ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ
Ιωάννης Δημητρόπουλος, Αντιστράτηγος ε.α
Ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία, που μαίνεται από το Μάρτιο του 2011, έχει προκαλέσει εκτός από τους 85.000 νεκρούς (κατά τους συντηρητικότερους υπολογισμούς) και τους εκατοντάδες χιλιάδες τραυματίες και ένα μεγάλο αριθμό προσφύγων, ανθρώπων, δηλαδή, που εγκατέλειψαν τις εστίες και τη χώρα τους προκειμένου να σωθούν από τη μανία των πυρών της εμφύλιας διαμάχης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα η ΕΕ και ο ΟΗΕ, τα οποία σχεδόν ταυτίζονται, οι πρόσφυγες ανέρχονται στο 1.500.000 άτομα (με το μεγαλύτερό τους ποσοστό να βρίσκεται στην Τουρκία , την Ιορδανία, το Λίβανο και το Ιράκ ). Παρατηρούμε ότι από τον Απρίλιο του 2012 οι πρόσφυγες (33.000) αυξήθηκαν κατά 45,45 φορές ή 4545% και ξεπέρασαν ήδη, την για τον Ιούνιο πρόβλεψη του ΟΗΕ ( 1.100.000) κατά 36%. Από αυτούς το 71% είναι γυναικόπαιδα. Κάθε μέρα εγκαταλείπουν τη Συρία 8.000 άτομα περίπου. Εάν συνεχισθεί αυτός ο ρυθμός στο τέλος του χρόνου θα ξεπεράσουν τα 3 εκατ. Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, σύμφωνα με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, οι εκ της Συρίας πρόσφυγες ανέρχονται στα 9.200 άτομα και φιλοξενούνται σε κέντρα στη Ρόδο και την Κρήτη, τα οποία είναι δυναμικότητας 20.000 ατόμων.
Εκτός από την κατηγορία των προσφύγων που αναφέρθηκε υπάρχουν και οι εσωτερικοί πρόσφυγες, εκείνοι που εξαναγκάσθηκαν να εκτοπισθούν από τις εστίες τους και να πάνε σε άλλο μέρος της χώρας τους προκειμένου να αναζητήσουν ασφάλεια για τη ζωή τους. Αυτοί ανέρχονται στα 4.200.000 άτομα. Συνολικά 5.700.000 δηλαδή το ¼ (25%) του πληθυσμού ( 23.000.000) της Συρίας έχει ξεσπιτωθεί και διαβιώνει υπό άσχημες συνθήκες σε καταυλισμούς και δεν γνωρίζει πότε θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση για να επανέλθει στις εστίες του.
Για το ξερίζωμα των χριστιανών και ειδικότερα των Ελληνορθόδοξων, που εκπατρίζονται βίαια και υπό πιεστικές συνθήκες έχουμε αναφερθεί την 11 Μαϊου στο άρθρο « ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΡΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ» στα ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ.
Η ευθύνη για τη δημιουργία του φαινομένου των προσφύγων ανήκει, πρωτίστως σε αυτούς που ξεκίνησαν τον πόλεμο και δευτερευόντως σε όσους συνεχίζουν να παρέχουν βοήθεια, υλική και οικονομική στους αντικαθεστωτικούς (Α/Κ) για τη συνέχιση του πολέμου, με αποτέλεσμα ο αριθμός τους να αυξάνεται εκθετικά. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα εάν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, καθόσον ο Άσαντ ούτε ξεκίνησε τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, αλλά ούτε και επιθυμεί τη συνέχισή του.
Για την κάλυψη των αναγκών των προσφύγων, διαμονή, σίτιση, κ.λπ ΜΟΝΟ από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, μέχρι σήμερα, έχουν διατεθεί 560 εκατ. ευρώ και 510 εκατ. δολ. αντίστοιχα στις υπηρεσίες του ΟΗΕ. Τα χρήματα αυτά, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, δόθηκαν στην Ιορδανία , στο Λίβανο και στην Τουρκία καθόσον οι χώρες αυτές έχουν υποδεχθεί τον όγκο των προσφύγων.
Ο υπουργός άμυνας των ΗΠΑ τη 10η Μαϊου δήλωσε ότι « η μόνιμη λύση στη Μ. Ανατολή πρέπει να είναι πολιτική και όχι στρατιωτική». Στο ίδιο μήκος κύματος και δήλωση της επιτρόπου της ΕΕ, για τα θέματα των προσφύγων τη 12η Μαϊου, που είπε ότι « η βοήθεια προς τους πρόσφυγες φτάνει στο τέλος και τόνισε ότι πρέπει να βρεθεί γρήγορα πολική λύση διότι η διεθνής κοινότητα δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στις τεράστιες ανθρωπιστικές ανάγκες».
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια άνευ προηγουμένου κινητικότητα από τη διεθνή κοινότητα, προκειμένου να εξευρεθεί μια βιώσιμη πολιτική λύση στη συριακή κρίση. Όμως, είναι πολύ δύσκολο αν όχι αδύνατο να εξευρεθεί μια τέτοια λύση, καθόσον πρώτον κανένας δεν μετακινείται από τις θέσεις του, σχετικά με τη συμμετοχή ή όχι του Άσαντ στη Νέα Συρία και δεύτερον οι δυτικοί ενώ συμφωνούν στο σκοπό (αποχώρηση του Άσαντ), διαφωνούν στον τρόπο/ μεθοδολογία (άλλοι επιθυμούν στρατιωτική επέμβαση και άλλοι όχι). Η πρωτοβουλία αυτή , για την εξεύρεση λύσης, ανήκει κυρίως, στον ΟΗΕ, στις ΗΠΑ και την Τουρκία. Οι δύο τελευταίοι έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο και αμηχανία για τους λόγους που παραθέτουμε στη συνέχεια.
Η Τουρκία με την έναρξη της συριακής κρίσης, τάχθηκε στο πλευρό των Α/Κ και ενεπλάκη ενεργά σε αυτήν, ελπίζοντας ότι μέχρι το καλοκαίρι του 2012 το αργότερο το καθεστώς του Άσαντ θα ήταν πλέον παρελθόν, όμως, η εξέλιξη των πραγμάτων διέψευσε τις προβλέψεις της με αποτέλεσμα σήμερα να μην μπορεί να απεμπλακεί και να φοβάται ότι ο Άσαντ θα μεταφέρει τη σύγκρουση στο έδαφός της εάν οι ΗΠΑ δεν αναλάβουν στρατιωτική δράση ( απομόνωση εναέριου χώρου, στρατιωτική επέμβαση, κ.λπ). Περισσότερες λεπτομέρειες για το θέμα αυτό, αλλά και που οδηγείται η συριακή κρίση, στο από 15/10/ 2012 άρθρο « ΣΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ»
Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, έχουν περιέλθει σε αμηχανία για τέσσερις, κυρίως, λόγους: πρώτον διότι οι Α/Κ τους οποίους βοηθούν για να ανατρέψουν τον Άσαντ αποδείχθηκαν χειρότεροι από αυτόν στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στα εγκλήματα πολέμου, δεύτερον αυτοπαγιδεύθηκαν με τη λεγόμενη «κόκκινη γραμμή» και τη χρήση των Χ.Ο, ( Λεπτομέρειες στο άρθρο «ΧΡΗΣΗ ΧΗΜΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ» στα ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ), τρίτον η βοήθειά τους (οικονομική και στρατιωτική) προς τους Α/Κ πηγαίνει χαμένη, καθόσον δεν επέρχεται αποτέλεσμα και τέταρτον εξ αιτίας του υπάρχοντος δισταγμού για ανάληψη στρατιωτικής χερσαίας επέμβασής τους στη Συρία, διότι για να είναι αποτελεσματική μια τέτοια ενέργεια, με τα γεωγραφικά και στρατιωτικά χαρακτηριστικά της χώρας αυτής ( έκταση 185.180 τ.χλμ, μορφολογία, τακτικός στρατός, άριστη Α/Α άμυνα, κ.λπ), θα απαιτηθούν τουλάχιστον 150.000 στρατιώτες, που αυτό μεταφράζεται σε 5000- 6000 νεκρούς και τριπλάσιους τραυματίες. Επομένως τυχόν υιοθέτηση ενός τέτοιου εγχειρήματος σημαίνει ότι οι ΗΠΑ μπαίνουν σε μεγάλες περιπέτειες.
Κατόπιν των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω και με δεδομένη τη στάση των κρατών που υποστηρίζουν τις αντιμαχόμενες πλευρές, αλλά και την αδυναμία εξεύρεσης άμεσης πολιτικής λύσης, ΕΚΤΙΜΑΤΑΙ ότι ο τερματισμός του πολέμου έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει και κατά συνέπεια το θέμα των προσφύγων θα λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου