Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013
Περὶ τῆς φημολογούμενης προσκλήσεως τοῦ Πατριάρχη πρὸς τὸν Πάπα νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸ Ἅγιον Ὅρος
Περὶ τῆς φημολογούμενης προσκλήσεως τοῦ Πατριάρχη
πρὸς τὸν Πάπα νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸ Ἅγιον Ὅρος
15 Ιουλ 2013
Γράφει
ὁ Λυκοῦργος Νάνης
Ὑπὸ τὴν ἀναγκαία προϋπόθεση, ὅτι
ἀληθεύουν, τὰ ὅσα καταγγέλει, ὁ ἔγκριτος δημοσιογράφος τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ
ρεπορτὰζ κ. Μακρής, πρόκειται, τὸ δίχως ἄλλο, γιὰ "καραμπινάτο"
σκάνδαλο. Καθὼς φαίνεται, ὁ περιπίπτων ἀπὸ (οἰκουμενιστικοῦ) ὀλισθήματος εἰς ὀλίσθημα,
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος, δὲν ὀρρωδεῖ πρὸ οὐδενός, στὰ
πλαίσια τῆς φρενήρους πορείας του γιὰ συμπόρευση μὲ τὸν αἱρετικὸ Παπισμό.
Καταπατεῖ ἀσύστολά τους θεόπνευστους ἱεροὺς Κανόνες ποὺ ρυθμίζουν τὶς σχέσεις Ὀρθοδόξων
καὶ αἱρετικῶν, περιφρονεῖ σκαιῶς τὴν εὐαισθησία, ἐπὶ θεμάτων Ὀρθοδόξου Πίστεως,
τοῦ ὀρθοφρονοῦντος ποιμνίου, πυροδοτεῖ σχίσματα καὶ ἐντάσεις ἐντὸς τῶν κόλπων τῆς
Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀκυρώνει στὴ συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων τὴ μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδόξου
Ἐκκλησίας ὡς ἀποκλειστικοῦ φορέως τῆς Ἀπολύτου Ἀληθείας καὶ τῆς μοναδικῆς ὁδοῦ
Σωτηρίας, συγκαλύπτει τὸ δόλιο πρόσωπο τοῦ δαιμονοκίνητου Παπισμοῦ τὸν ὁποῖο οὐσιαστικὰ
"ἀμνηστεύει" γιὰ τὰ ποικίλα ἐγκλήματά του, παραθεωρεῖ τὴν ὕπουλη καὶ
διαβρωτικὴ δράση τῆς Οὐνίας, θέτει τὶς πολιτικὸ-κοινωνικὲς καὶ ἐπικοινωνιακὲς
σκοπιμότητες ὕπερθεν τῆς ἱερᾶς ὑποθέσεως τῆς προασπίσεως τοῦ Ὀρθοδόξου
Δόγματος, ὑποβαθμίζει τὸ κύρος τῆς Ὀρθοδόξου Μαρτυρίας ἐν σχέσει μὲ τὸ μωσαϊκὸ
τῶν πεπλανημένων δοξασιῶν καὶ αἱρέσεων, ἀκυρώνει, στὴν πράξη, τὴν ἀληθινὴ ἔννοια
τῆς Ἱεραποστολῆς πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους.
