Ἀσύλληπτο: Χώρα μὲ τὸ ὄνομα Ἑλλὰς δὲν
ὑπάρχει πλέον
24 Μαρτίου 2014
Δημήτρης Κιτσίκης
Ἀκόμα καὶ οἱ
Σπαρτιᾶτες ἐπεβιβάσθησαν στὰ διαστημόπλοιά τους καὶ ἐπέστρεψαν στὸν πλανήτη
τους, ἀφήνοντας ἐδῶ κάτω μόνον τοὺς Εἵλωτες. Διαβάζω: Τὰ ΜΜΕ ἀνακοινώνουν, ὅτι ἀκόμη
καὶ σήμερα, μήνας Μάρτιος τοῦ 2014, οἱ κάτοικοι τῆς χώρας ποὺ κάποτε ἐλέγετο Ἑλλὰς,
δηλαδὴ ὁ λαὸς τῶν ἀνέργων, ξεπέρασαν ἀκόμη καὶ τοὺς Ἀμερικανούς ποὺ θεωροῦνται ἀπὸ
τοὺς πιὸ φανατικοὺς κρεοφάγους στὸν κόσμο, καταναλώνοντας 100 κιλὰ ἐρυθροῦ
κρέατος, κατὰ μέσον ὅρο, τὸν χρόνο, σίγουρα σουβλάκι ποντικιοῦ, τί ἄλλο; Ἀντιθέτως,
ὁ κάθε κάτοικος τῶν ΗΠΑ, καταναλώνει μόνον 88 κιλὰ κόκκινο κρέας τὸν χρόνο.
Τὰ στοιχεῖα αὐτὰ
παρουσίασε στὴν Θεσσαλονίκη στὶς 11 Μαρτίου 2014, ὁ καθηγητὴς προληπτικῆς ἰατρικῆς
καὶ διατροφῆς στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Κρήτης, Ἀντώνης Καφᾶτος σὲ συνέδριο τοῦ
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς παγκοσμίας ἡμέρας Χημείας. Γιὰ νὰ γίνῃ πιστευτὸς προσέθεσε καὶ κάτι ποὺ γνωρίζει καὶ ἡ
κουτσὴ Μαρία σχετικὰ μὲ τὴν ἀπίθανη πνευματικὴ παρακμὴ τοῦ Εἵλωτος ποὺ κατοικεῖ
σήμερα στὴν ἄλλοτε Ἑλλάδα τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου καὶ τῆς μεσογειακῆς διατροφῆς, ὅτι
τὸ 1960 ἀκόμη, τὸ 60% τοῦ πληθυσμοῦ ἐτήρει μὲ εὐλάβεια καὶ ἀκρίβεια ὅλες τὶς
νηστεῖες τῆς Ὀρθοδοξίας, γιὰ 180 ἡμέρες τὸν χρόνο, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ κατὰ κεφαλὴ
κατανάλωση κρέατος τὸ 1960, ἦταν στὴν Κρήτη μόλις 35 γραμμάρια τὴν ἡμέρα.
Ἀλλὰ καὶ στὸ ἐξωτερικὸ
δὲν πᾶμε καλύτερα. Οἱ Λάκωνες Εἵλωτες τῆς Ὀττάβας στὴν διάρκεια τῆς Μεγάλης
Σαρακοστῆς ἀκοῦν τὸν ὀρθόδοξο ἱερέα τους νὰ ὁμιλῇ προτεσταντικὰ συμβουλεύοντάς
τους στὴν ἀγγλικὴ γλῶσσα νὰ μὴν νηστεύουν διότι κάτι τέτοιο κάνουν μόνο οἱ
καλόγηροι! Νομίζουν δὲ ὅτι θὰ τὴν σκαπουλάρουν μὲ μαθητικὰ ποιηματάκια τῆς 25ης
Μαρτίου κατὰ τοῦ Τούρκου τοῦ 1821, μεταξὺ δύο ἀγώνων χόκεϋ καὶ μὲ ἀφόρητη ἀμερικανικὴ
προφορά.
Ἐνῷ ὁ Χριστόδουλος
Ξηρὸς δίδει τὴν ἐντύπωση ὅτι τὴν κοπάνησε ἀπὸ τὸν Κορυδαλλὸ γιὰ νὰ ζήσῃ τὴν ὑπόλοιπη
ζωή του ὡς συνταξιοῦχος, ὁ στρατός, ἡ ἀστυνομία, δάσκαλοι, γονεῖς, μαθητές,
δέχονται νὰ παρελαύνουν στὶς ἐθνικὲς ἑορτὲς ἐνώπιον τῶν δωσιλόγων τῶν κατοχικῶν
δυνάμεων, ἐνῷ θὰ ἠδύναντο εὐκόλως νὰ ἀρνηθοῦν νὰ παρουσιάζονται στὶς ἐκδηλώσεις
αὐτὲς, πόσο μᾶλλον ποὺ ὑποχρεώνονται νὰ παρελαύνουν ὑπὸ ἀστυνομικὸ κλοιό. Οὔτε ἕνας
ἀπελπισμένος καμικάζι δὲν ἐμφανίζεται στὸν ὁρίζοντα ἐφ’ὅσον οἱ γηρασμένοι Εἵλωτες
στοὺς φθαρμένους καναπέδες τους ὀδύρονται μασουλῶντας τὶς οὐρὲς τῶν ποντικιῶν ὅτι
θὰ ἀποφασίσουν νὰ προβοῦν στὴν ἡρωϊκὴ πράξη νὰ ψηφίσουν στὶς ἑπόμενες ἐκλογὲς τὴν
Χρυσῆ Αὐγή.
Μάταιος κόπος. Οἱ Ὀλύμπιοι
Ἕλληνες ὡς ἐξωγήϊνοι ἐπεβιβάσθησαν πρὸ πολλοῦ στὸ διαστημόπλοιό τους, στὸ
διαστημοδρόμιο τοῦ Ὀλύμπου -στὸ ὁποῖο πρὶν ἀπὸ πολλὲς χιλιάδες χρόνια εἶχαν
καταφθάσει πάνοπλοι, ὡς Σπαρτιᾶτες, μαζὶ μὲ τοὺς Δώδεκα Θεοὺς- γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν
στὶς βάσεις τους, ἐγκαταλείποντας τὸν ἱερὸ χῶρο στοὺς Εἵλωτες. Ἤ μήπως;
