούτσου*
«Η σύγχρονος Ελλάς
οφείλει πολύ περισσότερα εις το χριστιανικόν Βυζάντιον παρ’ όσα εις τας Αθήνας
του Περικλέους και του Φειδίου». Κάρολος Ντήλ
«Χωρίς την Ορθοδοξίαν
το όνομα της Ελλάδος δεν ήθελεν ίσως υπάρχει σήμερον εντός βιβλιοθηκών και εις
σοφών τίνων αναμνήσεις». Σπυρίδων Ζαμπέλιος
«…Παρακαλώ να
καταβάλετε όλην σας την δραστηριότητα δια να συλλέξετε εν Ενετία παν ό,τι
δύνασθε πληροφόρημα περί της Ελλάδος, όχι της αρχαίας, αλλά της του μεσαίωνος
(σημ. γράφ.: «Βυζαντίου») και της ενετιζούσης». Ιωάννης
Καποδίστριας
«(…) Το τέλος του
βυζαντινού κόσμου επήλθε συντομότατα, το 1453. Αλλά έμεινε ένα σπουδαιότατο
επίτευγμα. Ο Σχολάριος, ως Πατριάρχης Γεννάδιος, επεξεργάστηκε με τον κατακτητή
Σουλτάνο έναν καταστατικό χάρτη που, παρ’ όλους τους καταπιεστικούς όρους επέτρεπε στην Εκκλησία να επιζήσει και στον
ελληνικό λαό να διατηρήσει την οντότητα του (…)». Στήβεν
Ράνσιμαν
«Το γένος πoτέ δεν
υποτάχθηκε στον Σουλτάνο. Είχε πάντα τον Βασιλιά του, τον στρατό του, τα κάστρα
του. Βασιλιάς του ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς. Στρατός του οι
Αρματωλοί και οι Κλέφτες. Κάστρα του η Μάνη και το Σούλι». Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
