Γκρίζες
ζώνες στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο
22.11.2013
Σάββας
Καλεντερίδης
Κατατέθηκε στη Βουλή το λεγόμενο
αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, το οποίο, αντί να καταπολεμήσει αυτό που υποτίθεται
ότι επιδιώκει, μάλλον θα επιφέρει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, εκτός κι αν
κάποιοι κύκλοι εντός και εκτός Ελλάδας επιδιώκουν κάτι τέτοιο. Δεν κρίνουμε το
νομοσχέδιο σε σχέση με τους περιορισμούς που μπορεί να επιβάλει στη δημόσια
έκφραση και την επιστημονική ιστορική έρευνα. Αυτό είναι ένα άλλο θέμα και δεν
θα ασχοληθούμε μ' αυτό στο παρόν άρθρο μας.
Θα μείνουμε στην ποινικοποίηση
του εγκωμιασμού, της επιδοκιμασίας και της κακόβουλης άρνησης της σημασίας των
εγκλημάτων γενοκτονίας ή κατά της ανθρωπότητας και των εγκλημάτων πολέμου,
καθώς και του Ολοκαυτώματος και του ναζισμού, όπως αναφέρονται στο άρθρο 3 του
νομοσχεδίου.
Το πρώτο ολίσθημα, για να μη
χρησιμοποιήσουμε κάποια πιο σκληρή λέξη, γίνεται με τον διαχωρισμό της
γενοκτονίας που έγινε εναντίον των Εβραίων από τους ναζί τον Β' Παγκόσμιο
Πόλεμο έναντι των άλλων γενοκτονιών, που υπέστησαν έθνη και λαοί της περιοχής.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται ονομαστικά το Ολοκαύτωμα, ενώ δεν αναφέρονται
ονομαστικά οι γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, καθώς
και των Αρμενίων, οι οποίες έχουν αναγνωριστεί με νόμο, παρακαλώ, του ίδιου
Κοινοβουλίου που θα ψηφίσει και το εν λόγω νομοσχέδιο!
Στη δε αιτιολογική έκθεση, όσον
αφορά το συγκεκριμένο άρθρο, αναφέρει τα εξής: Στο άρθρο 3 προβλέπεται
ειδικότερα η ποινικοποίηση των ξενόφοβων και ρατσιστικών συμπεριφορών που εκδηλώνονται
με αφορμή τον εγκωμιασμό ή την κακόβουλη άρνηση ή την εκμηδένιση της σημασίας
των εγκλημάτων γενοκτονίας, των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και των
εγκλημάτων πολέμου, όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 6, 7 και 8 του Καταστατικού
του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, το οποίο έχει κυρωθεί με τον Ν. 3003/2002, ή
στο άρθρο 6 του Καταστατικού του Διεθνούς Στρατοδικείου που προσαρτάται στη
Συμφωνία του Λονδίνου της 8ης Αυγούστου 1945, εφόσον θεωρούνται πρόσφορες να
οδηγήσουν στη θυματοποίηση ομάδων ή προσώπων σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του
άρθρου 3. Η ποινική απαξία των συγκεκριμένων συμπεριφορών συνίσταται στην
κακόβουλη άρνηση ή εκμηδένιση ιστορικών γεγονότων, χωρίς, σε καμία περίπτωση,
να επιδιώκεται η απαγόρευση ή ιδεολογική χειραγώγηση της επιστημονικής έρευνας.
Γι' αυτό άλλωστε οι πράξεις αυτές τιμωρούνται μόνον εφόσον έχουν αναγνωριστεί
ως εγκλήματα με αμετάκλητη απόφαση είτε ελληνικού είτε διεθνούς δικαστηρίου (η
υπογράμμιση δική μας).
Δηλαδή, επί της ουσίας, αν
ψηφιστεί αυτός ο νόμος, όποιος στην Ελλάδα εγκωμιάζει ή αρνείται το Ολοκαύτωμα
και τη γενοκτονία των Τούτσι από τους Χούτου, που αναγνωρίστηκαν από διεθνές
δικαστήριο, θα τιμωρείται από τον συγκεκριμένο νόμο, ενώ οι κεμαλιστές και
ισλαμιστές φασίστες με τους εν Αθήναις και Θεσσαλονίκη συνοδοιπόρους τους θα
είναι ελεύθεροι να λοιδορούν τα θύματα και τους απογόνους της γενοκτονίας των
Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας και των Αρμενίων και των Ασσυρίων, αφού
οι γενοκτονίες αυτές δεν έχουν αναγνωριστεί από ελληνικό ή διεθνές δικαστήριο!
Να υπενθυμίσουμε στους
αναγνώστες μας ότι, όταν τον Μάιο του τρέχοντος έτους επιχειρήθηκε να κατατεθεί
το ίδιο νομοσχέδιο, στο οποίο αναφερόταν ότι τιμωρούνται ο εγκωμιασμός, η
επιδοκιμασία και η κακόβουλη άρνηση της σημασίας των εγκλημάτων γενοκτονίας που
έχουν αναγνωριστεί από το ελληνικό Κοινοβούλιο, η γνωστή και μη εξαιρετέα
βουλευτής απέστειλε ηλεκτρονικό σημείωμα σε συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ, με το οποίο
ζητούσε να απαλειφθεί η συγκεκριμένη προβληματική διάταξη, η οποία, σύμφωνα με
την άποψή της, θα μπορούσε να έχει στη χώρα μας πολύ σοβαρότερες συνέπειες, αν
χρησιμοποιηθεί όχι για την άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού αλλά για
εθνικιστικούς λόγους!
Επίσης, να υπογραμμίσουμε ότι,
σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, βουλευτής του ίδιου κόμματος συναντήθηκε
τότε με τον πρέσβη της ενδιαφερόμενης χώρας, για να συντονίσουν τη δράση τους
και να μην ποινικοποιηθεί η άρνηση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και
της Μικράς Ασίας καθώς και των Αρμενίων και Ασσυρίων.
Τελικά, ύστερα από έξι μήνες,
και αφού με μια ακατανόητη απόφαση έχει στην ουσία νομιμοποιηθεί η εξύμνηση του
Χίτλερ των Ποντίων με την αναγόρευση της οικίας όπου έμεινε για μερικά χρόνια
σε μουσείο, στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη, έρχεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο,
στον ίδιο χώρο όπου ψηφίστηκαν οι νόμοι που αναγνώριζαν τις Γενοκτονίες Ελλήνων
και Αρμενίων, να ψηφιστεί ένας νόμος-έκτρωμα, που είναι ό,τι πιο άθλιο,
ανήθικο, εμετικό και προδοτικό έχει εισαχθεί προς συζήτηση στη Βουλή· και
αναρωτιέται κανείς αν υπάρξει έστω και ένας βουλευτής, εκτός των συνομιλητών
των γνωστών πρεσβειών, που θα δεχτεί να ψηφίσει ένα τέτοιο νομικό και εθνικό
τερατούργημα!
Ντροπή!
