Σε τριπλή μέγγενη κινδύνων η Ελλάδα
16/11/2015
Γράφει ο Κ. Κυριακόπουλος
Η κατάσταση
περιπλέκεται επικίνδυνα - Η τζιχάντ στοχοποιεί την πατρίδα μας - Δούρειος Ίππος οι
Τασίες που την κυβερνούν
Αν συνεχίσουμε να προσφυγολογούμε ατελεύτητα και να προσεγγίζουμε τις
εθνικές προκλήσεις με εθνικό αποχρωματισμό... Αν δε συνειδητοποιήσουμε άμεσα ότι σε αυτές τις συνθήκες, η
πολυχαϊδεμένη μας "προσφυγιά", είναι αντικειμενικά ο «ξενιστής», στο
σώμα του οποίου γαντζώνονται για να εισβάλουν στη χώρα οι ορκισμένοι φονιάδες,
τότε η στιγμή που θα βάφουμε τη μούρη μας στα χρώματα του θανάτου πλησιάζει
απειλητικά, κι αλίμονο σ αυτόν που δε το αντιλαμβάνεται.
Η κατάσταση περιπλέκεται επικίνδυνα. Οι ρυθμοί της απόλυτης επιδείνωσης
τείνουν να καταστούν ανεξέλεγκτοι. Και η πολιτική ηγεσία του τόπου βρίσκεται
αντιμέτωπη με την πρόκληση της ανάγκης για λήψη δύσκολων αποφάσεων. Δύσκολον γιατί δυστυχώς το πολιτικό προσωπικό που νέμεται την εξουσία
στον τόπο, αρνείται ν αποδεχτεί πως τα εθνικά συμφέροντα για να μην πολτοποιηθούν
μαζί με τη χώρα στην περιδίνηση μιας νέας εθνικής τραγωδίας, θα πρέπει να
τεθούν πέρα και πάνω από τα καταστροφικά ιδεολογήματα που δοκιμάστηκαν και
απέτυχαν με τον πιο τραγικό τρόπο.
Μια ομάδα αμφιλεγόμενων πολιτικών, δημοσιογράφων και γενικά αναγνωρίσιμων
διαμορφωτών της κοινής γνώμης, ταμπουρωμένη πίσω από μια επίπλαστη νηφαλιότητα,
συστήνει εγκράτεια, μετρημένες αποφάσεις και συνεσταλμένη διαχείριση. Πρόκειται
για μια επικίνδυνη παράλληλη εξουσία, που λειτουργεί ως εντεταλμένος
αβανταδόρος των επιλογών που τροφοδοτούν και αναπαράγουν χειρισμούς
εγκληματικούς για τον τόπο.
Τα πολυδιαφημισμένα «προσόντα» της, δηλαδή η «εγκράτεια, οι μετρημένες
αποφάσεις και η συνεσταλμένη διαχείριση», δεν είναι παρά μια αλληλουχία από
πρόστυχα και αποπροσανατολιστικά συνώνυμα της ατολμίας, της προσχηματικής
εγκατάλειψης των εθνικών προτεραιοτήτων, και της απόλυτης προσαρμογής σε
επιλογές που ντύνονται με το φερετζέ της ανθρωπιάς, του καθωσπρεπισμού και της
πολιτικής ορθότητας, προκειμένου να κρύβουν επιμελώς το βρώμικο πρόσωπο του
εφιάλτη.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή και μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά του
Παρισιού, συμπιέζεται επικίνδυνα μέσα σε τριπλές γεωπολιτικές συμπληγάδες.
Η πρώτη είναι οι ίδιοι της οι «σύμμαχοι», που δε θα
διστάσουν να προχωρήσουν μονομερώς σε μέτρα «εθνικού προστατευτισμού», για ν
αποφύγουν την αντίδραση των κοινωνιών τους, εγκαταλείποντας τη χώρα μας στη
μέγγενη του ισλαμικού εφιάλτη, που τον καλωσόρισε ως μάνα εξ ουρανού, η
διαστροφική νεοταξίτικη σαβούρα που κυβερνά τον τόπο.
Η δεύτερη είναι η ίδια η Τουρκία που εμφανίζεται
γεωπολιτικά δυναμωμένη και αναβαθμισμένη, και η οποία συντονίζει ανεξέλεγκτα τη
χορογραφία του ισλαμικού εφιάλτη, και ως μπίζνα δουλεμπορική αλλά κυρίως ως
συγκεκριμένη στρατηγική στη διακεκαυμένη γεωπολιτική σκακιέρα.
Η τρίτη είναι η ίδια η φυσιογνωμία του
εισβολέα. Ο χαρακτηρισμός που αποδίδεται στους φονταμενταλιστές του Ισλάμ ως
«τρομοκράτες» είναι ελλιπής, και αποδίδεται σκόπιμα για να συγκαλύψει την
πραγματική ταυτότητα των ιστορικών γεγονότων.
