Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013
Οι Rothschild στην Ελλάδα
Οι Rothschild στην Ελλάδα
Παρακάτω θα διαβάσετε μια
ιστορική αναδρομή στην παρουσία της οικογενείας Ρότσιλντ στην Ελλάδα. Ο λόγος
είναι ο ακόλουθος. Η συγχώνευση, που δεν πραγματοποιήθηκε, μεταξύ των δύο
μεγαλύτερων τραπεζών στην Ελλάδα (δεν γράφω ελληνικών), της Εθνικής Τραπέζης
της Ελλάδος (ΕΤΕ) και της ALPHA BANK (πρώην Τραπέζης Πίστεως) και το φαινόμενο
των ημερών μας, η διαπλοκή και η σύγκρουση των "ελλήνων"
κεφαλαιούχων, μεταξύ τους, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι άλλοι κάνουν κουμάντο στον
τόπο αυτό. Ανακάλυψα, λοιπόν, αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για την ανάπτυξη της
Ελληνικής οικονομίας και τη συμβολή της οικογενείας Ρότσιλντ σ᾽ αυτή, από το
1821 μέχρι σήμερα.
1824
Το πρώτο δάνειο του Αγώνα
συνάφθηκε στην Αγγλία, το 1824. Οι Έλληνες απεσταλμένοι Ι. Ορλάνδος και Α.
Λουριώτης, συνομολόγησαν με τον οίκο Λόφνουν στις 21 Φεβρουαρίου 1824, δάνειο
ύψους 800.000 λιρών στερλινών, σε τιμή έκδοσης 59% και τόκο ετήσιο 5% επί της
ονομαστικής αξίας. Για την απόσβεση του δανείου, καθοριζόταν διάστημα 36 ετών.
Ως εγγύηση δε -παρακαταθήκη- για την αποπληρωμή του δανείου, είχε συμφωνηθεί να
τελούν όλα τα "Εθνικά κτήματα". Από το ονομαστικό κεφάλαιο που
αποτελούσε το ποσό του δανείου (800.000 λίρες), μόνο οι 298.700 δόθηκαν στους
Έλληνες. Το μεγαλύτερο μέρος του ποσού εξανεμίστηκε σε προμήθειες και... έξοδα.
Το τελικό ποσό αποφασίσθηκε να κατατεθεί στις τράπεζες του Καίσαρα Λογοθέτη και
του εβραίου Σαμουήλ Βαρφ, στη Ζάκυνθο. Ωστόσο, ακόμη και το εναπομείναν από τη
λεηλασία ποσό, καθυστέρησε αρκετά να φθάσει στην, Ελλάδα, στελνόταν δε με
αγγλικά πλοία, υπό τη μορφή δόσεων, δυσχεραίνοντας σημαντικά την έκβαση του
αγώνα.
Το δεύτερο αγγλικό δάνειο
ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν οι αδελφοί Ρικάρντο, οι ληστρικές αξιώσεις των
οποίων ήταν ότι "κατά τη διάρκεια του δαπανηρού αλλά κυρίως αιματηρού
αγώνα, ο Ελληνισμός είχε ως μόνη διέξοδο του, για να επιβιώσει και να συνεχίσει
την εξέγερση, τον εσωτερικό δανεισμό. Οι μόνοι πρόθυμοι να δανείσουν τους
Έλληνες ήταν οι τοκογλύφοι τραπεζίτες, θέτοντας φυσικά ως προϋπόθεση για τη
σύναψη δανείων, όρους εξοντωτικούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αγγλοεβραίοι
τραπεζίτες Ρικάρντο (Ιωσήφ και Σαμψών), εμφανίσθηκαν πρόθυμοι να δανειοδοτήσουν
τους Έλληνες, υπό την προϋπόθεση όμως, ότι θα λάμβαναν ως υποθήκη ολόκληρη την
Κορινθία και θα εισέπρατταν ως εξόφληση, τα διπλάσια χρήματα απ' όσα είχαν
συγκεντρώσει ως φιλέλληνες από ολόκληρη την Ευρώπη. Ιδιαίτερα επαχθείς ήταν και
οι όροι του εβραίου τραπεζίτη Ρότσιλντ[0], Το αποτέλεσμα ήταν, το Έθνος
δανειοδοτούμενο κάτω από ληστρικές συνθήκες, να περιέλθει σε μία πιο ασφυκτική
μορφή εξάρτησης, την οικονομική..."
