14 ΜΑΪ́ΟΥ 2013
Νόαμ Τσόμσκυ: Ἄν ἐφαρμόζοντο οἱ ἀρχές τῆς Νυρεμβέργης ὅλοι οἱ
μεταπολεμικοί πρόεδροι ἔπρεπε να καθήσουν στο ἑδώλιο…
Τὸ παρακάτω κείμενο εἶναι ἕνα
πολὺ δραστικὸ ἀντίδοτο στὴν μαζικὴ ἐξαπάτηση πού ἐπιχειροῦν τὰ λαμόγια τῆς ἐν Ἑλλάδι
πολιτικῆς καὶ δημοσιογραφίας, πού σὰν πειθήνια σκυλάκια ἀναμασοῦν καὶ ἀναμεταδίδουν
τὶς ὑποτιθέμενες κραυγὲς ἀγωνίας τῆς Εὐρώπης γιὰ ἀναβίωση τοῦ ναζισμοῦ. Μιά ἀκόμα
ἰδεολογική ἐπιχείρηση πού ξεκίνησε ἐδῶ και μερικά χρόνια σέ εὐρωπαϊκά φόρα
ταυτίζοντας ναζισμό και κομμουνισμό, χρησιμοποιῶντας τόν πρῶτο γιά να χτυπήσῃ
τον δεύτερο. Εἴχαμε ἀσχοληθεῖ, πρίν ἀπό 4 χρόνια, καί στήν ἀνάρτηση Χιτλερισμός, σταλινισμός
και δυτικοί δημοκράτες…
Πολλή φλυαρία τελευταῖα γιά τά
λεγόμενα « ἀντιρατσιστικά» νομοσχέδια στό βάθος τῆς ὁποίας ἀχνοφέγγει ἡ
ποινικοποίηση τῆς ἀντίθετης ἄποψης. Τό ἑλλαδικό ἐθνικό κράτος, τιμῶντας τήν ἀντιπνευματική
του παράδοση καί τά ἀεριτζίδικα συντάγματα πάνω στά ὁποῖα οἰκοδομήθηκε, δέν ἔχει
καμιά δυσκολία νά ἀκολουθήσῃ τά χνάρια τοῦ νόμου Γκεϋσσώ (1990), μέ βάση τόν ὁποῖο
διώχθηκαν στήν Γαλλία διανοούμενοι κόντρα στό ρεῦμα, ὅπως ὁ καθηγητής Φωρισόν
καί ὁ Ροζέ Γκαρωντύ. Διεθνοῦς κύρους πολιτικοί ἀναλυτές, ὅπως ὁ καθηγητής
Νόαμ Τσόμσκυ, πού μέ θάρρος ὑπερασπίσυηκε τόν καθηγητή Φωρισόν -ὄχι γιά τίς
θέσεις του ἀλλά γιά τήν δυνατότητά του νά τίς ἐκφράζει -, θά κινδυνεύουν μέ
ποινική δίωξη επί ἑλληνικοῦ ἐδάφους ἄν ἐπιμένουν νά ἀσκοῦν κριτική στήν δἰκη τῆς
Νυρεμβέργης, ὄχι ἀμφισβητῶντας τό κατηγορητήριο κατά τῶν καταδικασθέντων ἐγκληματιῶν
πολέμου, ἀλλά γιά ἐπιλεκτική ἀπονομή δικαιοσύνης καί " παράλειψη" ἐφαρμογῆς
τοῦ νόμου σέ μερίδα τῶν νικητῶν. Ἀπόψεις πού ἐξέφρασε γιά τά ἐγκλήματα στήν Καμπότζη, ὅτι θά πρέπει νά λογοδοτήσουν ὄχι μόνον οἱ
ἐρυθροί Χμέρ ἀλλά κυρίως οἱ ΗΠΑ, θά θεωροῦνται ποινικά κολάσιμες. Χῶρος ἄσκησης
-καί διαστρέβλωσης -τῆς ἱστορικῆς ἐπιστήμης θά εἶναι ἀποκλειστικά τά ἐλεγχόμενα
ΜΜΕ καί τά ποινικά ἤ συνταγματικά δικαστήρια, ἡ δέ κοινωνία καί οἱ διαφωνοῦντες
θά μποῦν ὁριστικά στό περιθώριο.
Ὅπως εὔστοχα παρατηρεῖ ὁ Νῖκος
Μπογιόπουλος στό ἄρθρο του Περί
ξενοφοβίας καί ρατσισμοῦ " ...Ἂν ἦταν οἱ νόμοι τοῦ ἀστικοῦ κράτους πού θὰ ἔβαζαν
τέλος στὸ ρατσισμό, στὴν ξενοφοβία καὶ στὸ φασισμό, τότε πῶς ἐξηγεῖται ὅτι παρὰ
τὸ νόμο πού ὑπάρχει ἐδῶ καὶ χρόνια στὴν Οὐγγαρία ἐναντίον ὅσων ἀρνοῦνται τὸ «Ὁλοκαύτωμα»,
τὸ ἀκροδεξιό, ἀντισημιτικὸ κόμμα «Γιόμπικ» κατέχει μὲ 17% τὴν τρίτη θέση στὸ ἀστικὸ
κοινοβούλιο τῆς χώρας; Ἂν εἶναι οἱ νόμοι τοῦ ἀστικοῦ κράτους πού θὰ μᾶς
προφυλάξουν ἀπὸ τὸ ναζισμό, τότε πῶς ἐξηγεῖται ὅτι παρὰ τὴν ἀπαγόρευση τοῦ
ναζιστικοῦ κόμματος στὴ Γερμανία, στὴ χώρα, πέρα ἀπὸ τὰ φιλοναζιστικὰ κόμματα
καὶ ὀργανώσεις, ὑπάρχει καὶ μία πανσπερμία νεοναζιστικῶν συμμοριῶν πού δροῦν ἀπροκάλυπτα
καὶ ὅτι μόνο τὸ 2012 τὰ ἐγκλήματα ρατσιστικοῦ χαρακτήρα ἔφτασαν τὰ 17.600;..."
Ἡ παροῦσα ἀνάρτηση δέν στέκεται
κριτικά ἀπέναντι στόν ρατσισμό, τόν ὁποῖο καί ὁ γράφων καταδικάζει καί ἀπεχθάνεται
ὅπως ἀπεχθάνεται καί τόν ἐθνικισμό, τόν ἑλλαδικό πάνω ἀπ' ὅλα. Ἀσχολούμαστε μέ
τόν ἀντιρατσισμό ὅταν αὐτός τροφοδοτεῖται καί ἐκπορεύεται ἀπό τό σύστημα πού ἔχει
γεννήσει τόν ρατσισμό. Μέ τίς μεθόδους του ἡ ποινικοποίηση τῆς ἀντισυστημικῆς ἄποψης
θά ἐπικρατήσῃ, ὁ δέ ρατσισμός θά παραμείνει. Τὰ πολιτικὰ - κοινωνικὰ φαινόμενα
δὲν ἀντιμετωπίζονται μὲ νομικὲς διαδικασίες καὶ εἰσαγγελικά ἐντάλματα. Εἶναι
δυνατὸν νὰ ἀπαγορευθεῖ ἡ παγκόσμια πεῖνα διὰ νόμου, συνταγματικῶν ἀναθεωρήσεων ἢ
διεθνῶν ψηφισμάτων ὅταν τὴν ἴδια στιγμὴ οἱ κοινωνικὲς προϋποθέσεις της
πριμοδοτοῦνται συστηματικὰ ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ οἰκονομικοῦ ἀνταγωνισμοῦ καὶ
τῆς ἐμπορευματοποίησης τῶν πάντων, στὸ ὄνομα μάλιστα τῆς ἐλευθερίας; Γίνεται νὰ
καταπολεμηθεῖ ἡ ἀμορφωσιὰ καὶ ἡ ἀμάθεια, ὅταν ὑπὸ τὸ πρόσχημα τῶν ἴσων εὐκαιριῶν
προωθεῖται ἡ πνευματικὴ ἰσοπέδωση; Πόσο πνευματικὰ ἐξανδραποδισμένος πρέπει νὰ
εἶναι κανεὶς γιὰ νὰ ὑποστηρίζει τὴν καταπολέμηση τοῦ ρατσισμοῦ μέσῳ ἕωλων «ἀντιρατσιστικῶν»
νομοθετημάτων, ὄχι μόνον ἀφήνοντας στὸ ἀπυρόβλητο ὅλη τὴν εὐρωπαϊκὴ πολιτικὴ
σκέψη τοῦ διαφωτισμοῦ, ἐντός τῆς ὁποίας ὁ ρατσισμὸς ἀνδρώθηκε, ἀλλά
προσβλέποντας σέ αὐτή σάν σέ ἰδεολογικό φάρο;
Πέραν τῆς προφανοῦς ἀναποτελεσματικότητος,
ἐν τέλει ἀποτελεῖ ἔσχατο ταρτουφισμό τοῦ συστήματος πού ζοῦμε νά «ἀπαγορεύει»
διά νόμου φαινόμενα τά ὁποῖα τό ἴδιο γεννᾷ. Αὐτοὶ οἱ λεγόμενοι ὑπερασπιστὲς τῆς
«δημοκρατίας», οἱ στυλοβάτες ἑνός ξεπερασμένου καί διεφθαρμένου
κοινοβουλευτισμοῦ, οἱ τάχα μου τάχα μου διῶκτες τοῦ ρατσισμοῦ μὲ τὶς ἀρλουμπολογίες
περὶ συνταγματικοῦ τόξου φουσκώνουν συνειδητὰ τὰ πανιὰ τῆς Χρυσῆς Αὐγῆς, τήν ἀναγορεύουν σέ σκιάχτρο πού συνεταιρικά πλέον συμβάλλει μαζί τους
στόν σκοταδισμό καί στὴν λαϊκή ἐξαπάτηση. Τὸ νομοσχέδιο πού βρίσκεται ἐπὶ
θύραις στὴν πράξη ἀπονέμει πιστοποιητικὰ ἀντιρατσισμοῦ ἰσοδύναμα μὲ τὰ
παληότερα πιστοποιητικὰ ἐθνικοφροσύνης καὶ κοινωνικῶν φρονημάτων, τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ
τὴν ἐξέλιξη.
Οἱ σύγχρονες ἀντιρατσιστικὲς
τοποθετήσεις στὸν εὐρωπαϊκὸ χῶρο, ὡς στοιχεῖο τῆς γενικώτερης εὐρωπαϊκῆς
πολιτικῆς εἶναι καθαρὴ ὑποκρισία. Μεταφερόμενες στὴν ἑλληνικὴ πραγματικότητα ἀποτελοῦν
ὑποκρισία εἰς διπλοῦν. Ἀφοῦ δηλαδὴ ἡ χώρα μας στερεῖται τῶν ἀντιστοίχων ἰδεολογικῶν
προϋποθέσεων ὥστε νὰ ἀκολουθήση πιστὰ τίς εὐρωπαϊκές διατάξεις, στὴν ἑλλαδικὴ ἐπικράτεια
τὰ νομοθετήματα αὐτὰ -ἀπό νομοσχέδια μέχρι συντάγματα - θά ἀποτελοῦν κινήσεις
μικροπολιτικῶν διευθετήσεων. Μὲ ἄλλα λόγια ἔχουμε βενιζέλειο συνταγματικὸ
πολιτικαντισμό, δηλαδή μιά διαρκῆ σπέκουλα τῆς ἐξ ὁρισμοῦ παρασιτικῆς ἑλλαδικῆς
ἀστικῆς τάξης πάνω στόν εὐρωπαϊσμό. Καί ὅσοι βαδίζουν στά χνάρια του ὑποστηρίζοντας
τό "ἀντιρατσιστικό" νομοσχέδιο, ἤ προσδοκοῦν ἄμεσα κομματικά ὀφέλη, ἤ
πάσχουν ἀπό ἀνίατη πολιτική ἄνοια. Σὲ αὐτὴ τὴν ἰδεολογικὴ ἐπιχείρηση ἀπάτης
συμμετέχει ἐνεργὰ καὶ ἡ Χρυσῆ Αὐγή.
Οἱ εὐρωπαϊστὲς τῶν «ἀντιρατσιστικῶν»
νομοσχεδίων σφυρᾶνε κλέφτικα καὶ ποτὲ δὲν ἀναφέρονται στὴν οὐσία καί τήν ἱστορία
τῶν πραγμάτων. Οἱ φιλελεύθεροι βαδίζοντας στὰ βήματα τοῦ διαφωτισμοῦ τοῦ Λώκ, ἀποσιωποῦν
ὅτι ὁ ἴδιος θεωροῦσε τὴν κατοχὴ δούλων ὡς ἀναφαίρετο πολιτικό δικαίωμα καὶ ἔκφραση
τῆς ἐλευθερίας τῶν ἰδιοκτητῶν φυτειῶν. Οἱ διάσπαρτες ἀνὰ τὴν χώρα «Μανωλάδες» εἶναι
πιστὰ ἀντίγραφα τῶν θεωριῶν τοῦ Λώκ, καὶ ἀπὸ τὸν τρίτο κόσμο ἐπεκτείνονται στοὺς
ἐργασιακοὺς χώρους τῶν δυτικῶν μητροπόλεων, χωρὶς ἐκεῖ νὰ κάνουν διακρίσεις ἀνάμεσα
σὲ γηγενεῖς καὶ ἀλλοδαπούς. Λαμβάνοντας ὁ Λώκ ὑπ’ ὄψιν του ὅτι στόν ὑλιστικό ἡδονισμό
ἔχουν δικαίωμα συμμετοχῆς καί οἱ σκλάβοι, ὡς πρόδρομος τῆς σημερινῆς
φιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας τούς κάνει συμμετόχους τῆς παραγωγικῆς
διαδικασίας τῶν φυτειῶν, ὄχι ὅμως ὡς προς τά εἰσοδήματα ἀλλά στό ἀναφαίρετο
δικαίωμα νά δουλεύουν σ’ αὐτές …τζάμπα !!! Τά ἴδια πράγματα γίνονται καί
σήμερα, λίγο πιό ραφιναρισμένα…
Οἱ δέ ἐθνικιστὲς κρύβουν τὴν
ρατσιστική τους ἰδεολογία καὶ τὶς δυτικοευρωπαϊκὲς καταβολές της, κάτω ἀπὸ
κάλπικες ἀντιδραστικές πατριωτικὲς κορῶνες. Ἀφοῦ ἔχουν συμβάλλει στό ξεζούμισμα
τῶν μεταναστῶν, δημαγωγοῦν καί ὑποδεικνύουν προβοκατόρικα τό μεταναστευτικό
ζήτημα ὡς μία τῶν αἰτιῶν καί ὄχι ὡς σύμπτωμα καί συστημικό ἐργαλεῖο διαχείρισης
τῆς καπιταλιστικῆς κρίσης. Γρυλίζουν ὡς μπουλντόγκ τοῦ συστήματος, ὑπερασπίζονται
μία «ἐθνικὴ» ἀνεξαρτησία καί κοινωνική συνοχή μηδέποτε ὑπάρξασα, ἄνευ τῶν ἀπαραιτήτων
ἀντικειμενικῶν προϋποθέσεων καί τάχα μου ἀπειλούμενη ἀπό λαθρομετανάστες. Ὡς δέ
τυφλὰ ἐνεργούμενα δίνουν ἄλλοθι στά πραγματικά αἴτια τῆς κρίσης, δυναμιτίζουν
κάθε ἐνδεχόμενο κοινωνικῆς ἀντίστασης καί δράσης. Στόν ἐλεύθερο ἀπό ἀναλόγους
πολιτικούς προβληματισμούς χρόνο τους, γιά νά μήν σκουριάσουν ξυλοφορτώνουν
μέχρι θανάτου τήν φιλενάδα τους, ἤ χαράζουν τό πρόσωπο 14χρονων …
Ὁ συστημικός ἀντιρατσισμὸς τῶν
μέν τροφοδοτεῖ τὸν ἀηδιαστικό παραδοσιακό ἐθνικισμό - ρατσισμὸ τῶν δέ, καὶ τὸ ἀντίστροφο.
Οἱ κοκορομαχίες, τό πίγκ πόγκ μεταξύ τους, ἀποκρύβουν σκοπίμως τό πρόβλημα πού
δημιουργεῖται ἀπό τό κυνήγι τοῦ κέρδους παγκοσμίως, καί τό ἀνταγωνιστικό
πλαίσιο μέ τίς ἀποκρουστικές προοπτικές του. Ἐντός ἀφ’ ἑνός τῆς φτηνῆς ὀχλαγωγίας
πού δημιουργοῦν ὅλοι μαζί: ΜΜΕ, παπαγαλάκια τοῦ συνταγματικοῦ τόξου «ἀντιπαρατιθέμενα»
μέ μπρατσωμένους «πατριῶτες», προοδευτικοί ἤ συντηρητικοί «διανοούμενοι»
ποιήτριες ἤ μή, καμιά σχέση ἔχοντες μέ τό ἐλεύθερο πνεῦμα τοῦ Χάρολντ Πίντερ, καί ἀφ’ ἑτέρου τοῦ, καθαγιασμένου
ἀπό ὅλο τόν προηγούμενο συρφετό, φιλελεύθερου ὁλοκληρωτισμοῦ, δύο δρόμοι ὑποδεικνύονται:
α) μεταφορά ἐπιχειρήσεων σέ
τριτοκοσμικά ἐργασιακά περιβάλλοντα καί δημιουργία ἀνεργίας στις μητροπόλεις ἤ
β) σταδιακή ἐξομοίωση τῶν
κοινωνικῶν συνθηκῶν τῶν δυτικῶν κέντρων μέ αὐτές τοῦ Μπάγκλα Ντές.
Εἶναι ὅμως πρόοδος ἡ ἐπιστροφή
σέ συνθῆκες πού τόσο γλαφυρά περιέγραψε ὁ Κάρολος Ντίκενς στά ἔργα του; Καί ὅμως,
ἡ «δημοκρατική» Δύση, ὑπέρμαχος τῶν θεωριῶν προόδου καί τοῦ συστημικοῦ «ἀντιρατσισμοῦ»,
ἡ τόσο πολλά κοπτόμενη γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, μέ ὑποκρισία ὄζουσα
ρατσισμό ἐπιπλήττει τριτοκοσμικά καθεστῶτα γιά ἐκμετάλλευση παιδικῆς ἐργασίας ἤ
γιά τίς συνθῆκες πού ὁδηγοῦν ὁλόκληρα ἐργοστάσια σέ κατάρρευση καί ἑκατοντάδες
νεκρούς. « Ξεχνῶντας» ὅτι κάτω ἀπό ἀνάλογες συνθῆκες ἀναπτύχθηκε ἡ ἴδια.
Μιά ἀπό τίς συνηθισμένες
γαργάρες τῶν ἀντιρατσιστῶν ἀποκρύβει ὅτι ὁ ρατσισμὸς τῶν Εὐρωπαίων, ἐδῶ καὶ 2,5
αἰῶνες περίπου, χρησίμευσε ὡς ἰδεολογικὸς μηχανισμός ἀπομύζησης ὄχι μόνο τοῦ
φυσικοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ παραχθέντος πλούτου τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου
καί Βαλκανίων ἀπὸ
τὴν δυτικὴ Εὐρώπη. Μιλᾶμε γιά κανονική κλοπή, μέσῳ τῆς δημιουργίας καί τοῦ ἐλέγχου
ἐξαμβλωματικῶν ἐθνικῶν κρατῶν μέ κατοίκους διαφορετικούς καί μελαμψούς ἄρα … ὑπανάπτυκτους.
Ἀλλὰ καὶ κανεὶς ἀπὸ τοὺς αὐτοδιαφημιζόμενους ὡς πατριῶτες δὲν ἀναφέρει ὅτι ἡ
κατασκευὴ ἑνός ἑλλαδικοῦ ἐθνικοῦ
κράτους κατὰ τὰ δυτικὰ
πρότυπα, ἔγινε μὲ στόχο τὴν ἐξυπηρέτηση τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς διαλύσεως
τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, καί ὑπῆρξε προϊὸν μιᾶς ἄλλης ἰδεολογικῆς εὐρωπαϊκῆς
ἐπιχείρησης, τοῦ λεγομένου φιλελληνισμοῦ. Προτιμᾷ να αὐτοϊκανοποιεῖται ἰδεολογικά
μέ τά ἐθνικά ὁράματα…
Ἡ οὐσία εἶναι μία. Ἕνας εὐρωπαϊστὴς
δὲν μπορεῖ νὰ ἀποκαλεῖ, θολώνοντας τά νερά, ἑαυτὸν ἀντιρατσιστή. Ἡ Εὐρώπη ἀπὸ
τότε πού πρωτοεμφανίσθηκε ὡς πρωταγωνιστής στὸν διεθνῆ πολιτικὸ στίβο, μέχρι
σήμερα μὲ τὴν μορφὴ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, εἰσπνέει καὶ ἐκπνέει ρατσιστικά. Ὁ ἀντιρατσισμὸς
πού ἐσχάτως διαχέεται στὸν δημόσιο λόγο της εἶναι ἕνα φτηνιάρικο ἀποσμητικὸ πού
στόχο ἔχει νὰ καλύψῃ τὴν κακοσμία τῶν χνώτων της. Ὁ φυλετισμὸς, πού ὡς θεωρία ἀπευθύνεται
καί χρησιμοποιεῖ τούς πνευματικά ὑπόδουλους, ὑπῆρξε βασικὸ συστατικό τῆς
σύνολης εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς θεωρίας καὶ πράξης, ὄχι μόνο τοῦ γερμανικοῦ ἐθνικοσοσιαλισμοῦ.
Καὶ αὐτὸ θὰ διαπιστώσουμε διαβάζοντας, προσεχτικά καί ὄχι ἐπιφανειακά καί
πεταχτά, τὸ κεφάλαιο μὲ τίτλο Η ΕΥΡΩΠΗ ΩΣ ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΝΝΟΙΑ, ἀπὸ τὸ ἐκδοθέν τό
1998 βιβλίο τοῦ Γερασίμου Κακλαμάνη ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου