Σάββατο 13 Ιουλίου 2013
Μεθόδευση αλλοίωσης της νομικής τάξης
11
ΙΟΥΛΊΟΥ 2013
Στη νέα νομοθετική σούπα, που είθισται να ονομάζεται
Πολυνομοσχέδιο, υπάρχει μια διάταξη, που στο όνομα της καλής λειτουργίας,
ευρρυθμίας, και διαφάνειας του ΤΧΣ, απαλλάσσει τα διευθυντικά στελέχη και
τους συμβούλους του από κάθε αστική, ποινική και οποιαδήποτε άλλη ευθύνη.
Πριν από λίγο καιρό σε κάποιο άλλο πολυ- ή
ολιγο-νομοσχέδιο, δεν έχει σημασία, υπήρχε παρόμοια πρόβλεψη, η οποία αφορούσε
στην απαλλαγή από κάθε αστική και ποινική ευθύνη των διευθυντικών
στελεχών, και των συμβούλων εκείνων των τραπεζών οι οποίες μέχρι χτες
που λέει ο λόγος, δεν προλάβαιναν να διοχετεύουν στα κόμματα
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πακτωλούς δανείων για να έχουν τα τελευταία να πορεύονται, αφ' ης
στιγμής είχαν στερέψει οι κρουνοί ευεργετών όπως η Siemens, Mann, Ferrostahl
κ.ά. Το ότι μετά από λίγο καιρό έσκασε το μυστικό ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν γύρω στα
100 εκ. "μέσα" δεν μπορεί να εκληφθεί ως τυχαίο γεγονός.
Ενώ, μέσα στον περασμένο χρόνο, αν θυμάμαι καλά, είχαν
τεθεί με νομοθετική διάταξη σε καθεστώς ασυλίας και όλα τα μέλη του ΤΑΙΠΕΔ.
Αν στα τρία αυτά νομοθετήματα κολλήσουμε και το περίφημο
άρθρο περί της μη ευθύνης υπουργών, βρισκόμαστε μπροστά στη θεμελίωση,
τούβλο-τούβλο ενός εξανδραποδισμένου νομικού συστήματος το οποίο
εξαιρεί από τη δικαιοδοσία του, μετά από τις κεφαλές του πολιτικού συστήματος, και αυτές
του οικονομικού: των δυο πιο σημαντικών, δηλαδή, αλλά και πλέον
διεφθαρμένων πυλώνων του κράτους.
Με την πείρα, που εν τω μεταξύ έχουμε άποκτήσει σχετικά
με το ποιους και για ποιες πράξεις αφορούσε η ασυλία των πολιτευτών, μπορούμε
κάλλιστα να υποθέσουμε και τους λόγους για τους οποίους σπεύδει η βουλή να
εξασφαλίσει την ασυλία και των νέων εισερχομένων, από τις τράπεζες και το
ΤΑΙΠΕΔ, στο σύστημα προστασίας που εξυφαίνει.
Φυσικά, κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι το καταρρέον
διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα του δικομματισμού, σ' αυτές τις ύστατες ώρες του
ψυχοραγήματός του, δεν θα επιδιώξει, μιας και ελέγχει καθ' ολοκληρίαν τις
ψήφους, να νομοθετήσει υπέρ της απαλλαγής τόσο της δικής του όσων και των
συνεργών του. Στο επόμενο διάστημα, πιστεύω ότι με παρόμοιες διατάξεις η
αμνήστευση θα επεκτείνεται σε ολοένα και περισσότερες ομάδες
ευνοημένων απατεώνων.
Από την άλλη μεριά, τώρα, έχουμε την περίπτωση Σακκά, η
οποία αποτελεί καραμπινάτη περίπτωση, αφ' ενός κατάργησης του
τεκμηρίου της αθωότητας, το οποίο αποτελεί τη βάση του δυτικού νομικού
πολιτισμού, αφ΄ετέρου καταστρατήγησης νομικών διατάξεων σχετικά με το μέγιστο
επιτρεπόμενο χρονικό διάστημα προφυλάκισης. Το μοιραίο αποφεύχθηκε την
τελευταία στιγμή χάρις στη γεναιότητα του ίδιου και χάρις στο τεράστιο κύμα
αλληλεγγύης και διαμαρτυρίας που ξεσηκώθηκε στην Ελλάδα, κύμα το οποίο ξεπέρασε
και τα σύνορα της χώρας.
Όπως το bail-in της Κύπρου δεν ήταν μια λύση που
ξεπήδησε από απόγνωση την τελευταία στιγμή, αλλά εξυφαινόταν με μεθοδικότητα
τουλάχιστον ένα χρόνο πριν, και απλά βρέθηκε η Κύπρος για να δοκιμαστεί και
μετά να επεκταθεί και να θεσμοθετηθεί σ' ολόκληρη της Ευρώπη και ΗΠΑ, με
τον ίδιο τρόπο πιστεύω ότι μεθοδεύεται και η αλλοίωση της βάσης του
νομικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο, τουλάχιστον στα χαρτιά, εξασφαλιζόταν
η ισότητα απέναντι στο Νόμο.
Βλέποντας όμως τις προηγούμενες
συντονισμένες κινήσεις στο σύνολό τους, έχω την πεποίθηση
ότι κάποια μέρα, όταν ξυπνήσουμε, η ισότητα θα έχει εξαφανιστεί και
από αυτά τα ίδια τα "χαρτιά".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου