Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013
Οι νεκροί του Πολυτεχνείου - Ένας πολύτιμος μύθος...
10 Νοεμβρίου, 2008
Στις αρχές του 1973 το χάσμα
μεταξύ κράτους και φοιτητών μεγαλώνει, ενώ η κόντρα μεταξύ τους εντείνεται. Η
Χούντα των Συνταγματαρχών στην προσπάθεια της να περιορίσει τους φοιτητές βάζει
σε εφαρμογή το διάταγμα 1347, που επιτρέπει την άρση της αναβολής στράτευσης
για τους φοιτητές που απέχουν από τα μαθήματα ή προτρέπουν συναδέλφους τους σε
αποχή. Ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά. Η φοιτητική ανησυχία αρχίζει να
μεγαλώνει και στις 21 Φεβρουαρίου πραγματοποιούνται στο κτίριο της Νομικής
φοιτητικές συνελεύσεις, με κύριο αίτημα την κατάργηση του μέτρου της
στράτευσης, ενώ στις 14 Μαρτίου ακολουθεί και δεύτερη. Σημαντικό ρόλο στην
κλιμάκωση της κατάστασης είχε και το μνημόσυνο του «Γέρου της Δημοκρατίας»,
Γεωργίου Παπανδρέου. Όλα έδειχναν ότι κάτι θα συνέβαινε και τελικά αποδείχτηκε
αληθές.
1821: Επανάσταση εθνική, ταξική και θρησκευτική
1821:
Επανάσταση εθνική, ταξική και θρησκευτική
25/03/2013
Του
Βλάση Αγτζίδη
Με αφορμή την επέτειο
της Επανάστασης του 1821 επιμελήθηκα ενός αφιερώματος στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία με τη συμβολή του Τάκη
Σαλκιτζόγλου, ο οποίος έγραψε ένα κείμενο για τη συμβολή των Μικρασιατών….
Η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ
ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ
ΤΟΥ
ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ*
Το
περιεχόμενο της Επανάστασης του 1821 διχάζει ακόμα την Ελλάδα. Τηλεοπτικές
εκπομπές και ανακοινώσεις πολιτικών παρατάξεων αποδεικνύουν ότι μέχρι σήμερα
ακόμα δεν υπάρχει κοινή συμφωνία για όλες τις παραμέτρους εκείνης της
εντυπωσιακής εξέγερσης. Υπάρχει μια παραδοσιακή αφήγηση σε διάφορες παραλλαγές,
που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση με αφηγήματα ομάδων και κομμάτων.
«Η Ελλάδα έγινε η πηγή έμπνευσης
του διεθνούς φιλελευθερισμού, και ο φιλελληνισμός [...] στη συσπείρωση της
ευρωπαϊκής Αριστεράς τη δεκαετία του 1820 έπαιξε ρόλο ανάλογο με αυτόν που θα
έπαιζε στο τέλος της δεκαετίας του 1930 η υποστήριξη στην Ισπανική Δημοκρατία» -
ERIC
HOBSBAWM, «Η εποχή των επαναστάσεων, 1789-1848
Τα
θέματα που διχάζουν εκκινούν από ζητήματα τυπολογικά, όπως το πότε είναι η
επίσημη ημέρα κήρυξης της Επανάστασης, έως ζητήματα που σχετίζονται με το
κοινωνικό περιεχόμενο, το διεθνές πλαίσιο και την ποιότητα της αποκτημένης
ελευθερίας.
Γενικά,
η παραδοσιακή αφήγηση, συμπεριλαμβανομένης και της αφήγησης της Αριστεράς,
χαρακτηρίζεται από μερικότητα που οφείλεται στην εσωστρέφεια της νεοελληνικής
κοινωνίας, αλλά και της επιστημονικής κοινότητας….
Η
καχεξία του νεαρού κράτους που δημιουργήθηκε στο Νότο της Βαλκανικής Χερσονήσου
το 1830 οδήγησε στη διαμόρφωση μηχανισμών αναπλήρωσης, με αποτέλεσμα την
εμφάνιση μιας ανταγωνιστικής σχέσης με τον Ελληνισμό που παρέμεινε εκτός των
περιορισμένων ορίων.
Η αλήθεια του 1821 και οι απάτες των εθνομηδενιστών
30 ΙΑΝΟΥΆΡΙΟΣ 2011
Η νέα σειρά του ΣΚΑΙ 1821
προκάλεσε - και πολύ δικαιολογημένα - αντιδράσεις από κάθε Έλληνα που σέβεται
τον εαυτό του και γνωρίζει την ιστορία του έθνους μας. Οι ιστορικές εικασίες
των συντελεστών της σειράς, αλλά και η ευκολία με την οποία αποδομούν την
ελληνική ιστορική πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας μάλιστα τον μέγα
συγγραφέα της Ελληνικής Ιστορίας, Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο για να
στηρίξουν αυτήν την προσπάθεια αποδόμησης, προσβάλει κατ'αρχάς τους ίδιους και
τις περγαμηνές τους.
Κύριοι, και ειδικά εσείς
πολυ-αργυρώνητε από το ΝΑΤΟ κύριε Βερέμη, που νομίζετε ότι απευθύνεστε
σε αγράμματα και ανιστόρητα ζώα, ο Κ. Παπαρρηγόπουλος, τον οποίον θα
έπρεπε να ντρέπεστε να επικαλείστε, αναφερόμενος στην Ελληνική φυλή και σε προσπάθειες
αλλοίωσης της Ελληνικής ιστορίας από τον 19ο αιώνα ακόμη, συγκεκρίμενα
έγραφε:
"Το θέαμα είναι άξιον
βεβαίως να έλκυση την προσοχήν ημών. Άλλά παρακινούσιν ημάς είς την σπουδήν
ταύτην και άλλα αίτια· εσχάτως διεδόθησαν περί τής εποχής εκείνης τής ελληνικής
ίστορίας μεγάλαι άπάται."
1821-1897 - ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
1821-1833
ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η ΕΥΡΩΠΗ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΕΙΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
Για περισσότερο από δύο δεκαετίες (1792-1815) η Eυρώπη συνταρασσόταν από μια γενικευμένη σύγκρουση. Στον πόλεμο αυτό κατά τον οποίο συγκρούονταν κράτη και συστήματα (σύμφωνα με την έκφραση του ιστορικού E.J. Hobsbawm) νικητές υπήρξαν τα λεγόμενα παλαιά καθεστώτα. Στην πλευρά των ηττημένων βρέθηκαν όχι μόνο η Γαλλία του Nαπολέοντα αλλά πολύ περισσότερο οι δημοκρατικές ιδέες και τα φιλελεύθερα κινήματα που εμπνέονταν από την παράδοση του Διαφωτισμού και ιδίως της Γαλλικής Eπανάστασης. Ωστόσο, η νίκη και η Παλινόρθωση των παλαιών καθεστώτων δε σήμανε εξάλειψη των επαναστατικών ιδεών. Tα σπέρματα της Γαλλικής Επανάστασης είχαν ριζώσει στην ευρωπαϊκή ήπειρο και επαναστατικές ζυμώσεις εξακολουθούσαν να γίνονται μέσα από μυστικές εταιρείες. H ανάγκη για την αντιμετώπισή τους οδήγησε στη διαμόρφωση ενός συστήματος ασφάλειας και σταθερότητας που προσανατολιζόταν προς ένα διπλό στόχο: Tην αποτροπή ενός νέου πολέμου και παράλληλα κάποιων νέων επαναστάσεων στα πρότυπα της γαλλικής, που πιθανά θα οδηγούσαν στην κατάρευση των παλαιών καθεστώτων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)