Η συμφωνία για τη σύναψη του
δανείου, τελικά υπογράφηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1825. Το ονομαστικό κεφάλαιο
ανερχόταν στα 2-000.000 λίρες στερλίνες για έξοδα δε του... τραπεζικού οίκου,
προμήθεια πληρωμής τόκου, προμήθεια για τα | μεσιτικά έξοδα συνομολογήσεως
καθώς και για όλες τις "εκδουλεύσεις", το ύψος του ποσού το οποίο θα
παρελάμβαναν οι Έλληνες κατήλθε στις 816.ΟΟΟ λίρες, ενώ η χρέωση λόγω του
δανείου ίσχυσε για ολόκληρο το ποσό (2.000.000 λίρες). Πληρώνονταν
προκαταβολικά και οι τόκοι. Όμως ούτε και αυτό το ποσό τελικά ήταν στη διάθεση
των Ελλήνων. Τέθηκε στη διάθεση της διαχειρίσεως με εκβιαστικούς όρους και αντί
να σταλούν όπλα και χρήματα στην Ελλάδα, όπως είχε εκ των προτέρων συμφωνηθεί,
παραγγέλθηκαν πλοία στην Αγγλία, φρεγάτες στις ΗΠΑ, μισθώθηκαν πανάκριβα
αμειβόμενοι ξένοι στρατιωτικοί, οι οποίοι ήλθαν στην Ελλάδα όχι βέβαια για να
συμβάλλουν στην διεξαγωγή του Αγώνα, αλλά για να θησαυρίσουν, εκμεταλλευόμενοι
καιροσκοπικά, τις δυσμενείς για τον Ελληνισμό συγκυρίες, το δε εναπομείναν ποσό
κατασπαταλήθηκε στο... χρηματιστήριο, (http://www.apolonio.gr)
Jean Gabriel Eynard - Ελβετός
τραπεζίτης και φιλέλλην. Είχε ιδιωτική δανειοδοτική πράξη στην Αθήνα -υπήρχε
και άλλη μια στον Πειραιά αγγλικού τραπεζικού οίκου. Ενίσχυσε την οικονομία με
ποικίλα δάνεια ιδιωτικά και δημόσια.
"Ήταν αυτός που πρότεινε να
γίνει ένας από τους υιούς του Λουδοβίκου βασιλεύς της Ελλάδος. Τιμήθηκε με τον
Μεγαλόσταυρον του Σωτήρος από τον Όθωνα για το ενδιαφέρον του στην ίδρυση της
ΕΤΕ." (Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος, Σπ. Β. Μαρκεζίνη, Τόμος α)
1838
Ο Ι.-Γ. Εϋνάρδος[2] παραχωρεί
στον Γεώργιο Σταύρο, ο οποίος έχει ήδη χρηματίσει ταμίας του Εκτελεστικού και
μέλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθώς και στον στενό του φίλο Γάλλο
οικονομολόγο Arthemond de Regny τα κεφάλαια που έχει ήδη εισαγάγει στην Ελλάδα,
300.000 φράγκα, με σκοπό την έκδοση και υποστήριξη ταμιακών γραμματίων του
δημοσίου και τη βραχυπρόθεσμη προεξόφληση εμπορικών γραμματίων με τόκο 8%.
(http://www.nbg.gr)
1841
Νοέμβριος. Πρώτοι μέτοχοι της
Εθνικής Τράπεζας είναι το ελληνικό κράτος (δηλαδή ο βασιλεύς) με 1.000 μετοχές,
ο Νικόλαος Ζωσιμάς με 500 μετοχές, ο Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδοςμε 300, ο βασιλιάς
Λουδοβίκος Β' της Βαυαρίας με 200, ο Κωνσταντίνος Βράνης με 150, ο Θεόδωρος
Ράλλης με 100, οι τραπεζίτες Ρότσιλντ με 100, ο Γ. Σταύρος με τουλάχιστον 500
(καθώς είχε χρηματοδοτηθεί από τον Εϋνάρδο γι αυτό το λόγο). Ακόμα μετοχές
είχαν οι Λ. Ράλλης, Εμμ. Μεσθενεύς, Γ. Μ. Αντωνόπουλος, Κ. Δουρούτης, Παν.
Λαζαρής, Ι. Μπούκρας, Αν. Περίδης, Π. Τζάλλας, Ν. Μαυρομμάτης, Α. Ρουζιού, Δ.
Κυργούσιος και άλλοι, εν συνόλω 125 μετόχων. (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,
Εκδοτική Αθηνών & Ιστορία της ΕΤΕ 1842-1902 & Πολιτική Ιστορία της
Νεωτέρας Ελλάδος).
Γάλλος σύμβουλος της ΕΤΕ που
υπέδειξε στον Κωλέττη την υποθήκευση των εθνικών γαιών για την εκπλήρωση των
υποχρεώσεων της χώρας προς την Αγγλία. Κάτι που όμως είχε ήδη συμβεί προς τους
Αγγλους ομολογιούχους κατά τη διάρκεια του Αγώνα.
13 Νοεμβρίου 1841
Συνέρχεται η προκαταρκτική
συνέλευση των μέχρι τη στιγμή εκείνη μετόχων και εκλέγει, στις 17 Νοεμβρίου,
παμψηφεί τον Γεώργιο Σταύρο ως πρώτο διευθυντή της Εθνικής Τράπεζας και τον
Κωνσταντίνο Βράνη ως υποδιευθυντή. Η συνέλευση εγκρίνει ακόμη τον εσωτερικό κανονισμό
των συνεδριάσεων της και εκλέγει ως επίτιμους διοικητές τους Ι.-Γ. Εϋνάρδο και
Ν. Ζωσιμά, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη συμβολή τους στη δημιουργία της
Εθνικής Τράπεζας, (http://www.nbg.gr)
1842
Κατά την ημέρα έναρξης των
εργασιών της Τράπεζας το κατατεθειμένο κεφάλαιο ανέρχεται σε 3.402.000 δρχ. και
αντιστοιχεί σε 3.402 μετοχές των 1.000 δρχ. Μέχρι το τέλος του έτους το
κατατεθειμένο κεφάλαιο θα ανέλθει σε 3.949.000 δραχμές[4]. (http://www.nbg.gr)
1843
"... ανησυχία για την τύχη
της Εθνικής Τράπεζας που ιδρύθηκε από το κράτος το 1841 με ιδιωτικά κεφάλαια. Ο
φόβος εδώ ήταν η επέμβαση και ο οικονομικός έλεγχος των ξένων τραπεζιτών, του
Εϋνάρδου, του Ρότσιλντ και άλλων, ή του προέδρου του Ελεγκτικού Συνεδρίου
γάλλου Λεμέτρ"[5]. (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, Τόμος
ιγ', σελ. 89)
1846
Με το Βασιλικό Διάταγμα της 2ας
Απριλίου δόθηκε το δικαίωμα μιας υπογραφής εκπροσώπησης της ΕΤΕ στους
ανταποκριτές εξωτερικού κ.κ. Εϋνάρδο, Ρότσιλδ, Γ. Όδιερ και Σία και Είχτάλ.
(Ιστορία της ΕΤΕ 1842-1902, Ι Ιωάννου Α. Βαλαωρίτου, Υποδιοικητού, σελ. 17)
1868 - 23 Δεκεμβρίου
Στο μεταλλικό αποταμίευμα της
ΕΤΕ Ι (8.860.000 δρχ) προστίθενται και τα υπό των ανταποκριτών του εξωτερικού
εις πρώτη ζήτηση οφειλόμενα, ιδίως του Οίκου Ρότσχιλδ (1.460.800 δρχ). (Ιστορία
της ΕΤΕ 1842-1902, Ιωάννου Α. Βαλαωρίτου, Υποδιοικητού, σελ. 53)
1878
Ιανουάριος. Δημιουργήθηκε
πανικός, από κακή πληροφόρηση, ότι ο Τουρκικός Στόλος θα βομβάρδιζε και θα
καταλάμβανε τα ελληνικά λιμάνια. Τότε ο Διοικητής της ΕΤΕ Μάρκος Ρενιέρης
έστειλε τηλεγράφημα στους Αδελφούς Ρότσιλντ στο Παρίσι να μεσολαβήσουν στη
Γαλλική Κυβέρνηση για να ι αποστείλει ένα άγημα Γάλλων πεζοναυτών προς φρούρηση
της ΕΤΕ από τους Τούρκους. (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών,
Τόμος ιγ', σελ. 332)
Ετικέτες
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ,
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ,
ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ,
ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Related Posts: Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ,
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ,
ΟΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ,
ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου