ΕΚΤΟΠΛΑΣΜΑ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ
ΟΡΑΜΑΤΟΣ
Σπυρίδων
Τσάλλας, Πρόεδρος
Ίδρυμα Κοινωνικής Μηχανικής & Ανάπτυξης
Δημοσιεύτηκε στο
ΠΑΡΟΝ
της
Κυριακής 30 Ιουνίου
2013
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε ψυχολογική κατάσταση άρνησης της πραγματικότητας. Προτιμά να πιστέψει ότι “πετύχαμε τη
σταθεροποίηση, προχωρούμε στην ανάκαμψη, ακολουθεί η ανάπτυξη”, αντίστοιχο τού “λεφτά υπάρχουν”. Κατανοεί
ότι η σταθεροποίηση δεν
είναι συμβατή με τόσο μεγάλη ύφεση για τόσα
πολλά χρόνια, συρρίκνωση της απασχόλησης, διαρκώς μειούμενο διαθέσιμο
εισόδημα, φυγή κεφαλαίων και νέα γενιά Ελλήνων μεταναστών. Ως εκ τούτου, δεν υφίσταται περίπτωση
σταθεροποίησης,
άρα ούτε
και ανάκαμψης. Ποιός πιστεύει άλλωστε ότι είναι εφικτή η ανάκαμψη του
παλαιού
(μη)
παραγωγικού υποδείγματος; Κανείς.
Η ελληνική
κοινωνία βιώνει
τα
αποτελέσματα
της
εφαρμογής
του
“λανθασμένου” προγράμματος στην
καθημερινότητά της
αλλά δεν αντιδρά. Ακούει το ΔΝΤ να παραδέχεται το 'λάθος' στους υπολογισμούς του αλλά να μην αναλαμβάνει, αυτοβούλως ή καθ' υπόδειξη, την ευθύνη για τα τραγικά αποτελέσματα που παρήγαγε στην ελληνική κοινωνία. “Κάτι θα αλλάξει και θα βρεθεί λύση” (θέλει να) πιστεύει η πλειονότητα των πολιτών και συνεχίζει να διακατέχεται
από προκατάληψη αισιοδοξίας. Μήπως αυτή η στάση της οφείλεται στην ιδιοσυγκρασία του λαού; Όχι. Οφείλεται
στην στρατηγική
παγίδευση που
έχει επιβληθεί από το υπερσύνολο.
