Ο ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ 1
 Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη 
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
 σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
 ποῦ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.
 2
 Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
 τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
 καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
 χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
 3
 Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
 πικραμένη, ἐντροπαλή,
 κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
 «ἔλα πάλι», νὰ σοῦ πῇ.
 4
 Ἄργειε νά ῾λθη ἐκείνη ἡ μέρα
 κι ἦταν ὅλα σιωπηλά, 
γιατὶ τά ῾σκιαζε ἡ φοβέρα
 καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.
 5
 Δυστυχής! Παρηγορία
 μόνη σου ἔμεινε νὰ λὲς
 περασμένα μεγαλεῖα
 καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.
 6
 Καὶ ἀκαρτέρει, καὶ ἀκαρτέρει
 φιλελεύθερη λαλιά,
 ἕνα ἐκτύπαε τ᾿ ἄλλο χέρι 
ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,
 7
 κι ἔλεες «πότε, ἅ! πότε βγάνω 
τὸ κεφάλι ἀπὸ τς ἐρμιές;» 
Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω
 κλάψες, ἅλυσες, φωνές.
 8
 Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα
 μὲς στὰ κλάιματα θολό,
 καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ᾿ αἷμα
 πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.




ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΣΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ: «Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να σβήσουν την Αγία Πίστη, την ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον. Και σκουπίζοντας τα δάκρυα μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάνουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ότι πολύτιμον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοι μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερο κακό από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».





Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Ἡ τουρκικὴ ἀπειλὴ καὶ τὸ ἑλληνικὸ ἀδιέξοδο

Ἡ τουρκικὴ ἀπειλὴ καὶ τὸ ἑλληνικὸ ἀδιέξοδο
1 Ιουν 2014
Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 

Ὅταν ἐδῶ καὶ χρόνια εἴχαμε προειδοποιήσει ὅτι ὁ Ἐρντογάν θὰ ἐξελιχτεῖ σὰν ὁ πιὸ ἐπικίνδυνος ἡγέτης τῆς Τουρκίας, εἴχαμε ἀντιμετωπίσει ἔντονες ἐπικρίσεις γιὰ αὐτὲς τὶς «ἀκραῖες» ὅπως χαρακτηριστῆκαν θέσεις μας. Ἡ ἄποψη μας αὐτὴ στηρίζονταν στὴν προοπτική, ποὺ διακρίνονταν γιὰ ὅσους μελετοῦν ἀπὸ πολὺ κοντὰ τὶς ἐξελίξεις στὴν Τουρκία, ὅτι ὁ Ἐρντογάν θὰ συνδύαζε γιὰ πρώτη φορὰ τόσο ἀποτελεσματικά, ( τὴν πρώτη φορὰ ὁ Ὀζὰλ στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ἐνενήντα σὲ παρόμοια προσπάθεια τοῦ εἶχε ἀποτύχει), τὸ ἐθνικιστικὸ μὲ τὸ θρησκευτικὸ στοιχειὸ γιὰ νὰ προωθήσει πιὸ δραστικὰ τὴν ἐπεκτατικὴ πολιτικὴ τῆς Τουρκίας καὶ κυρίως γιὰ νὰ ἀπειλήσει πιὸ ἀποτελεσματικά τα ἐθνικά μας συμφέροντα. Ἐπὶ δεκαετίες ἕνα ἄθλιο μειοδοτικὸ ἑλληνικὸ κατεστημένο ποὺ προβάλλονταν μέσω ἱδρυμάτων στρατηγικῶν ἐρευνῶν, ἁδρὰ ἐπιχορηγουμένων ἀπὸ τὸν κρατικὸ κορβανά, ὅπως τὸ γνωστὸ ΕΛΙΑΜΕΠ, καὶ κύκλων τοῦ ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν, προωθοῦσαν τὴν πολιτικὴ τῆς συστηματικῆς ἀγνόησης τῆς τουρκικῆς ἀπειλῆς μὲ τὴν πρόταξη τοῦ δόγματος, «νὰ μὴν προκαλοῦμε γιὰ νὰ μὴν μᾶς προκαλοῦν». Τὸ δόγμα αὐτὸ ἐξυπηρετοῦσε τότε καὶ τὴν ἀμερικανικὴ πολιτικὴ στὴν ἀνατολικὴ μεσόγειο ὅπου ἤθελαν τὴν Τουρκία νὰ πλασαριστεῖ σὰν τὸ μοντέλο γιὰ ὅλο τὸν ἰσλαμικὸ κόσμο, κάτι, ποὺ ὅπως ἀποδείχτηκε μεταγενέστερα, ἦταν ἄλλη μιὰ παταγώδη ἀμερικανικὴ πολιτικὴ καὶ στρατηγικὴ ἀποτυχία. 

 

WebCounter.com
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Top WordPress Themes