Η τρομοκρατία – έστω και ως μη αποδεκτή μορφή – είναι πράξη πολιτικής
αντίστασης σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές και επιχειρεί με έναν δυναμικό
τρόπο να τις ακυρώσει. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη; Αν δηλαδή αύριο
αποσυρθούν όλοι οι ξένοι στρατοί από τη Μέση Ανατολή, πιστεύει κανείς ότι οι
εισβολείς που μπήκαν στον Ευρωπαϊκό χώρο για να δολοφονήσουν, θα επιστρέψουν
ικανοποιημένοι στις πατρίδες τους και θα ανάψουν την πίπα της Ειρήνης;
Ας μη γελιόμαστε. Το Ισλάμ είναι μια πολιτική θρησκεία του μίσους και
της μη ανοχής σε οτιδήποτε διαφορετικό, οπουδήποτε στον πλανήτη. Οι φανατικοί
υπηρέτες του, θέλουν να καταπιούν οτιδήποτε διαφορετικό και σε σχέση με τούτο,
δε συνετίζονται, δεν καλοπιάνονται, δεν υποστέλλουν τη σημαία του μίσους. Επομένως,
οι ξένες επεμβάσεις δεν είναι αυτές που δημιούργησαν τέρατα, αλλά διευκόλυναν
την κυριαρχία τους μέσα στις ίδιες τους τις πατρίδες. Αυτά τα τέρατα, δε
δολοφονούν υπερασπιζόμενα τις πατρίδες τους, αλλά γιατί θρέφονται από το μίσος
για τις άλλες πατρίδες. Αυτά τα τέρατα, χρησιμοποιούνται από τη στρατηγική της
γεωπολιτικής, αλλά τα ίδια αυτά καθ εαυτά δεν διαχειρίζονται γεωπολιτική.
Διαχειρίζονται το μίσος και την διαστροφική αγάπη για το θάνατο.
Η στρατηγική γεωπολιτική φυσικά και θα αξιοποιήσει το δολοφονικό χτύπημα
στη Γαλλία. Αυτό είναι βέβαιο. Αλλά μόνο αφελείς μπορούν να πιστεύουν πως αυτά
τα τέρατα θα χτυπούσαν τη Γαλλία που τα τροφοδότησε με οπλισμό, εξ αιτίας μιας
κάποιας δικής τους αυτοτελούς γεωπολιτικής στόχευσης.
Αυτά τα τέρατα χτύπησαν τη Γαλλία και θα χτυπήσουν οπουδήποτε, επειδή
απλά μισούν. Και μισούν γιατί μόνο αυτό έμαθαν να κάνουν.
Είναι μύθος λοιπόν να πιστεύουν οι ελληνόφωνοι κοκορόμυαλοι, πως η
Ελλάδα δε θα μπει στο στόχαστρο της τζιχάντ, επειδή έχει μια συνετή πολιτική μη
πρώτης γραμμής, απέναντι στις βομβαρδιζόμενες πατρίδες τους.
Η Ελλάδα θα μπει στο στόχαστρο της τζιχάντ, επειδή είναι η Ελλάδα… Επειδή
έχει συγκεκριμένη πολιτισμική διαδρομή… Επειδή είναι χριστιανική χώρα… Επειδή
δεν είναι καθόλου δύσκολο να χρησιμοποιηθεί ο διεστραμμένος τζιχαντιστής, από
τον τούρκο μαέστρο της επιθετικής στρατηγικής και διπλωματίας.
Ευρισκόμενοι λοιπόν όλοι εμείς αντιμέτωποι με αυτές τις πολυσύνθετες
προκλήσεις, οφείλουμε πρωτίστως σαν κοινωνία να απαιτήσουμε από τα άβουλα
ανδρείκελα της πολιτικής, να τεθούν μπροστά στις ευθύνες τους και να πάρουν
συγκεκριμένες αποφάσεις, αντί να εξαντλούμε τη φαυλότητα της επίπλαστης
δημοκρατίας μας, στο να βάφουμε τη μούρη μας σαν τον κώλο της μαϊμούς.
Και αυτά που οφείλουμε να απαιτήσουμε άμεσα, δημιουργώντας και το
αντίστοιχο κίνημα που θα τα επιβάλει, οφείλουν να κινηθούν σε τέσσερις άξονες,
με κεντρική επιδίωξη να μη συνεχίσει να παραμένει η χώρα μας ουραγός των
εξελίξεων, αλλά να συμβάλει καθοριστικά στη δραστική τροποποίηση της διεθνούς
γεωπολιτικής ατζέντας.
Θα το καταφέρουμε αυτό αν συνεχίσουμε να προσφυγολογούμε ατελεύτητα και
με εθνικό αποχρωματισμό και δε συνειδητοποιήσουμε άμεσα ότι σε αυτές τις
συνθήκες, η πολυχαϊδεμένη μας "προσφυγιά", είναι αντικειμενικά ο
«ξενιστής» στο σώμα του οποίου γαντζώνονται για να εισβάλουν στη χώρα οι
ορκισμένοι φονιάδες;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ και είναι κατηγορηματική.
Θα το καταφέρουμε αν συνεχίσουμε να κινούμαστε στη κατευθυνόμενη λογική
της "εγκράτειας και της ατολμίας" όπως συνιστούν οι καλοθελητάδες και
δεν υιοθετήσουμε άμεσα "επιθετική στρατηγική" ανατροπής της
υπαγορευόμενης ατζέντας, που θα δρομολογεί εξελίξεις και δε θα σύρεται από
αυτές;
Η απάντηση επίσης είναι ΟΧΙ και είναι επίσης κατηγορηματική.
Το πρώτο πράγμα λοιπόν που οφείλει να εξαναγκαστεί να κάνει το
χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό της χώρας, είναι να συνειδητοποιήσει ότι οι
Τασίες σε οποιοδήποτε επίπεδο της διοίκησης, είναι παντελώς ανίκανες και
ολίγιστες για να ασκήσουν εθνική πολιτική σε ένα πολυσύνθετο και διακεκαυμένο
γεωπολιτικό περιβάλλον. Οι Τασίες από τη θέση του πρωθυπουργού της χώρας, μέχρι
και την τελευταία «ανθρωπιστική» οργάνωση που στήριξε αυτή την πολιτική,
εγκλημάτησαν σε βάρος της χώρας, και υπερσυσσώρευσαν εντός των τοιχών, ένα
επικίνδυνο φορτίο, από το οποίο η πατρίδα μας πρέπει να απαλλαγεί άμεσα και
χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η Ευρώπη αυτή τη στιγμή, και η πρωτίστως η χώρα μας όσο και αν δεν το
αντιλαμβάνονται οι αφελείς, δέχεται οργανωμένη πολιτισμική εισβολή στα πλαίσια
ενός θρησκευτικού πολέμου που έχει ήδη ξεκινήσει.
Πρώτο καθήκον λοιπόν είναι η άμεση αποναρκοθέτηση του εθνικού εδάφους
από τους εισβολείς. Πριν η υπόλοιπη Ευρώπη φράξει τα δικά της σύνορα (και αυτό
θα κάνει… μην έχετε καμία αυταπάτη) θα πρέπει να φορτωθεί το πρόβλημα που μας
φόρτωσε, με μια εκτεταμένη επιχείρηση απαλλαγής της χώρας από τους εισβολείς,
μέχρι και την τελευταία της γωνία. Μονομερής κατάργηση με ελληνική πρωτοβουλία
της Σέγκεν τώρα… Μονομερής ακύρωση με Ελληνική πρωτοβουλία του ΔουβλίνοΙΙ τώρα…
χωρίς παζαρέματα και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Δεύτερο καθήκον η άμεση κήρυξη εκτός του εθνικού νομικού πλαισίου, όλων
των ψευτοανθρωπιστικών ΜΚΟ και λοιπών νεοταξίτικων κατασκευασμάτων, και η
θεσμοθέτηση του εθνομηδενισμού ως ιδιώνυμο αδίκημα. Τελεία και παύλα.
Τρίτο καθήκον ύψιστης προτεραιότητας, είναι ο ριζικός αναπροσδιορισμός
της διαφύλαξης των εθνικών συνόρων. Καμία εθνική πολιτική σε συνθήκες πλέον
κηρυγμένου πολέμου, δεν είναι δυνατόν να ευδοκιμήσει με τρύπια και αφύλακτα
σύνορα. Τελεία και παύλα.
Τέταρτο και σημαντικότερο όλων καθήκον είναι ο συνδυασμός όλων των
παραπάνω, με την άμεση θεσμοθέτηση και την επίσης άμεση συγκρότηση του
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ (για το οποίο έχουμε διατυπώσει εκτεταμένα τις
σκέψεις μας ΕΔΩ) το οποίο θα έχει εκτεταμένες αρμοδιότητες και ρόλο καταλυτικό
σε μια συνολικά αναπροσανατολισμένη διαχείριση των εθνικών προτεραιοτήτων.
Δεν είναι δυνατόν σε μια εποχή με τόσες προκλήσεις, σε ένα περιβάλλον
που η φωτιά έχει ήδη πυροδοτηθεί, με τη χώρα να συνθλίβεται σε επικίνδυνες
συμπληγάδες, να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε να διαχειρίζονται τις τύχες της οι
διάφορες τυχάρπαστες Τασίες και ιδεοληπτικοί ανεγκέφαλοι με ρευστή εθνική
συνείδηση και με αμφιλεγόμενο πατριωτισμό, και να μην απαιτούμε την άμεση
συγκρότηση ενός εθνικού οργάνου που θα έχει επίγνωση του ρόλου του, της
αποστολής του, των τρόπων στοχευμένης αξιοποίησης κάθε εθνικής δυνατότητας…
Ενός οργάνου που δε θα παζαρεύει εθνική κυριαρχία… Που δε ανέχεται
πολιτικές εθνικής αποδόμησης… που δε θα συμβιβάζεται με πολιτικές εθνικής
μειοδοσίας… που δε θα παίζει με την εθνική ασφάλεια της χώρας… Που δε θα
υποστέλλει τις εθνικές της προτεραιότητες.
Αρκετά πια με τα σούργελα που έφεραν τον τόπο στο χείλος της
καταστροφής. Τελεία και παύλα.
Πηγή "Ελληνικό
Φόρουμ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου