Ἡ τουρκικὴ ἀπειλὴ καὶ τὸ ἑλληνικὸ ἀδιέξοδο

Ἡ τουρκικὴ ἀπειλὴ καὶ τὸ ἑλληνικὸ ἀδιέξοδο

1 Ιουν 2014

Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 

Ὅταν ἐδῶ καὶ χρόνια εἴχαμε προειδοποιήσει ὅτι ὁ Ἐρντογάν θὰ ἐξελιχτεῖ σὰν ὁ πιὸ ἐπικίνδυνος ἡγέτης τῆς Τουρκίας, εἴχαμε ἀντιμετωπίσει ἔντονες ἐπικρίσεις γιὰ αὐτὲς τὶς «ἀκραῖες» ὅπως χαρακτηριστῆκαν θέσεις μας. Ἡ ἄποψη μας αὐτὴ στηρίζονταν στὴν προοπτική, ποὺ διακρίνονταν γιὰ ὅσους μελετοῦν ἀπὸ πολὺ κοντὰ τὶς ἐξελίξεις στὴν Τουρκία, ὅτι ὁ Ἐρντογάν θὰ συνδύαζε γιὰ πρώτη φορὰ τόσο ἀποτελεσματικά, ( τὴν πρώτη φορὰ ὁ Ὀζὰλ στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ἐνενήντα σὲ παρόμοια προσπάθεια τοῦ εἶχε ἀποτύχει), τὸ ἐθνικιστικὸ μὲ τὸ θρησκευτικὸ στοιχειὸ γιὰ νὰ προωθήσει πιὸ δραστικὰ τὴν ἐπεκτατικὴ πολιτικὴ τῆς Τουρκίας καὶ κυρίως γιὰ νὰ ἀπειλήσει πιὸ ἀποτελεσματικά τα ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἐπὶ δεκαετίες ἕνα ἄθλιο μειοδοτικὸ ἑλληνικὸ κατεστημένο ποὺ προβάλλονταν μέσω ἱδρυμάτων στρατηγικῶν ἐρευνῶν, ἁδρὰ ἐπιχορηγουμένων ἀπὸ τὸν κρατικὸ κορβανά, ὅπως τὸ γνωστὸ ΕΛΙΑΜΕΠ, καὶ κύκλων τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, προωθοῦσαν τὴν πολιτικὴ τῆς συστηματικῆς ἀγνόησης τῆς τουρκικῆς ἀπειλῆς μὲ τὴν πρόταξη τοῦ δόγματος, «νὰ μὴν προκαλοῦμε γιὰ νὰ μὴν μᾶς προκαλοῦν». Τὸ δόγμα αὐτὸ ἐξυπηρετοῦσε τότε καὶ τὴν ἀμερικανικὴ πολιτικὴ στὴν ἀνατολικὴ μεσόγειο ὅπου ἤθελαν τὴν Τουρκία νὰ πλασαριστεῖ σὰν τὸ μοντέλο γιὰ ὅλο τὸν ἰσλαμικὸ κόσμο, κάτι, ποὺ ὅπως ἀποδείχτηκε μεταγενέστερα, ἦταν ἄλλη μιὰ παταγώδη ἀμερικανικὴ πολιτικὴ καὶ στρατηγικὴ ἀποτυχία. 

Ὅταν τὸ Δεκέμβριο τοῦ 1999 ὁ τότε ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν, ὁ γνωστός μας ΓΑΠ, εἶχε ἄρει γιὰ πρώτη φορὰ τὸ βέτο γιὰ τὴν ἔναρξη τῆς ἐνταξιακῆς πορείας τῆς Τουρκίας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, εἶχε ἀναγγείλει μὲ θριαμβευτικὸ ὕφος πὼς τώρα θὰ σταματήσουν οἱ τουρκικὲς προκλήσεις στὸ Αἰγαῖο καὶ θὰ πάψουν οἱ παραβιάσεις τοῦ ἐθνικοῦ ἐναέριου χώρου.  Ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 2014, δηλαδὴ δεκαπέντε χρόνια μετά, οἱ τουρκικὲς προκλήσεις ἔχουν καταρρίψει ὅλα τα ρεκόρ! Σύμφωνα μὲ  μὲ τὰ ἐπίσημα ἀριθμητικὰ στοιχεῖα τοῦ ΓΕΕΘΑ ἀπὸ τὴν 1η Ἰανουαρίου ὡς σήμερα εἴχαμε 1100 παραβιάσεις τοῦ ἐναέριου χώρου καὶ οἱ 245 ἀπὸ αὐτὲς μέσα στὸ Μάϊο, ἐνῶ ὅλο το 2013 οἱ παραβιάσεις ἦταν 681!

Ἡ πολιτικὴ κατάσταση στὴν Ἑλλάδα ὅπως διαμορφώθηκε ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς ἐφαρμογῆς τῶν μνημονίων καὶ τῶν προβλημάτων ποὺ ἐπισώρευσαν στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία, εἶχαν σὰν παράπλευρη συνέπεια τὴν μεγάλη αὔξηση τῆς τουρκικῆς προκλητικότητας καὶ ἐπιθετικότητας ἡ ὁποία ἀπὸ τὸ 2013 καὶ εἰδικά το 2014, ἔχει αὐξηθεῖ σὲ πολὺ ἐπικίνδυνο βαθμὸ ἐνῶ οἱ προοπτικὲς διαγράφονται ἀκόμα πιὸ ἐπικίνδυνες στὸ ἐνδεχόμενο μιᾶς ἀποσταθεροποίησης  τῆς εὐρύτερης περιοχῆς μας.  Τὸ 2013 οἱ συνολικὲς θαλάσσιες παραβιάσεις τῶν χωρικῶν ὑδάτων μας ἀπὸ τουρκικὰ πολεμικὰ πλοῖα ἔφτασαν τὶς 353. Τὸ 2009 οἱ παραβιάσεις τῶν ἐθνικῶν χωρικῶν μας ὑδάτων ἦταν 90, τὴν ἑπόμενη χρονιὰ ἔφτασαν τὶς 133, τὸ 2011 σχεδὸν τὶς διπλάσιες, (206), τὸ 2012 πάλι τὶς διπλασίασαν, φτάνοντας τὶς 389, ἐνῶ μειώθηκαν λίγο το 2913 στὶς 353. Τὸ 2009, τὴν χρονιὰ δηλαδὴ ποὺ ἔσκαγε στὴν Ἑλλάδα ἡ οἰκονομικὴ κρίση καὶ ὑπῆρχε πολιτικὴ ρευστότητα, ὁ συνολικὸς ἀριθμὸς τῶν τουρκικῶν μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν ποὺ προέβησαν σὲ παραβιάσεις στὸ Αἰγαῖο ἔφτασε τὶς… 3.078.

Παράλληλα οἱ ὑπερπτήσεις τῶν τουρκικῶν μαχητικῶν πάνω ἀπὸ ἑλληνικὸ ἔδαφος, ποὺ σημειώθηκαν τὴν ἴδια χρονιὰ ἀνῆλθαν στὸν ἀριθμὸ τῶν 51. Σὲ ἀρκετὲς ἀπὸ αὐτὲς ἐμπεριεχόταν καὶ ὁ εἰκονικὸς βομβαρδισμὸς κάποιων ἑλληνικῶν βραχονησίδων. Δὲν ἦταν ἄσχετο μὲ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ποὺ ἔδειχνε τὶς προθέσεις τῆς  Ἄγκυρας νὰ ἐξάγει τὴν ἐσωτερική της κρίση πρὸς τὰ δυτικὰ καὶ οἱ πληροφορίες ποὺ ἔρχονταν στὶς ἀρχὲς τοῦ 2014 ἀπὸ τὸ  τουρκικὸ Ἐπιτελεῖο Ναυτικοῦ, (Haberler.com 1/1/2014), ποὺ ἀνέφεραν ὅτι ἡ Τουρκιὰ ἀναπτύσσει δύναμη ἀπὸ δέκα ὁλοκαίνουργια μὴ ἐπανδρωμένα ἀεροσκάφη τύπου, GIHA, παραγωγῆς τῆς τουρκικῆς πολεμικῆς βιομηχανίας, Aselsan, τὰ ὁποῖα θὰ κάνουν περιπολίες σὲ ὅλο το μῆκος καὶ τὸ πλάτος τοῦ Αἰγαίου. Μὲ λίγα λόγια ἡ Τουρκία προχωροῦσε  στὴν μόνιμη ἐγκατάσταση δέκα κατασκοπευτικῶν ἀεροσκαφῶν ποὺ θὰ παρακολουθοῦν καὶ θὰ κάνουν συνεχεῖς ἀναφορὲς στὸ τουρκικὸ Ἐπιτελεῖο Ναυτικοῦ ὅλων των ἑλληνικῶν κινήσεων στὸ ἑλληνικὸ Αἰγαῖο.

