Πέμπτη 2 Μαΐου 2013
Στο στόχαστρο οι Χριστιανοί στη Συρία
Στο στόχαστρο οι Χριστιανοί
στη Συρία
1/05/2013
Του Νίκου Κωνσταντάρα
Καθώς περνούσαν
οι μέρες και δεν υπήρχαν νεότερα για τους δύο ιεράρχες που απήχθησαν στη Συρία
την περασμένη Δευτέρα, επιβεβαιωνόταν ότι η εξαφάνισή τους εντάσσεται σε σχέδιο
τρομοκράτησης της χριστιανικής κοινότητας της χώρας τους. Με τον εμφύλιο πόλεμο
που σπαράζει τη Συρία, όπως και με άλλες ταραχές στον αραβικό κόσμο, ο
Χριστιανισμός απειλείται με αφανισμό στα εδάφη όπου γεννήθηκε και
εδραιώθηκε.
Πριν από έναν αιώνα, οι χριστιανοί αποτελούσαν το 10% του πληθυσμού
της Μέσης Ανατολής, τώρα οι περίπου 15 εκατ. Χριστιανοί είναι λιγότεροι από το
4%. Από το σύνολο, πάνω από 8 εκατ. είναι Κόπτες της Αιγύπτου, με τους
υπόλοιπους διάσπαρτους στις υπόλοιπες χώρες. Οι χριστιανικές κοινότητες της
Μέσης Ανατολής αντιμετώπιζαν πολλά προβλήματα για πολλά χρόνια, αλλά μέσα στην
τελευταία δεκαετία, η διαδικασία κατάρρευσης επιταχύνθηκε σε σημείο που ίσως
δεν υπάρχει επιστροφή. Η περίπτωση του Ιράκ είναι ενδεικτική. Σύμφωνα με μελέτη
του βρετανικού ιδρύματος Civitas (του περασμένου Δεκεμβρίου), το 1990 ζούσαν
στο Ιράκ περίπου 1,4 εκατ. χριστιανοί. Εως την αμερικανική εισβολή το 2003,
είχαν μειωθεί κατά 500.000. Εως το τέλος του 2012 ήταν λιγότεροι από 200.000. Η
πτώση του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν απελευθέρωσε τις έριδες των εθνικών και
θρησκευτικών διαφορών, όπου οι χριστιανοί έγιναν ταχύτατα στόχος ισλαμιστών
ανταρτών. Σύμφωνα με την Civitas, «μεταξύ του 2006 και του 2010, 17 Ιρακινοί
ιερείς και δύο Ιρακινοί επίσκοποι απήχθησαν στη Βαγδάτη, τη Μοσούλη και το
Κιρκούκ. Ολοι τους κακοποιήθηκαν ή βασανίστηκαν. Οι περισσότεροι
απελευθερώθηκαν, αλλά ένας επίσκοπος, τέσσερις ιερείς και τρεις νέοι κληρικοί
δολοφονήθηκαν. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι δράστες απαίτησαν να διωχθούν
όλοι οι χριστιανοί από τη χώρα». Δεκάδες εκκλησίες έγιναν στόχος επιθέσεων, χωριά
ερήμωσαν.
Μη βιώσιμο χρέος – το «απόλυτο όπλο» καταστροφής
Aπολογισμός και
προοπτικές μετά
την κυπριακή καταστροφή
Του
Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Το κυριότερο χαρακτηριστικό της κατάστασης που ζούμε σε Ελλάδα και Κύπρο είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε τι και γιατί συμβαίνει, ή πάντως το καταλαβαίνουμε πολύ λίγο. Στην Ελλάδα σε λίγο δεν θα έχουμε μισθούς και συντάξεις,
ο μισός πληθυσμός είναι ήδη άνεργος, η ελληνική οικονομία είναι ένα κουφάρι. Οι ‘Ελληνες μεταναστεύουν
με όλο και ταχύτερους
ρυθμούς από δύο κράτη που σταδιακά παύουν να υπάρχουν. Είναι τόσο απίστευτα αυτά, που δεν πιστεύουμε
ότι συμβαίνουν,
προτού συμβούν και σε μας τους ίδιους – αλλά, τότε, είναι πια αργά για να αντιδράσουμε. ‘Ένα περιβάλλον ολοκληρωτισμού
εγκαθίσταται σε μια χώρα όπου οι τηλεοράσεις αναστάτωσαν
τους τηλεθεατές
με τους τρεις νεκρούς της Βοστώνης (και τα κόμματα, ακόμα και της αριστεράς έσπευσαν να βγάλουν ανακοινώσεις,
υποβάλλοντας τα σέβη τους στις ΗΠΑ), αλλά δεν είπαν κουβέντα για τους οκτώ ‘Ελληνες αυτόχειρες, μεταξύ των οποίων και μια κοπελίτσα που αυτοπυρπολήθηκε, στις 48 ώρες που προηγήθηκαν της βόμβας στις ΗΠΑ. ‘Όχι μόνο ζούμε ήδη σε περιβάλλον δικτατορίας,
είναι πολύ πιο αποτελεσματική
(και αόρατη) από αυτές που γνωρίσαμε,
όσοι γνωρίσαμε.
ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΩΣ ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ
29
ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2013
Eπισπεύδει τη Σταύρωση ο «Εφιάλτης»-Αναστασιάδης
Περνάει Μνημόνιο - Δανειακές Μεγάλη Βδομάδα!
Ένα δάνειο-αυτοκτονία για την Κύπρο
Ισλανδία της Μεσογείου – μόνη λύση για τη
Μεγαλόνησο
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Φίλοι ανησυχούν για κίνδυνο επαναφοράς του σχεδίου Ανάν. Κάνουν λάθος. Το
σχέδιο Ανάν είναι ήδη εδώ, ονομάζεται Μνημόνιο και Δανειακή. Υποχρεώνοντας το
κυπριακό κράτος να
συνάψει ένα δάνειο για να
σώσει τράπεζες που δεν σώζονται, μετατρέπει το
ήδη πολύ σοβαρό πρόβλημα των μη
βιώσιμων τραπεζών σε
πρόβλημα μη
βιώσιμου κράτους.
Η
ουσία του σχεδίου Ανάν ήταν η
κατάλυση της νόμιμης εξουσίας του κυπριακού λαού, του κράτους και της δημοκρατίας του, προς όφελος μιας Τρόικας «Ξένων Δικαστών» που θα
διόριζε ο
Διεθνής Παράγων και θα
διόριζαν τους διαδόχους τους. (Ποτέ το
σχέδιο Ανάν δεν έδωσε στην Τουρκία την Κύπρο).
ΜΕΤΑΞΥ ΔΑΝΤΗ ΚΑΙ ΚΑΦΚΑ
Η ΚΥΠΡΟΣ ΣΤΑ ΔΟΚΑΝΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ - ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΚΛΗΡΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
25 ΑΠΡΙΛΊΟΥ
2013
Toυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Είναι μόνο με
πολύ μεγάλη θλίψη που διαπιστώνει κανείς την αδυναμία/απροθυμία των ποικίλων «ελίτ» σε
Κύπρο-Ελλάδα να
αντιληφθούν τι
ακριβώς και γιατί συμβαίνει στις δύο χώρες και πως πρέπει να
αντιμετωπισθεί. Κατάσταση που προκαλεί σύγχυση στον ελληνικό λαό, συμβάλλοντας στην κοινωνική, ηθική, ψυχολογική και εθνική αποσύνθεσή του. Αλλά και καθιστά αδύνατη την άμυνα έναντι του ακήρυκτου, μη συμβατικού, μη στρατιωτικού, αλλά πολύ πραγματικού πολέμου που δέχεται ο ίδιος, η δημοκρατία του, τα δύο κράτη του.
Είναι εξόχως λυπηρό να
βλέπει κανείς το
σύνολο σχεδόν του πολιτικού προσωπικού της Κύπρου και τον κυπριακό λαό να
έχουν πιαστεί σε
βαθύτατο ύπνο, μη
αντιλαμβανόμενοι, ακόμα και σήμερα, τι ακριβώς συμβαίνει. Κι όμως, εδώ και πάνω από μια δεκαετία επιχειρήθηκε, με άλλη μέθοδο, η αρπαγή του κυπριακού κράτους, όχι από την Τουρκία, αλλά από την «Αυτοκρατορία». Οι Κύπριοι διέκριναν συνεχώς «τυριά» πίσω από διαδοχικές, κολοσσιαίες «φάκες» που στήθηκαν στο δρόμο τους, για τους φέρουν τελικά εδώ που τους έφεραν, όπως την προτροπή Αγγλοαμερικανών στους «κομμουνιστές» να ανατρέψουν τον Παπαδόπουλο, ή τις εύκολες υποσχέσεις για υποθαλάσσιους θησαυρούς και νέους συμμάχους, για την αξία των οποίων, ο γράφων τουλάχιστον, εγκαίρως προειδοποίησε. Ούτε καν από την ελλαδική μνημονιακή καταστροφή δεν έβγαλαν συμπέρασμα! Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)