ΕΚΠΤΩΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ;
15 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2013
Τὸν τελευταῖον καιρὸν προβληματίζεται ἐντόνως ὁ πιστὸς λαός, ἀπὸ θέσεις, ἀπόψεις ἀλλὰ καὶ τὴν στάσιν Ἱεραρχῶν ἀλλὰ καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Πλέον συγκεκριμένως:
1ον) Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης δὲν ἀναγνωρίζει τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν Παπικῶν, ἀλλὰ ὁμιλεῖ διὰ κανονικὴν «Ἐκκλησίαν», ἡ ὁποία εἶναι ἁπλῶς διηρημένη μὲ τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Ὀρθοδόξων. Ὅταν ὁ Πατριάρχης διδάσκη τοιαῦτα πράγματα πῶς νὰ τὸν ἐμπιστευθῆ ὁ πιστὸς λαὸς ὡς Ὀρθόδοξον κεφαλὴν καὶ νὰ πιστεύση τὰς διαβεβαιώσεις του ὅτι δὲν προδίδει τὴν Ὀρθοδοξίαν εἰς τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους;
2ον) Εἰς τὸ Πουσὰν τῆς Νοτίου Κορέας, εἰς τὸ ὁποῖον συνῆλθε τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων οἱ Ὀρθόδοξοι ἀνεγνώρισαν ὅλας τὰς αἱρετικὰς χριστιανικὰς «Ἐκκλησίας» ὡς κανονικὰς καὶ ἰσοκύρουςμὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Τι θὰ συμβῆ ἆραγε, ἐὰν ἕνα τμῆμα τοῦ Ὀρθοδόξου ποιμνίου εὕρη καταφύγιον εἰς τὰς «Ἐκκλησίας» καὶ εἰς τὰ «μυστήρια» τῶν αἱρετικῶν χριστιανικῶν «Ἐκκλησιῶν»; Πῶς θὰ ἐπαναφέρουν τὸν κόσμον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ Ὀρθόδοξοι Πατριάρχαι, Ἀρχιεπίσκοποι, Σεβ. Μητροπολῖται καὶ Θεολόγοι, οἱ ὁποῖοι τὸν παρέσυραν εἰς τὴν πλάνην;
3ον) Ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος τὴν 30ὴν Σεπτεμβρίου, μετὰ τὴν συνάντησίν του μὲ τὸν Πάπαν κ. Φραγκίσκον ἐδήλωσε: «Οἱ δύο Ἐκκλησίες, ἡ Ἀλεξανδρινὴ καὶ Ρωμαϊκή, ἀνήκουμε ἱστορικῶς καὶ παραδοσιακῶς στὶς ἀρχαῖες Ἐκκλησίες. Ἀνήκουμε στὶς Ἐκκλησίες, ποὺ ἀμέσως μετὰ τὴν Πεντηκοστή, συνέστησαν τὴν ἀφετηρία τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας». Οὐδεὶς ἠμπορεῖ νὰ γνωρίζη, ἐὰν μὲ τὴν δήλωσιν αὐτὴν ζητῆ συγγνώμην ἀπὸ τοὺς παπικοὺς διὰ τοὺς ἀντιπαπικοὺς ἀγῶνας τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
4ον) Ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ. Ἰωάννης, ἐπισκεπτόμενος τὸν Πάπαν (28ην Σεπτεμβρίου) ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν Πάπαν: «Νὰ μᾶς ἔχετε στὶς προσευχές σας». Ἐζήτησε τὴν προσευχὴν τοῦ Πάπα, ὅταν ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἐκήρυττεν ὅτι οἱ Παπικοὶ εἶναι πειθήνια ὄργανα τοῦ διαβόλου.
5ον) Ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος εἰς ὁμιλίαν του διά τὴν Β´ Βατικανὴν Σύνοδον διεκήρυξεν ὅτι οἱ Παπικοὶ δὲν περιλαμβάνονται εἰς τὰς αἱρέσεις καὶ ὅτι εἶναι κανονικὴ Ἐκκλησία. Βεβαίως εἰς τοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας ὑπάρχουν καὶ ἄλλοι Μητροπολῖται μὲ τὰς ἀπόψεις τοῦ Δημητριάδος. Ἀλλὰ φροντίζουν νὰ ἐλίσσωνται ἢ καὶ νὰ κρύβωνται.
6ον) Μητροπολίτης τῆς Βορείου Ἑλλάδος εἰς ἰδιωτικὰς συζητήσεις μὲ πιστοὺς καὶ κληρικοὺς ὑποστηρίζει ὅτι αἱ συμπροσευχαὶ μετὰτῶν Παπικῶν εἶναι «κανονικαί», διότι καὶ οἱ Παπικοὶ εἶναι… Ὀρθόδοξοι. Ὑπογραμμίζεται ὅτι οἱ Ἀναρχικοὶ τῶν Ἐξαρχείων καὶ οἱ Ἕλληνες διανοούμενοι τῶν Παρισίων ὑπερασπίζονται τὴν Ὀρθοδοξίαν, γνωρίζουν ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεσις, γνωρίζουν τοὺς ἀντιπαπικοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, γνωρίζουν τὰ ἐγκλήματα τοῦ παπισμοῦ διεθνῶς. Κάποιοι δὲ ἐξ αὐτῶν εἶχον συγκρουσθῆ μετὰ τοῦ Κορνηλίου Καστοριάδη διὰ θέματα Ὀρθοδοξίας.
7ον) Ἀρχιμανδρίτης, ὑποψήφιος Μητροπολίτης, ὁ ὁποῖος κατέχει νευραλγικὴν θέσιν εἰς Ἱερὰν Μητρόπολιν, εἶναι ὑπέρμαχος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ Παπισμοῦ, καθὼς ἐπίσης πιστεύει ὅτι οἱ Παπικοὶ εἶναι Ὀρθόδοξοι. Οὗτος εὐελπισθῆ νὰ γίνη Μητροπολίτης καὶ νὰ ποιμάνη Ὀρθόδοξον λαόν. Ἀλλοίμονον εἰς τὸν ἔντιμον κλῆρον καὶ τοὺς Καθηγουμένους τῶν Ἱερῶν Μονῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ ὑποχρεώνων- ται νὰ τὸν ὑποδέχωνται ὡς Ὀρθόδοξον Ποιμενάρχην.
8ον) Καθημερινῶς στοιχεῖα προερχόμενα ἀπὸ Ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἐχθροὺς τῆς Ἐκκλησίας ἀποκαλύπτουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔχει διαβρωθῆ ἀπὸ τὴν Μασονίαν. Τὸ περίεργον εἶναι ὅτι ἀκόμη καὶ ἁπλοὶ κληρικοὶ δραστηριοποιοῦνται εἰς τοὺς κόλπους της. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀρνεῖται νὰ ἐπαναβεβαιώση παλαιοτέρας ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας, συμφώνως πρὸς τὰς ὁποίας ἡ ἰδιότης τοῦ Ὀρθοδόξου εἶναι ἀσυμβίβαστος μὲ αὐτὴν τοῦ μέλους τῆς Μασονίας. Ὅταν πρὸ πολλῶν ἀπεκαλύψαμεν τὴν παραχώρησιν ἱστορικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς Κερκύρας, ὑπὸ τοῦ ὑπουργείου πολιτισμοῦ εἰς τὴν Μασωνίαν, διὰ νὰ πραγματοποιηθῆ μου σικὴ ἐκδήλωσις (ὑπὸ τῶν Μασώνων), ὁ Σεβ. Κερκύρας μᾶς ἀπέστειλεν ἐπιστολὴν εἰς τὴν ὁποίαν, ἀφοῦ ἐτόνιζεν ὅτι δὲν εἶναι Μασόνος ὑπέσχετονὰ φέρη τὸ θέμα τῆς Μασονίας εἰς τὴν ΔΙΣ. Ἕως σήμερον ἀπόφασις δὲν ἔχει ἐκδοθῆ. Ἐκτὸς κι ἂν ὑπάρχη καὶ δὲν τὴν γνωρίζομεν. Ἐὰν ὑπάρχη, ὅμως, ἂς ἀποσταλῆ εἰς τὸν «Ο.Τ.».
9ον) Πολὺς θόρυβος ἔγινε διὰ τὴν δυναμικὴν στάσιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἔναντι τῶν κυβερνητικῶν σχεδίων διὰ νομιμοποίησιν τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἐχλευάσθη, ἐπροπηλακίσθη λεκτικῶς, ἀλλὰ ἐπέτυχε πρὸς τὸ παρὸν τὴν ματαίωσιν τῶν Κυβερνητικῶν σχεδίων. Οὐσιαστικῶς ἡ δυναμικὴ στάσις ἑνὸς Μητροπολίτου ἐτάραξε τὸ πολιτικὸν καὶ δημοσιογραφικὸν κατεστημένον καὶ τὸ πανικόβαλε. Ἐὰν τὴν ἰδίαν στάσιν ἐτήρουν δημοσίως (διότι παρασκηνιακῶς τὴν τηροῦν) πολλοὶ Μητροπολῖται, ἡ κατάστασις τῆς Χώρας θὰ ἦτο ἄλλη. Τὸ ζήτημα, ὅμως εἶναι τὸ θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ὁ Πειραιῶς καὶ δύο τρεῖς ἄλλοι Μητροπολῖται ἀντέδρασαν δυναμικῶς.
Ἡ διοικοῦσα Ἐκκλησία δὲν ἔχει ὑποχρέωσιν εἰς τὴν ἔκδοσιν μίας ἀποφάσεως, ἡ ὁποία νὰ διακηρύσση ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀντίθετος πρὸς τὴν νομιμοποίησιν τῆς ὁμοφυλοφιλίας, διότι ὁ Χριστὸς ἐκήρυξε μεταξύ ἄλλων, ὅτι οἱ ἀρσενοκοῖται δὲν ἔχουν θέσιν εἰς τὴν βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν; Ἢ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπενθυμίση τοὺς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου διὰ τοὺς κατεχομένους ἀπὸ τὸ πάθος τῆς ἀτιμίας; Διατὶ φοβεῖται νὰ ἐπαναλάβη δημοσίως τὰς θέσεις τοῦ Κυρίου μας, τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἀλλὰ καὶ τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν τὴν ὁμοφυλοφιλίαν θανάσιμον ἁμάρτημα.
