Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013
Παιδεία και εθνισμός
Παιδεία και
εθνισμός
10 Ιούλιος 2013
Θεόδωρος
Ι. Ζιάκας
Oι δύο βασικοί πόλοι αναφοράς
του Νέου Ελληνισμού είναι η Τουρκία και η Δύση. Οι σχέσεις μαζί τους αποτελούν
το κεντρικό ζήτημα της νέο ελληνικής εθνικής στρατηγικής.
Η στρατηγική αυτή ήταν από την
αρχή και εξακολουθεί να είναι και σήμερα, η στρατηγική της Προστασίας και του
Εκσυγχρονισμού: Η ουσία της ήταν η εσκεμμένη δορυφοροποίηση του ελλαδικού
κράτους γύρω από την κάθε φορά δεσπόζουσα δυτική δύναμη, με άμεσο προσδοκώμενο
όφελος την προστασία έναντι της τουρκικής απειλής και μακροπρόθεσμο την
απόσπαση του ελληνικού λαού από το βυζαντινό πολιτισμικό δρόμο και την
ενσωμάτωση του στο δυτικό.
Περιεχόμενο δηλ. της
στρατηγικής της Προστασίας ήταν μια εκπαιδευτική στρατηγική εκδυτικισμού που
πάντοτε οριζόταν ως στρατηγική εκσυγχρονισμού-εξευρωπαϊσμού. (Η υποκατάσταση
της ανατολικής απειλής με τον «από Βορρά κίνδυνο», στο διάστημα μετά το 1922 ως
την πτώση της δεύτερης εθνικιστικής δικτατορίας, δεν άλλαξε την ουσία της
εθνικής στρατηγικής. Τα δυο πεδία ορισμού της, η Προστασία κι ο Εκσυγχρονισμός,
διατηρήθηκαν).
Η ιστορική τροχιά της
στρατηγικής αυτής καλύπτει τρεις βασικές περιόδους.
Η πρώτη τελειώνει με τους
Βαλκανικούς πολέμους και την καταστροφή του μικρασιατικού Ελληνισμού (1922).
Η δεύτερη τελειώνει με το
χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, την κατάληψη της μισής Κύπρου από τα
τουρκικά στρατεύματα και τη διατύπωση βλέψεων για επανεξάπλωση της Τουρκίας
προς δυσμάς.
Η τρίτη περίοδος αρχίζει μ’
αυτά τα γεγονότα και βρίσκεται σε εξέλιξη. Έχει ως σταθμούς τη συμφωνία
απορρόφησης της Ελλάδας από την ΕΟΚ και τον εγκλωβισμό στο λεγόμενο «πνεύμα του
Νταβός».
Σπεύδω κιόλας να διατυπώσω το
συμπέρασμα μου, ότι η εθνική στρατηγική της Προστασίας και του Εκσυγχρονισμού
έχει καταρρεύσει ήδη από το 1922. Έχει αποτύχει σε όλο το φάσμα των στόχων της.
Ούτε την προστασία από την τουρκική απειλή κατάφερε να διασφαλίσει, ούτε τον
περίφημο εκσυγχρονισμό-εξευρωπαϊσμό μπόρεσε να προσεγγίσει. Απέσπασε βέβαια τον
Έλληνα από το Βυζάντιο. Αυτό το κατάφερε. Δεν κατάφερε όμως να τον κάνει να
αφομοιώσει τη δυτική κουλτούρα και να γίνει Ευρωπαίος.
Οι τρεις περίοδοι που μόλις
ανέφερα περιγράφουν την άνοδο, τη στασιμότητα και την κατάρρευση του
νεοελληνικού εθνισμού.
Στην πρώτη αποτινάξαμε την
τουρκική κυριαρχία και απελευθερώσαμε σιγά σιγά τα σημερινά ελλαδικά εδάφη.
Αυτή την περίοδο μας διέκρινε εξωστρεφής δυναμισμός. Δεν είχαμε όμως
συνειδητοποιήσει γιατί έπεσε το Βυζάντιο και ο νους μας μετεωριζόταν σε όνειρα
αναβίωσης του. Οι δάσκαλοι μας φλέγονταν από το όραμα και το μεταλαμπάδευαν σε
όλα τα επίπεδα της Παιδείας: Όπου νάναι γινόμαστε ένα ισχυρό ευρωπαϊκό κράτος –
η Ελλάδα των πέντε θαλασσών και των τριών ηπείρων…
Στη δεύτερη περίοδο, που τα
φτερά μας κόπηκαν και πέσαμε από τα σύννεφα της Μεγάλης Ιδέας στην
πραγματικότητα της προσφυγιάς, της ταπείνωσης και της μιζέριας, αναδιπλωθήκαμε
στα όρια του ελλαδικού κρατιδίου. Σ’ αυτό μας ανάγκαζε και η κατάρρευση του
παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Η αναδίπλωση δεν ήταν μόνο πολιτική, αλλά
και οικονομική και ιδεολογική.
Ὁ πράκτορας τοῦ Ναπολέοντα Κοραῆς κατά τῆς Ρωμηοσύνης καί ἡ "Ἑλληνική Νομαρχία"
Ὁ πράκτορας τοῦ Ναπολέοντα Κοραῆς κατά τῆς
Ρωμηοσύνης καί ἡ "Ἑλληνική Νομαρχία"
18 Ιουλ 2013
Αὐτός εἶχε στό ἐπιτελεῖο του μεταξύ ἄλλων τόν Ρήγα Βελεστινλή καί τόν Ἀδαμάντιο
Κοραή. Ὁ Ρήγας πρόσφερε σχέδιο Ἐπαναστάσεως καί ἱδρύσεως ἐλεύθερης
Ρούμελης/Ρωμανίας, πού θά εἶχε τήν Κωνσταντινούπολη ὡς πρωτεύουσα ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων
Χριστιανῶν, πού ἀποτελοῦσαν τό μιλιέτ τῶν Ρωμαίων, ἀλλά καί τῶν Μουσουλμάνων.
Κατ' ἐντολήν ὅμως τοῦ
Ναπολέοντα, ὁ Κοραής ἐργάσθηκε γιά τήν ἀνατροπή τῶν σχεδίων τοῦ Ρήγα, ἔργο πού
συντελέσθηκε διά ψηφίσματος τῆς Γ΄ Ἐθνικῆς Συνελεύσεως τοῦ 1927. Μέ αὐτό, ἀναγνωρίζονταν
ὡς θεμελιώδη τά "ἄριστα συγγράμματα", οἱ "λόγοι" καί οἱ
"παραγγελίες" τοῦ Κοραῆ. Ἀσφαλῶς οἱ πληρεξούσιοι πού γνώριζαν τίς
παραγγελίες αὐτές ἦταν λίγοι, ἐπειδή ψήφισαν.
Ὅταν γραφόταν ἡ παροῦσα μελέτη,
δέν ἦταν ἀκόμα αἰσθητό, ὅτι στά ξένα κέντρα ἀποφάσεων, σχεδιάσθηκε ὄχι μόνο ἡ
κατάργηση τῆς Ρωμηοσύνης, ἀλλά καί ἡ ἀλλοίωση τῆς Ὀρθοδοξίας κατά τά πρότυπα τῶν
δυτικῶν. Σήμερα, παραδόξως, ἡ ἔρευνα ὁδηγεῖ στόν Ναπολέοντα καί τό ἐπιτελεῖο
του, ὡς ἀρχιτέκτονες τῶν ἐνεργηθέντων.
Ετικέτες
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ 21,
Η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ,
Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ,
Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ,
Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ,
Η ΡΩΜΑΙΪΚΗ ΕΘΝΑΡΧΙΑ,
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ,
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΡΩΜΗΟΥ,
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 1821,
Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ,
Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ,
Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ,
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟ 1821,
ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΤΟΥ 21,
ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ,
ΟΙ ΦΡΑΓΚΟΙ,
ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ,
ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ,
ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ,
ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Ηταν Ρεαλιστικό το Επαναστατικό Σχέδιο του Ρήγα Βελεστινλή;
Οκτ 05, 2012
Δημήτριος Καραμπερόπουλος
Διδάκτωρ Ιστορίας της Ιατρικής
Πρόεδρος
Επιστημονικής Εταιρείας
Μελέτης
Φερών-Βελεστίνου-Ρήγα
Ο Ρήγας Βελεστινλής [1] (1757-1798) είχε συλλάβει συγκεκριμένο
επαναστατικό σχέδιο για την επανάσταση των σκλαβωμένων Ελλήνων και των άλλων
Βαλκανικών λαών από την Οθωμανική εξουσία και τυραννία. Κι᾽ αυτό συμπεραίνεται
από το δημοσιευμένο συγγραφικό του έργο: «Χάρτα της Ελλάδος», «εικόνα
του Μέγα Αλέξανδρου» «Νέος Ανάχαρσις», «Νέα Πολιτική Διοίκησις», «Θούριος»[2]. Επίσης, από τα έγγραφα τα σχετικά με την
σύλληψη, ανάκριση, φυλάκιση και θανάτωσή του, που ήρθαν στο φως, μετά από ένα
αιώνα και πλέον από το μαρτύριο του, από τους Αιμ. Λεγράνδ[3] και Κων. Άμαντο [4].
Από τη μελέτη όλων αυτών
διαπιστώνεται ότι το επαναστατικό σχέδιο του Ρήγα ήταν με μέθοδο
προετοιμασμένο, ρεαλιστικό κι εφαρμόσιμο και με μια προοπτική για το τι θα
γίνει μετά την επικράτηση, γι᾽ αυτό και χαρακτηρίζεται το κίνημά του ως
«επανάσταση», σ᾽ αντίθεση με τις μέχρι την εποχή του απόπειρες κατά της
τυραννίας, που χαρακτηρίζονται ως «εξεγέρσεις».
Το επαναστατικό σχέδιο του Ρήγα,
γενικά, μπορεί να διακριθεί σε δύο ενότητες:
α) η προετοιμασία της
επαναστάσεως και β) η εφαρμογή και επικράτησή της.
Ρουμ Μιλέτι
«Ρουμ Μιλέτι»: Σύντομη αναφορά στην
Ιστορία των Ορθοδόξων κοινοτήτων υπό την Οθωμανική κυριαρχία (1453-1821)
γράφει ο Steven Runciman
Η απώλεια της ελευθερίας είναι
η σκληρότερη μοίρα για ένα λαό. Για τους Έλληνες, η ‘Aλωση της
Κωνσταντινούπολης το 1453 ήταν μια τραγωδία χωρίς προηγούμενο, που σημάδεψε το
τέλος του Βυζαντίου, της χριστιανικής Αυτοκρατορίας της Ανατολής, και την αρχή
της σκλαβιάς. Όπως αποδεικνύει εκ των υστέρων η ιστορία, το Βυζάντιο ήταν
καταδικασμένο, βαρύτατα άρρωστο για να μπορέσει να αναρρώσει. Ακόμη και αν οι
ηρωικοί υπερασπιστές της πόλης είχαν κατορθώσει το 1453 να αναγκάσουν τους
