Τα νέα παγκόσμια πρότυπα για τη μη ασφάλεια των καταθέσεων

Τα νέα παγκόσμια πρότυπα για τη μη ασφάλεια των καταθέσεων

6 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2013

από το bail-out στο bail-in

Είναι οι καταθέσεις πράγματι σε κίνδυνο στην Ελλάδα;

Ούτε συζήτηση!

Αν τις μεταφέρω σε άλλες τράπεζες στην Ευρωζώνη κινδυνεύουν κι εκεί;

Ούτε συζήτηση!

Εκτός Ευρωζώνης, στη Μ. Βρετανία, στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στη Ν. Ζηλανδία; Κι εκεί;

Ούτε συζήτηση!

Δεν ήταν λοιπόν η Κύπρος μια μοναδική περίπτωση, μια ανωμαλία, μια γκάφα, μια παρέκκλιση, ή έστω μια εξαίρεση στα μέχρι τώρα σχέδια διάσωσης κρατών και τραπεζών;

Ούτε συζήτηση!

Δεν θα σταθούμε στα είπα-ξείπα του Ντάισελμπλουμ για τη μοναδικότητα του εγχειρήματος και στα ήξεις-αφήξεις του Μπαρόζο και των άλλων παιδιών για το απαραβίαστο της ιερής γραμμής των 100,000 ευρώ της Ευρωζώνης, αλλά σε ντοκουμέντα, ντιρεκτίβες και νομοσχέδια που λίγο αργά και εκ των υστέρων αρχίζουν ένα-ένα να αναδύονται απ’ το βυθό του διαδικτύου σε Ευρώπη, Β. Αμερική και Ωκεανία, και να ξερνάνε το βρώμικο μυστικό:

Ότι η Κύπρος ήταν η πρώτη επίσημη εφαρμογή της ήδη από καιρό προσυμφωνημένης μετάβασης από την εποχή του bail-out των τραπεζών στην εποχή του bail-in. Το δόγμα bail-out, που υιοθετήθηκε σαν εργαλείο πυρόσβεσης της κρίσης με τη χορήγηση αμύθητων ποσών, ($1.45 τρις για τις ΗΠΑ, κι αυτά είναι μόνο τα φανερά), στα ξοφλημένα τραπεζικά ιδρύματα, ποσά που επωμίστηκαν οι πολίτες μέσα από θηριώδεις ασκήσεις λιτότητας, μετατρέπεται πλέον σε δόγμα bail-in, όπου τη διάσωση των τραπεζών-ζόμπι αναλαμβάνουν με το στανιό οι καταθέτες, χάνοντας όλες ή μέρος των αποταμιεύσεών τους. Κι αυτό στο όνομα πάλι του «μέσου φορολογούμενου πολίτη», για να ελαφρυνθεί υποτίθεται από το βάρος μιας περαιτέρω λιτότητας, ως εάν ο «μέσος φορολογούμενος πολίτης» και ο αποταμιευτής να είναι δυο εντελώς διαφορετικές και αποκλίνουσες οντότητες. Κοντολογίς, αφού τον ξεζούμισε το bail-out, έρχεται τώρα καπάκι το bail-in να τον αποτελειώσει.

Δεν χρειάζονται βαθυστόχαστοι συλλογισμοί για να κατανοήσει κανείς ότι το δυτικό παρακλάδι του παγκόσμιου καπιταλισμού έχει ξεμείνει από πυρομαχικά, οι φούσκες που πρέπει να μαζέψει ανέρχονται σε εκατοντάδες τρις, οπότε από δω και πέρα για να κρατηθεί στον αφρό, και στην αναμονή μιας επικείμενης οικονομικής κατάρρευσης, όλα γίνονται δυνατά, από τα πλέον εξωφρενικά έως τα άκρως αδιανόητα.

Για να γίνουμε συγκεκριμένοι:

1.                  Στις 10 Δεκεμβρίου 2012, (δηλαδή πριν από την κυπριακή «διάσωση»), η Κεντρική τράπεζα της Αγγλίας (BOE), και το Αμερικάνικο Ταμείο Εγγυοδοσίας Καταθέσεων (Federal Deposit Insurance Corporation), δημοσίευσαν κοινή 15-σελιδη ντιρεκτίβα [1], υπό τον τίτλο «Resolving Globally Active, Systemically Important Financial Institutions», σχετικά με τον τρόπο διάσωσης από δω και πέρα των τραπεζών, μέσα από τη μετατροπή των καταθέσεων σε ευτελούς αξίας ριψοκίνδυνο μετοχικό κεφάλαιο, προφανώς ανασφάλιστο. Καλά θα μου πείτε, οι καταθέσεις δεν είναι ασφαλισμένες μέχρι ενός ορισμένου ποσού, €100,000 στην ΕΖ, ₤85,000 στη Μ. Βρετανία, $250,000 στις ΗΠΑ και $250,000 στην Αυστραλία; Αυτά, «last year», καθότι στο εν λόγω ντοκουμέντο δεν γίνεται καμιά διάκριση από την αμερικάνικη πλευρά ανάμεσα σε ασφαλισμένες και ανασφάλιστες καταθέσεις, φυσικά όχι από αβλεψία, ενώ από τη βρετανική, ενώ γίνεται μνεία περί ορίου ασφάλισης στην υπάρχουσα νομοθεσία, εν τούτοις υπάρχει συμπλήρωση για τροποποίηση αυτής ή ακόμα και κατάργησή της.

2.                  Παρ’ όλα αυτά οι καταθέτες των κυπριακών τραπεζών θα πρέπει να αισθάνονται πιο τυχεροί από τους αμερικανούς ομολόγους τους, ιδίως αυτούς που εμπιστεύθηκαν μεγάλες συστημικές τράπεζες, με τεράστια όμως έκθεση σε παράγωγα. Για παράδειγμα η έκθεση της Bank of America ανέρχεται στα $75 τρις, ενώ της JP Morgan στα $79 τρις, όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ δεν ξεπερνάει τα $70τρις! Σύμφωνα, λοιπόν, με τις τροπολογίες του νόμου περί πτωχεύσεων του 2005 [2], οι κάτοχοι παραγώγων σε περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας, αποζημιώνονται κατά προτεραιότητα σε σχέση με τους καταθέτες, οι οποίοι θεωρούνται ανασφάλιστοι.

3.                  Η πλέον ειλικρινής ομολογία της δήμευσης καταθέσεων ως μέσον διάσωσης τραπεζών διατυπώνεται σε πρόσφατο ντοκουμέντο (21/3/2013) της Καναδικής κυβέρνησης με τίτλο «Jobs, Growth and Long Term Prosperity: Economic Action Plan 2013» [3], όπου ως αιτιολογία προβάλλεται η προστασία του «μέσου Καναδού φορολογούμενου»! Επιπλέον τονίζεται ότι με το εν λόγω νομοσχέδιο για το bail-in εναρμονίζονται οι καναδικές μεταρρυθμίσεις με αυτές άλλων χωρών, σύμφωνα με τα νέα διεθνή πρότυπα, γεγονός που φανερώνει ότι το σχέδιο «Κύπρος» βρισκόταν στα σκαριά εδώ και πολύ καιρό και μάλιστα σε συντονισμό με τις περισσότερες κυβερνήσεις της Δύσης. Το νομοσχέδιο έχει πολλές πιθανότητες να ψηφιστεί από την καναδική βουλή, όπου οι συντηρητικοί κατέχουν την πλειοψηφία.

4.                  Στο χορό και η Ν. Ζηλανδία. Η εθνική κυβέρνηση προωθεί μια παρόμοια λύση σε περίπτωση τραπεζικής χρεοκοπίας, όπου τη ζημιά των συστημικών τραπεζών προβλέπεται να την επωμιστούν, στη σειρά μετά τους μετόχους, οι μικρο-καταθέτες με αυτόματη και οριζόντια μείωση των αποταμιεύσεών τους κατά ένα συγκεκριμένο ποσοστό. Το νομοσχέδιο με την επωνυμία «Οpen Bank Resolution» [4], βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο προετοιμασίας και με μερικές πινελιές ακόμα θα είναι έτοιμο να έρθει στη βουλή. Σύμφωνα δε με απόφαση του υπουργού οικονομικών το προσωρινό πλάνο προστασίας των καταθέσεων που είχε τεθεί σε ισχύ λόγω της κρίσης από τον Μάρτιο του 2011, παύει να υφίσταται οριστικά.

Τα συμπεράσματα:

Η μεγάλη έκρηξη της φούσκας των εκατοντάδων τρισεκατομμυρίων βρίσκεται μπροστά μας. Οι κυβερνήσεις, λακέδες των τραπεζών, θα φτάσουν στα άκρα για να προφυλάξουν τους μεγάλους τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο. Οι αποταμιεύσεις των πολιτών, ανεξαρτήτως ποσού, δεν προστατεύονται πλέον πουθενά. Τι κάνουμε;

[1] http://www.fdic.gov/about/srac/2012/gsifi.pdf (credit to Ellen Brown)

[2]http://www.nakedcapitalism.com/2013/03/when-you-werent-looking-democrat-bank-stooges-launch-bills-to-permit-bailouts-deregulate-derivatives.html

[3]http://www.budget.gc.ca/2013/doc/plan/budget2013-eng.pdf (credit to Prof. Michel Chossudovsky)

[4] http://www.rbnz.govt.nz/finstab/banking/4368385.html

7 σχόλια:

stelios είπε...

Περιγράφεις σωστά την δύσκολη θέση των τραπεζών και τις λύσεις που ετοιμάζουν. Τα στοιχεία που συλλέγεις είναι γεγονότα που μας χρησιμεύουν για να παρουσιάζουμε τις θέσεις μας.
Αγαπητή μου είσαι ένα Think-tank.
Οσο για την ερώτηση σου στο τέλος, ανοίγεις ενα μεγάλο κεφάλαιο που απαιτεί -δυστυχώς- πολύ καιρό για να κλείσει.-γι΄αυτούς που δεν έχουν βέβαια μικροαστική ανυπομονησία-.

6 Απριλίου 2013 - 10:32 π.μ.

spiral architect είπε...

Αμάν βρε Cynical, μας τριπάρεις και συ πρωί-πρωί και ξύπνησα ψαχουλεύοντας το στρώμα μου!

Σοβαρά τώρα, δεν τα λέω εγώ, το επίσημο σάιτ της ΕΚΤ τα λέει:
Στο τέλος του 2011, βρίσκονταν σε κυκλοφορία 14,9 δισεκατομμύρια τραπεζογραμμάτια ευρώ αξίας περίπου 889 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Και ο "αδαής" αναρωτιέται; Όλα τα υπόλοιπα που αποτελούν το χρέος των κρατών της ευρωζώνης, που στο διάολο βρίσκονται; Βίζουαλ είναι; Αλλά θα μου πεις ότι στο λινκ που σού δίνω γράφει: "Κανένα από τα σχέδια αυτά (που βρίσκοντα στα χαρτονομίσματα του ευρώ) δεν απεικονίζει πραγματικά κτίρια ή μνημεία."

Και το κλού είναι: "Οι εικόνες αυτές συμβολίζουν την επικοινωνία μεταξύ των λαών της Ευρώπης, καθώς και μεταξύ της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου."
(κλαπ, κλαπ, suckers!)

Χαζή ερώτηση: Έχετε πιάσει ποτέ, ή έχετε κάνει οποιαδήποτε συνδιαλλαγή με 500ευρο; Αν ναι, πείτε στο αυτί της Cynical, τι σόι δουλειά κάνετε;
Τι άλλο χρειάζεται το 500ευρο, παρά μόνο για την κάθε λογής μαφία.

Χωρίς βέβαια τα παραπάνω να αναιρούν το γεγονός ότι το σύστημα είναι σάπιο όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά και παγκοσμίως. :(

6 Απριλίου 2013 - 10:41 π.μ.

geokalp είπε...


το βασικό ερώτημα είναι τι κάνουμε, όπως γράφεις στο τέλος

μια καλή λύση είναι να φτιάξουμε τράπεζα

6 Απριλίου 2013 - 3:35 μ.μ.

cynical είπε...

Stelio,
αυτο περι "μικροαστικης ανυπομονησιας", συγχωρα με αλλα επειδη το εχω ακουσει απειρες φορες νομιζω οτι αντηχει τον μεσσιανισμο και την ανεπαρκεια της αριστερας εδω και 1 αιωνα να κανει κατι στην παρουσα ζωη.

6 Απριλίου 2013 - 5:42 μ.μ.

cynical είπε...

geokalp

με την τροικα? ειδες τι γινεται με την ΕΤΕ-eurobank που επ' ουδενι θελουν να κρατικοποιηθουν.

Εκτος μνημονιου και ευρω ολα γινονται.

6 Απριλίου 2013 - 5:44 μ.μ.

symastev είπε...


Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ

Σιγά που δεν ήξεραν κυβερνήσεις και υπουργοί για τους φορολογικούς παραδείσους. Σιγά που δεν ξέρουν για τις κομπίνες, τη φοροδιαφυγή, τις φοροαπαλλαγές, το ξέπλυμα χρήματος, τα μεγάλα χρηματιστηριακά παιχνίδια για την πτώχευση ολόκληρων λαών. 
……….
Φυσικά το θέμα δεν είναι η φοροδιαφυγή των κεφαλαίων αυτών αλλά τα ίδια τα κεφάλαια. Είναι απαλλοτρίωση (κλοπή) της εργασίας ολόκληρων λαών και μόνη ριζική λύση σε όλα είναι η απαλλοτρίωση (κοινωνικοποίηση) των κλεμμένων κεφαλαίων των απαλλοτριωτών. 

http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2013/04/blog-post_6.html

6 Απριλίου 2013 - 8:51 μ.μ.

Napo είπε...

καθε φορα που κανει μαλακιες η ελλαδα την πληρωνει η κυπρος

ομως και καθε φορα που πληρωνει η κυπρος σωζεται η ελλαδα

ετσι οπως το 74 χαρη στη κυπρο (και οχι το πολυτεχνειο) επεσε η χουντα ετσι και τωρα χαρη στη κυπρο ο κοσμος πια ελυσε την απορια του για τον "αλλο" δρομο 


το αποτελεσμα ειναι πως η τροικα προσπαθει να περασει τα χειροτερα μετρα (απολυσεις) οσο πιο συντομα μπορει γιατι μετα απο αυτη τη δοση δεν θα τη χρειαζομαστε καν

ο δε κοσμος ηρεμει
μαζι του και ο αλεξης

7 Απριλίου 2013 - 9:27 π.μ.

http://e-cynical.blogspot.gr/2013/04/blog-post_6.html