ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ




Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

9 Ιουλίου 1821: η αυτοπροαίρετη θυσία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού


10 ΙΟΥΛΊΟΥ 2013

Εθνική επέτειος για τον κυπριακό Ελληνισμό: Το βράδυ της 9ης Ιουλίου 1821 ο Εθνομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, μαζί με τους Μητροπολίτες Πάφου Χρύσανθο, Κιτίου Μελέτιο και Κυρηνείας Λαυρέντιο, αλλά και πέραν των πεντακοσίων Ελλήνων της Κύπρου, απαγχονίζονται και σφαγιάζονται από τους αιμοδιψείς Τούρκους κατακτητές.
Κλήρος και λαός, πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος, για την αρωγή τους στην Ελληνική Επανάσταση και τις βλέψεις τους για ξεσηκωμό στη μαρτυρική Κύπρο. Δολοφονούνται, διότι είναι Έλληνες!
Σε μια πρωτοφανή ένδειξη λεβεντιάς και αυταπάρνησης, ο ηγέτης του Κυπριακού Ελληνισμού, θυσιάζεται αυτοπροαιρέτως, προκειμένου να γλυτώσει ο λαός του απ' το θανατικό. Άραγε, η Ρωμιοσύνη σήμερα, έχει ηγέτες τόσο φωτισμένους να προβλέπουν τα μελλούμενα, αλλά και με ανεπτυγμένο το αίσθημα της αυταπάρνησης, ώστε να προστατεύσουν το λαό τους από τους κινδύνους που ελλοχεύουν;
Εξιστορώντας τα γεγονότα στο ποίημά του "9η Ιουλίου", ο Βασίλης Μιχαηλίδης, παρουσιάζει την αγωνιώδη προσπάθεια του Κιόρ-ογλου να πείσει τον Αρχιεπίσκοπο να εγκαταλείψει την Κύπρο και να γλυτώσει τον εαυτό του απ' τη σφαγή. Η απάντηση που λαμβάνει, αποστομωτική:

"Δεν θέλω, Κκιόρ-ογλου, εγιώ να φύω που την Χώραν,
γιατί αν φύω, το κακόν εν' να γινή περίτου.
Θέλω να μείνω, Κκιόρ-ογλου, τζι' ας πα' να με σκοτώσουν,
ας με σκοτώσουσιν εμέν τζι' οι άλλοι να γλυτώσουν.
Δεν φεύκω, Κκιόρ-ογλου, γιατί, αν φύω, ο φευκός μου
εν' να γενή θανατικόν εις τους Ρωμιούς του τόπου.
Να βάλω την συρτοθηλειάν εις τον λαιμόν του κόσμου;
Παρά το γαίμαν τους πολλούς εν' κάλλιον του Πισκόπου."

"Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την-ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη!

Σφάξε μας ούλους τζι' ας γενή το γαίμαν μας αυλάτζιν,
κάμε τον κόσμον ματζιελλειόν τζιαι τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξέρε πως ίλαντρον όντας κοπή καβάτζιν
τριγύρου του πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Το 'νιν αντάν να τρώ' την γην τρώει την γην θαρκέται,
μα πάντα τζιείνον τρώεται τζιαι τζιείνον καταλυέται.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 

WebCounter.com
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Top WordPress Themes