ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ
21 Ιουλίου 2014
Του Στέλιου Παπαντωνίου
Η
εισβολή δεν έγινε το 1974 και τέλειωσε. Δεν ήταν ένα στιγμιαίο γεγονός, με
καθορισμένες τις δυο ημερομηνίες που έμειναν στην Ιστορία ως μέρες
εισβολής, αλλά ένα έγκλημα διαρκείας σαράντα χρόνων. Καθημερινά επί
σαράντα χρόνια η Τουρκία εισβάλλει στην Κύπρο με πολλούς και διάφορους τρόπους,
πρόσωπα και φριχτά προσωπεία. Εισέβαλε βάρβαρα στρατιωτικά με το ψευδές
επιχείρημα πως δικαιούται να επαναφέρει τη διασαλευθείσα με το πραξικόπημα
τάξη, αλλά συνεχώς ανανεώνει το στράτευμα και τα όπλα και πολεμοφόδια.
Εισβάλλει
σχεδόν καθημερινά, με τα αεροπλάνα που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο μας, με τα
πλοία της που επεμβαίνουν στα χωρικά μας ύδατα και εποφθαλμιούν την ΑΟΖ της
Κυπριακής Δημοκρατίας, που την θέλει νεκρή.
Εισβάλλει
με τους εποίκους, το μεγαλύτερο διεθνές έγκλημα πολέμου, με το οποίο
επιτυγχάνει την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου, με αποτέλεσμα
σε λίγα χρόνια να είμαστε σίγουρα η μειονότητα, κατάντια για την οποία όχι μόνο
δεν λαμβάνουμε καμιά πρόνοια, αλλά συμβάλαμε κι εμείς με την ανοχή μας σε
κυβερνήσεις που στόχευαν στο να μας μετατρέψουν σε πολυπολιτισμική κοινωνία,
για την οποία και μάλιστα καυχούνταν και καυχούνται, εν γνώσει τους πως οδηγούν
στο θάνατο την ελληνική πλειονότητα του νησιού και παραχαράσσουν τον ιστορικό
χαρακτήρα του.
Εισβάλλουν
καθημερινά Τούρκοι επίσημοι, πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί, στρατηγοί,
μεταβάλλοντας το κατεχόμενο από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής μέρος της
Κύπρου σε καθαρά τουρκικό, πράγμα που θέλουν να αναγνωρίσουμε με τη λεγόμενη
δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία και να παραγνωρίσουμε κάθε ευρωπαϊκό κεκτημένο -
δικαιώματα ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης - με αποτέλεσμα να καταστούμε
αιώνιοι σκλάβοι και πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