Εἶναι γνωστὸ πὼς ἡ Τουρκία αὐτὴ τὴν περίοδο εἶναι κυριολεκτικὰ ἕνα ἡφαίστειο. Μιὰ εὔφλεκτη ἐσωτερικὴ κατάσταση καθὼς ὁ Ἐρντογάν προκαλεῖ ὅλο καὶ μεγαλύτερες διαδηλώσεις ἐνάντια στὴν πολιτική του, γλιστρώντας ὁ ἴδιος σὲ ὅλο καὶ πιὸ αὐταρχικὲς ἀντιδράσεις ἐνῶ πλησιάζουν οἱ πολὺ κρίσιμες προεδρικὲς ἐκλογὲς στὶς 10 Αὔγουστου, συνδυάζεται μὲ ἕνα ἐκρηκτικὸ ἐξωτερικὸ περίγυρο. Οἱ ἐξελίξεις στὴν Μέση Ἀνατολὴ καὶ στὴν Μαύρη Θάλασσα «ἀνάβουν» ἀλλεπάλληλες ἑστίες κρίσεως ποὺ παρακολουθεῖ μὲ μεγάλη ἀνησυχία ἡ Ἄγκυρα. Οἱ πρόσφατες ἐξελίξεις στὴν Οὐκρανία καὶ ἡ ἐπανεμφάνιση τῆς «ἀρκούδας» στὴν Κριμαία, ἔχουν ἐκνευρίσει τὴν Τουρκία ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ τὸν ψυχρὸ πόλεμο ἀναγκάστηκε νὰ ἐμπλακεῖ σὲ ἀερομαχίες μὲ ρωσικὰ μαχητικὰ πάνω ἀπὸ τὴν Μαύρη Θάλασσα.

Ἐνῶ ὅμως συμβαίνουν ὅλα αὐτά, ἐνῶ ἡ Τουρκία ἀντιμετωπίζει πολλὰ ἀνοιχτὰ μέτωπα καὶ πρὸς βορὰ καὶ πρὸς νότο, οἱ Τοῦρκοι συνεχίζουν χωρὶς καμία μείωση τὶς ἀλλεπάλληλες προκλήσεις τους στὸ Αἰγαῖο καὶ στὸν ἀέρα καὶ στὴν θάλασσα. Ὁ Ἐρντογᾶν καὶ κάποιοι κύκλοι στὴν τουρκικὴ πρωτεύουσα ἐξακολουθοῦν νὰ πιστεύουν ὅτι ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὁ πιὸ βολικός τους ἀντίπαλος γιὰ νὰ ἐκτονώσουν τὰ ἐσωτερικὰ καὶ ἐξωτερικά του ἀδιέξοδα. Οἱ ἀντιλήψεις αὐτὲς ἔχουν δημιουργήσει ἕνα ἐκρηκτικὸ τοπίο στὸ Αἰγαῖο καθὼς στήνονται οἱ προϋποθέσεις γιὰ πρόκληση ἑλληνοτουρκικῆς κρίσης μὲ ἀνυπολόγιστες  συνέπειες.  

Πῶς ὅμως ἡ ἑλληνικὴ πλευρὰ μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίσει μιὰ πραγματικότητα ποὺ συστηματικὰ οἱ κυβερνῶντες θέλουν νὰ τὴν ἀγνοοῦν λὲς καὶ δὲν ὑπάρχει καὶ παράλληλα νὰ καλλιεργοῦν ψευδαισθήσεις γιὰ τὸν «φίλο» τῆς Ἑλλάδας, Ἐρντογάν  ὁ ὁποῖος ἔχει προχωρήσει σὲ μιὰ τρομακτικὴ αὔξηση τῆς στρατιωτικῆς ἰσχύος τῆς Τουρκίας δαπανώντας πολλὰ δισεκατομμύρια δολάρια, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν συνεχῆ συρρίκνωση τῆς δικῆς μας δύναμης στρατιωτικῆς ἀντιπαράθεσης; 

Μὲ τὰ δεδομένα αὐτὰ εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἀναζητηθοῦν συμμαχίες ποὺ θὰ μπορέσουν νὰ ἐξισορροπήσουν τὴν αὐξανομένη ἀνισορροπία δυνάμεων. Εἴχαμε ὑποστηρίξει καὶ στὸ παρελθὸν πὼς μόνο μιὰ προσέγγιση μὲ τὴν Ρωσία, ἡ ὁποία ἔχει δείξει ἐπανειλημμένα τὸ μεγάλο της ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν Ἑλλάδα, θὰ μποροῦσε νὰ  σταθεῖ ἀνασχετικὸς παράγοντας στὴν ἐπιθετικότητα τῆς ἄλλης πλευρᾶς τοῦ Αἰγαίου. Φυσικά το καλύτερο θὰ ἦταν νὰ εἴμαστε αὐτάρκεις καὶ ἱκανοὶ νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὰ ἐθνικά μας δίκαια, ἀλλὰ στὶς σύγχρονες συγκυρίες καὶ μὲ μιὰ χώρα χρεοκοπημένη εἶναι ἀναγκαία οἱ ἐξεύρεση τῶν κατάλληλων συμμαχιῶν στὴν ἀντιμετώπιση τῆς μόνιμης  ἐξωτερικῆς ἀπειλῆς .

Ὅπως γράψαμε καὶ παραπάνω, στὴν Ἄγκυρα ἔχουν ἔντονό το κόμπλεξ τῆς «ἀρκούδας» καὶ παρακολουθοῦν συνεχῶς, ἐνίοτε μὲ μεγάλο ἐκνευρισμό, ὅλες τὶς ρωσικὲς κινήσεις στὴν εὐρύτερη περιοχή.  Ἀντιλαμβάνεται κάνεις ποιὲς θὰ εἶναι οἱ ἀντιδράσεις τῆς Τουρκίας σὲ μιὰ ἐνδεχόμενη ρωσικὴ παρουσία στὸ Αἰγαῖο. Ὅσον ἀφόρα τὸ Ἰσραήλ, ποὺ κάποιοι πίστεψαν ὅτι θὰ χρησιμέψει σὰν ἀντίβαρο στὴν τουρκικὴ ἀπειλή, μᾶλλον θὰ πρέπει νὰ κάνουν δεύτερες σκέψεις πιὸ ρεαλιστικές. Τὸ καλὸ εἶναι πὼς μὲ τὸ «σύνδρομο τοῦ σουλτάνου» ποὺ ἔχει κυριέψει τὸν Ἐρντογᾶν, οἱ σχέσεις τῆς Τουρκίας μὲ τὶς ΗΠΑ δὲν βρίσκονται στὸ καλύτερο σημεῖο ἐνῶ καὶ μὲ τὸ Ἰσραὴλ δημιουργεῖ συνεχῶς προβλήματα παρὰ τοῦ ὅτι ἔχει ἐκδηλώσει τὴν πρόθεσή του γιὰ τὴν ἀποκατάσταση τῶν σχέσεων τῆς Τουρκίας μὲ τὸ Ἰσραήλ. Κινήσεις στρατηγικῆς προσέγγισης μὲ τὴν Μόσχα σὲ ἕνα κλίμα ἀμοιβαίας ὠφέλειας, θὰ ἀνέτρεπε τὴν ὅλη εἰκόνα ποὺ ὑπάρχει καὶ θὰ ἔβαζέ τα θεμέλια γιὰ μιὰ διαφορετικὴ ἀντιμετώπιση τῆς τουρκικῆς ἐπιθετικότητας. Οἱ Ρῶσοι ἔχουν δείξει πὼς ἐνδιαφέρονται ἄμεσα νὰ ἔχουν ναυτικὴ καὶ ὄχι μόνο πρόσβαση στὴν περιοχή μας καὶ αὐτὸ εἶναι ἕνα ἰσχυρὸ διαπραγματευτικὸ ἀτοῦ τὸ ὁποῖο δυστυχῶς μέχρι σήμερα τὸ ἀγνοοῦμε ἐπιδεικτικά. 

Πέραν τούτου θὰ πρέπει νὰ ὑπάρξει κατάλληλη ἀνάλυση τῆς ἐσωτερικῆς κατάστασης στὴν Τουρκία, συνεχὴς καὶ ἐντατικὴ παρακολούθηση τῶν ἐξελίξεων καὶ κυρίως νὰ ἐκτιμηθοῦν ἀνάλογα οἱ ἐσωτερικὲς ἀντιπαλότητες, τὸ Κουρδικὸ πρόβλημα καθὼς ἔχουν ἀρχίσει ξανὰ οἱ αἱματηρὲς συγκρούσεις μὲ τὸ ΡΚΚ, τὸ πρόβλημα τῶν Ἀλεβητῶν καὶ τῶν ἄλλων μειονοτήτων ποὺ ζητᾶνε ἐθνικὴ ἀναγνώριση καθὼς καὶ τὸ πρόβλημα τοῦ ἐκδημοκρατισμοῦ γιὰ τὸ ὁποῖο συχνὰ ἐκφράζουν τὴν εὐαισθησία τους οἱ ΗΠΑ καὶ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση. Πολὺ πιθανὸ οἱ προεκλογικὴ περίοδος γιὰ τὶς προεδρικὲς ἐκλογές, (ἐνῶ ἀκολουθοῦν οἱ βουλευτικὲς ἐκλογὲς στὶς ἀρχὲς τοῦ 2015),  νὰ πυροδοτήσει καὶ νέες ἐσωτερικὲς ἐντάσεις οἱ ὁποῖες ὅμως θὰ περιέχουν καὶ τὸν ἄμεσο κίνδυνο τῆς πιθανῆς προοπτικῆς ἐκτόνωσής τους πρὸς τὴν δική μας πλευρά. Ἡ παλιὰ γνώστη τουρκικὴ συνταγή. Θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι γιὰ κάθε ἐνδεχόμενο καθὼς τὰ «σημάδια» δείχνουν πὼς ἡ ἄλλη πλευρὰ ἔχει προσανατολιστεῖ μᾶλλον πρὸς μιὰ τελικὴ πρόκληση καὶ μακάρι νὰ κάνουμε λάθος. Ἕνα μεγάλο δέλεαρ πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση  εἶναι καὶ ὁ ἐνεργειακὸς πλοῦτος τοῦ Αἰγαίου γιὰ μιὰ χώρα ὅπως ἡ Τουρκία ποὺ ἀντιμετωπίζει πολὺ ἔντονο ἐνεργειακὸ πρόβλημα. 

Τὸ ζήτημα ὅμως εἶναι πὼς μιὰ κατοχικὴ κυβέρνηση ποὺ δὲν ἀσκεῖ ἐθνικὴ κυριαρχία, ὅπως ἡ τωρινὴ ἑλληνικὴ κυβέρνηση, θὰ μπορέσει νὰ ἀντιμετωπίσει μιὰ ἔκρυθμη κατάσταση καὶ μιὰ ἐθνικὴ κρίση. Αὐτό, ἃς τὸ ἀναλογιστοῦν ὅλοι αὐτοὶ ποὺ κόπτονται πὼς ὑπηρετοῦν τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα, ἔνστολοι καὶ μὴ ἔνστολοι! Ἡ ἱστορία δὲν «χαρίζεται» σὲ κανένα!

http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2014/06/blog-post_9816.html