Τούρκους να άρουν την πολιορκία, θα επιτύγχαναν μόνο μια μικρή ανάπαυλα. Οι
Τούρκοι σύντομα θα επιχειρούσαν μια ακόμη έφοδο. Άραγε η χαριστική βολή την οποία
κατέφεραν εναντίον του Βυζαντίου αποτελούσε όντως μια τόσο μεγάλη καταστροφή; Ο
ελληνικός κόσμος ήταν ήδη διασπασμένος· και οι Έλληνες που ζούσαν υπό ξένη
κυριαρχία, τουρκική η ιταλική, ήταν περισσότεροι από αυτούς που ζούσαν
ελεύθεροι. Μήπως ήταν καλύτερα να υποταχθούν σε μια δύναμη που θα τους
επανένωνε, ακόμη και υπό συνθήκες σκλαβιάς; Ποια ήταν η εναλλακτική λύση;
Υπήρχαν κάποιοι στο Βυζάντιο
που έλπιζαν ότι οι Δυτικές Δυνάμεις θα μπορούσαν να επέμβουν για να σώσουν τη
χριστιανική Αυτοκρατορία. Οι Δυτικοί όμως θα ήθελαν να συνεργαστούν; Και αν
ναι, θα ήταν αποτελεσματικοί; Οι ονομαζόμενες Σταυροφορίες της Νικοπόλεως και
της Βάρνας είχαν καταδείξει ότι τα στρατεύματα τους δεν μπορούσαν να
συναγωνιστούν τον ικανότατο και εκσυγχρονισμένο τουρκικό στρατό. Επιπλέον, η
δυτική βοήθεια θα ερχόταν μόνο αν η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης υποτασσόταν
στην εξουσία της Εκκλησίας της Ρώμης. Μερικοί αξιωματούχοι θεωρούσαν ότι άξιζε
να πληρωθεί ένα τέτοιο τίμημα· και αρκετοί διανοούμενοι πίστευαν ότι ο βυζαντινός
πολιτισμός θα έπρεπε να συγχωνευθεί με τον δυτικό.
Αλλά ο μέσος Βυζαντινός, με
ζωντανές τις αναμνήσεις του 1204, δεν θα ανεχόταν ποτέ κάτι τέτοιο. Αν το
Βυζάντιο έμελλε να χαθεί, ας χανόταν με την Ορθοδοξία του αλώβητη (1).
Οι διανοούμενοι απόντες από τα δρώμενα στην Ελλάδα!..
Οι διανοούμενοι απόντες από τα δρώμενα
στην Ελλάδα!..
4 Αυγούστου 2013
Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ
“….. οι κήρυκες
του πολυπολιτισμού στην Ελλάδα καταργούν το ορθόδοξο μάθημα των θρησκευτικών.
Στη θέση του οι μαθητές του Γυμνασίου θα μαθαίνουν περί των ανατολικών
θρησκειών και άλλων δοξασιών, με ελάχιστες αναφορές στην Ορθοδοξία!....”
Οι διανοούμενοι απόντες από τα δρώμενα στην Ελλάδα!..
* Πριν δύο χρόνια 32 διανοούμενοι και επιστήμονες παρουσίασαν ένα
κείμενο με το οποίο προέτρεπαν τους Έλληνες να μη φέρουν αντιρρήσεις στις
προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Περιορίστηκαν δηλαδή μόνο σε οικονομικά
κοινωνικά θέματα. Είναι ακριβώς εκείνα που ενδιαφέρουν τη Νέα Τάξη.
Οι πνευματικοί
άνθρωποι θα έπρεπε κατά πρώτον να ενδιαφέρονται για θέματα όπως η διαστρέβλωση
της Ελληνικής Ιστορίας, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει πάρει επικίνδυνες
διαστάσεις. Για τον εξοβελισμό των μεγάλων λογοτεχνών μας από τα σχολικά
βιβλία.
Δεν μίλησαν, όταν
από τηλεοπτικές εκπομπές λοιδορήθηκαν οι ήρωες του 1821 και αμφισβητήθηκε η
διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού.
Πολλοί από αυτούς
υπέγραψαν πριν από λίγα χρόνια αντίστοιχο κείμενο υπέρ του Σχεδίου Ανάν για την
Κύπρο. Προσπάθησαν να φοβήσουν τους Ελληνοκυπρίους ότι θα συμβούν φοβερά και
τρομερά αν υπερισχύσει το ΟΧΙ. Τελικά το σχέδιο καταψηφίστηκε, η Κύπρος είναι
πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κορυφαίοι ξένοι συνταγματολόγοι έκριναν το
σχέδιο ως αντιδημοκρατικό και αντιευρωπαϊκό.
Αλλά, πέρα από όλα
αυτά τελευταία υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στο χώρο της παιδείας και οι
διανοούμενοι και επιστήμονες είναι άφαντοι. Από τα σχολικά βιβλία Δημοτικού και
Γυμνασίου εξοβελίστηκαν οι μεγάλοι λογοτέχνες μας και τη θέση τους πήραν
κείμενα, τα οποία γκρεμίζουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των παιδιών
μας, καλλιεργούν το πρότυπο του απάτριδος καταναλωτή, απαξιώνουν ιδανικά και
ήρωες και τελικά ενισχύουν την ήδη προϊούσα κατάθλιψη. Καλλιεργείται έντονα ο
αισθησιασμός. Βάλλονται ευθέως και απροκάλυπτα η πίστη και η πατρίδα με σκοπό
την επιβολή στο ελληνικό σχολείο του θολού ιδεολογήματος της πολυπολιτισμικής
κοινωνίας. Γι’ αυτά και πολλά άλλα οι διανοούμενοι της χώρας δεν γνωρίζουν
τίποτε. Η απουσία τους είναι εκκωφαντική.
Γενοκτονία χωρίς τέλος: Ισλαμοφασίστες δολοφόνησαν 5μελή οικογένεια
Γενοκτονία χωρίς τέλος: Ισλαμοφασίστες
δολοφόνησαν 5μελή οικογένεια-Γλίτωσε μόνο ο μικρός γιος
4 Αυγούστου 2013
Αποτροπιασμό προκαλεί η είδηση της δολοφονίας μίας οικογένειας στη Συρία,
η οποία βρέθηκε στο στόχαστρο των ισλαμιστών ανταρτών, εξαιτίας των
θρησκευτικών της πεποιθήσεων. Συγκεκριμένα, τα πέντε μέλη μιας οικογένειας
Αλεβιτών δολοφονήθηκαν σήμερα από τα κεμαλοναζιστικά κτήνη στα βόρεια της Δαμασκού.
«Ένας άνδρας, η σύζυγός του και οι τρεις κόρες τους σκοτώθηκαν από
αγνώστους μέσα στο σπίτι τους στο Ρουκνεντίν», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το
Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο μικρός γιος του
ζευγαριού, 8 ετών, γλίτωσε από τη σφαγή καθώς πρόλαβε να κρυφτεί στην τουαλέτα.
Οι δύο από τις κόρες ήταν φοιτήτριες και η τρίτη μαθήτρια λυκείου.
Οι μαρτυρίες για τις συνθήκες του θανάτου τους είναι αντικρουόμενες, είπε
ο διευθυντής του Παρατηρητηρίου Ράμι Άμπντελ Ραχμάν. Μια πηγή ανέφερε ότι
πυροβολήθηκαν ενώ μια άλλη είπε ότι τα θύματα στραγγαλίστηκαν. Το βέβαιο είναι
ότι όπως τόσες άλλες οικογένειες, μαρτύρησαν στα χέρια των υπανθρώπων πριν
αφήσουν την τελευταία τους πνοή. Την μέθοδο την γνωρίζουν καλά όχι μόνον οι
Ίωνες, οι Αρμένιοι, οι Πόντιοι και οι Κύπριοι αλλά εσχάτως και οι Σέρβοι αφού
την έζησαν στο πετσί τους κατά την γενοκτονία στο Κοσσυφοπέδιο από τους
ισλαμοπαράφρονες που εκπαίδευσε η διεθνής των τοκογλύφων.
olympia.gr
Συνοπτικό Επίκαιρο Μαρτυρολόγιο των Χριστιανών της Συριακής Γης
Συνοπτικό Επίκαιρο Μαρτυρολόγιο των
Χριστιανών
της Συριακής
Γης
23 Ιουνίου 2013
Βρυξέλλες,
Δημήτρης Πορφύρης και Πηνελόπη Σταφυλά
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)