Τὸ Ἅγιον Ὅρος, ποὺ κατὰ
παράδοσιν, ἀποτελεῖ τὸ προπύργιο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐπ᾽ οὐδενὶ θεωρεῖται νοητὸ καὶ
θεμιτό, νὰ "ἀβαντάρει", ἐν ὀνόματι οἱασδήποτε σκοπιμότητας, τὸν
θεοκατάρατο Οἰκουμενισμό, καταπροδίδοντας τὴν ἔνδοξη Ἱστορία του καὶ τὶς ἱερὲς
παρακαταθῆκες ποὺ κατέλειπαν οἱ ἁγιασμένες μορφὲς τόσων καὶ τόσων ἀμυντόρων τῆς
πατρώας εὐσεβείας, ποὺ θεοφιλῶς ἀσκήθηκαν σ᾽ αὐτό, μὲ κορυφαῖο ὅλων, τὸ μύστη τῆς
ἀληθοῦς Θεολογίας, ἅγιο Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ. "Νῦν κρίσις ἐστι"! Ὄχι
τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως καὶ τῶν ὁμοφρόνων καὶ ὁμοτρόπων του ἐκκλησιαστικῶν
ἀξιωματούχων, ποὺ στὴ συνείδηση τοῦ θρησκεύοντος λαοῦ ἔχουν, δυστυχῶς,
"στιγματισθεῖ" μὲ τὸ στῖγμα τῆς μειοδοσίας καὶ προδοσίας ἐπὶ θεμάτων
προασπίσεως τοῦ Ὀρθοδόξου Δόγματος καὶ Ἤθους, ἀλλὰ τῶν ἡγητόρων τοῦ Ἁγιωνύμου Ὅρους,
ποὺ θέλουμε νὰ πιστεύουμε, ὅτι θὰ ἀντιτάξουν ἕνα σθεναρὸ ΟΧΙ, στὴ μετατροπὴ τοῦ
ἁγιασμένου Ἄθωνα σὲ ὄχημα ἐξυπηρέτησης τοῦ συγκρητισμοῦ.
Ὁ αἱρεσιάρχης τῆς Ρώμης δὲν
πρέπει νὰ πατήσει τὸ πόδι του στὰ ἁγιασμένα χώματα τοῦ Περιβολιοῦ τῆς Παναγίας
μας. Οὔτε καὶ σὰν σκέψη, θὰ ἔπρεπε κάτι τέτοιο, νὰ ἀπασχολεῖ ἕναν Ὀρθόδοξο
χριστιανικὸ νοῦ. Πόσο μᾶλλον εἶναι ἀδιανόητη, τυχὸν ὑλοποίηση αὐτῆς τῆς σκέψης.
Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ προσθέσουν καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες τὴ δική τους ἁμαρτία σ᾽ αὐτὴν
τοῦ ἐπισκόπου τους. Ἂς διαχωρίσουν θεοφιλῶς τὶς εὐθύνες τους, ἔναντι οἱωνδήποτε
συνεπειῶν. Τοιουτοτρόπως ἀφ᾽ ἑνὸς θὰ συμβάλλουν στὴν ἀποτροπὴ ἑνὸς ἀνοσιουργήματος,
ὅπως ἡ ἐπίσκεψη τοῦ αἱρετικοῦ Πάπα στὸ Ἁγιονόρος, καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου θὰ περισώσουν
τὸ ἤδη τρωθέν κύρος τους, λόγω τῆς "ἐκκωφαντικῆς" τους, μέχρι τώρα,
σιωπῆς γιὰ τὰ πατριαρχικὰ ἀτοπήματα, ἐν ἀντιθέσει μὲ ὅσα ἔπρατταν σὲ
προηγούμενες δεκαετίες.
Ἂς ἐλπίσουμε ὅτι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν
ἄπεφθο χρυσό της Ὀρθοδοξίας δὲ θὰ ὑποσκελισθεῖ καὶ ἀνταλλαγεῖ μὲ τὴν ἐπάρατη
σκοπιμότητα!
Ὁ παπᾶς θὰ ζήσει - Ἐσεῖς εἶστε νεκροὶ ἀπὸ τώρα
Ὁ παπᾶς θὰ ζήσει - Ἐσεῖς εἶστε νεκροὶ ἀπὸ τώρα
16 Ιουλ 2013
Καὶ ἰδού! Ἤγγικεν ἡ ὥρα πού καὶ ἐμεῖς
οἱ κληρικοὶ θὰ μποῦμε στὸ σουρωτήρι τῶν πουριτανῶν οἰκονομολόγων καὶ τῶν
ντόπιων θεραπόντων τους, πού, ἐνῶ δὲν ἔχουν ἰδέα ἀπὸ ἑλληνικὴ νοοτροπία καὶ εἶναι
ἀποκομμένοι ἀπὸ τὸν λαό, πασχίζουν- λέει- καὶ κόπτονται γιὰ τὴν σωτηρία τῆς
πατρίδας.
Ἡ μισθοδοσία τῶν κληρικῶν εἶναι
νομίμως συμβατικὴ ὑποχρέωση τοῦ κράτους. Μετὰ τὴν καταλήστευση τῆς ἐκκλησιαστικῆς
περιουσίας ἀπὸ τὸ Κράτος, "ταχτοποιήθηκε" τὸ θέμα, ὥστε οἱ κληρικοὶ νὰ
λαβαίνουν τὸν μισθὸ καὶ τὴν ἀμοιβή τους ἀπὸ τὸν δημόσιο κορβανά. Δὲν μπορῶ νὰ πῶ
πῶς αὐτὸ εἶναι νίκη τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ τουλάχιστον εἶναι μία ἱκανοποίηση.
Μία ἱκανοποίηση ὅμως μὲ σαθρὲς βάσεις. Ἅπαξ καὶ ἔγινες ἐξαρτώμενος ἀπὸ τὸν
Καίσαρα, ἀφ'ἑνὸς θὰ πρέπει νὰ ἔχεις τὴν σύνεση καὶ ὄχι τὴν ἀφέλεια νὰ μὴν
πιστεύεις στὶς καλές του προθέσεις.Ἡ τότε ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἢ ὀλιγώρησε
ἢ πίστεψε σὲ αὐτὲς τὶς καλὲς προθέσεις.Διότι πίστεψε πώς τὸ κράτος=ἔθνος καὶ πώς
ἡ ἴδια εἶναι ἐθνικὴ Ἐκκλησία.
Δὲν μπορεῖς νὰ πιστεύεις στὶς
καλὲς προθέσεις ἑνὸς ἀπρόσωπου μηχανισμοῦ ποὺ δὲν ἔχει ἀρχὲς ἀξίες καὶ συναισθήματα,
στὶς προθέσεις τοῦ κοσμικοῦ διαβόλου. Ἂν ζούσαμε σὲ πολιτισμένη χώρα, οὐδεμία
σπιθαμὴ ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας δὲν θὰ ἀφαιροῦσε τὸ κράτος χωρὶς δικαστικὲς
καὶ ποινικὲς προσφυγὲς-κυρώσεις καὶ θὰ ἤμασταν στὰ δικαστήρια μὲ τὸ δημόσιο ἀκόμα
καὶ τώρα. Τὸν καιρὸ πού ἡ Ἐκκλησία μας θὰ ἔπρεπε νὰ διαφυλάττει τὰ ὑλικά της
δικαιώματα, τὰ ὁποῖα τῆς ἐνεπιστεύθη ὁ ἴδιος ὁ λαός, ἔπλεκε ὕμνους στοὺς ἑλληνοχριστιανικοὺς
πολιτισμοὺς καὶ κυνηγοῦσε ἀθέους καὶ μαλλιαρούς, ἐξυπηρετῶντας πεφωτισμένα
θεόθεν καθεστῶτα. Ἡ Ἐκκλησία πίστεψε πώς ἡ ἐκκλησιαστικὴ περιουσία ἦταν καὶ ἐθνικὴ
περιουσία καὶ κάθε ἀντίδραση ἀπὸ σώφρονες ἐκκλησιαστικοὺς ἄνδρες ἐθεωρεῖτο
διασπαστικὴ καὶ ἀντεθνικὴ ἐνέργεια. Μόνο πού αὐτὴ ἡ χώρα ἔβγαλε καὶ ἀρκετοὺς
προδότες. Οἱ ἥρωες γεννήθηκαν καὶ πέθαναν μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ὄχι παράλληλα μὲ
αὐτήν. Καὶ τώρα ἡ Ἱεραρχία μας μὲ πατρικὲς φιλότιμες προσπάθειες πάσχει. Ἀλλὰ δὲν
πρέπει νὰ τοὺς πιστέψει ξανά!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)