Ο ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ 1
 Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν κόψη 
τοῦ σπαθιοῦ τὴν τρομερή,
 σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψη,
 ποῦ μὲ βία μετράει τὴ γῆ.
 2
 Ἀπ᾿ τὰ κόκαλα βγαλμένη
 τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
 καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,
 χαῖρε, ὢ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
 3
 Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες
 πικραμένη, ἐντροπαλή,
 κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες,
 «ἔλα πάλι», νὰ σοῦ πῇ.
 4
 Ἄργειε νά ῾λθη ἐκείνη ἡ μέρα
 κι ἦταν ὅλα σιωπηλά, 
γιατὶ τά ῾σκιαζε ἡ φοβέρα
 καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά.
 5
 Δυστυχής! Παρηγορία
 μόνη σου ἔμεινε νὰ λὲς
 περασμένα μεγαλεῖα
 καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.
 6
 Καὶ ἀκαρτέρει, καὶ ἀκαρτέρει
 φιλελεύθερη λαλιά,
 ἕνα ἐκτύπαε τ᾿ ἄλλο χέρι 
ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά,
 7
 κι ἔλεες «πότε, ἅ! πότε βγάνω 
τὸ κεφάλι ἀπὸ τς ἐρμιές;» 
Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω
 κλάψες, ἅλυσες, φωνές.
 8
 Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα
 μὲς στὰ κλάιματα θολό,
 καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἔσταζ᾿ αἷμα
 πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.




ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΝΟΙΞΙΣ

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΟΣΑ ΞΕΧΑΣΑΜΕ: «Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να σβήσουν την Αγία Πίστη, την ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον. Και σκουπίζοντας τα δάκρυα μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάνουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ότι πολύτιμον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοι μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερο κακό από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».





Σάββατο 6 Απριλίου 2013

ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ



ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Φώτιος Κόντογλου, γεννήθηκε στς Κυδωνίες (ϊβαλί) τς Μικρς σίας, στς 8 Νοεμβρίου 1895, ς τ τέταρτο παιδ τς οκογενείας το Νικολάου ποστολέλη κα τς Δέσποινας Κόντογλου. να χρόνο μετ τ γέννησή του πεθαίνει πατέρας του κα τν κηδεμονία του ναλαμβάνει θεος του ερομόναχος π. Στέφανος Κόντογλου, γούμενος το οκογενειακο μονυδρίου τς γίας Παρασκευς. π γάπη κα εγνωμοσύνη πρς τ πρόσωπο το θείου του, λαβε ς πώνυμο, τ πίθετο τς οκογένειας τς μητέρας του. Τ 1906 τελείωσε τ δημοτικ σχολεο τς Κάτω Χώρας κα νεγράφη στ γυμνάσιο το ϊβαλί. Πρν κόμα τελείωσει τ γυμνάσιο μαζ μ τος συμμαθητές του Στρατ Δούκα κα Πάνο Βαλσαμάκη, ξέδωσε τ πολυγραφημένο περιοδικ «Μέλισσα». Τ Σεπτέμβριο το 1913 θεος του τν γγράφει στ Σχολ Καλν Τεχνν. Κατ τ διάρκεια το Α´ Παγκοσμίου Πολέμου οκογένειά του ναγκάζεται ν το διακόψει τ πίδομα σπουδν κα μαζ μ τ συμμαθητή του Σπύρο Παπαλουκ, ργάζονται σ φωτογραφεα κα βάφουν θεατρικ σκηνικά. Μ τν καταστροφ το ϊβαλίου (1914–1917) χάνει τ μητέρα κα τ θεο του, διακόπτει τς σπουδές του κα μεταβαίνει στν Ερώπη που ργάζεται ς νθρακωρύχος. Παραμένει στ Παρίσι κα συνεργάζεται μ τν φημερίδα Illustration. Τ 1919 πιστρέφει στ ϊβαλ που διδάσκει γαλλικ στ Παρθεναγωγεο τς πόλης. Μετ τ Μικρασιατικ Καταστροφ (1922) γκαταστάθηκε μόνιμα στν θήνα. ρχίζει ν δημιουργε κα ν ργανώνει τς πρτες κθέσεις ργων του.


ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ



Σήμερα νομίζεται καλς σ λα, ποιος εναι διάφορος, ποιος δν νοιάζεται γι τίποτα, ποιος δν νιώθει καμι εθύνη. λλις τν λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. ποιος γαπ τν χώρα μας, τ θη κα θιμά μας, τν παράδοσή μας, τν γλώσσα μας, θεωρεται πισθοδρομικός. Ο διάφοροι παιρνον γι φιλελεύθεροι νθρωποι, γι νθρωποι πο ζονε μ τ πνεμα τς ποχς μας, πο χουν γι πιστεύω τν καλοπέραση, τ εκολο κέρδος, τς εκολίες, τς ναπαύσεις, κι ς μν πομείν τίποτα πο ν θυμίζ σ ποι μέρος βρισκόμαστε, π πο κρατμε, ποιο ζήσανε πρν π μς στν χώρα μας. ξενομανία μς γινε τώρα σωστ ξενοδουλεία, σήμερα περν γι ρετή, κι ποιος χ τούτη τν ρρώστεια πι βαρει παρμένη, λογαριάζεται γι σπουδαος νθρωπος.


Κάθε χρόνο ο Άγιος Βασίλης τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς γυρίζει από χώρα σε χώρα κι από χωριό σε χωριό, και χτυπά τις πόρτες για να δει ποιος θα τον δεχτεί με καθαρή καρδιά. Μια χρονιά λοιπόν, πήρε το ραβδί του και τράβηξε. Ήτανε σαν καλόγερος ασκητής, ντυμένος με κάτι μπαλωμένα παλιόρασα, με χοντροπάπουτσα στα ποδάρια του και μ’ ένα ταγάρι περασμένο στον ώμο του. Γι αυτό τον παίρνανε για διακονιάρη και δεν τ’ ανοίγανε την πόρτα. Ο Άγιος Βασίλης έφευγε λυπημένος, γιατί έβλεπε την απονιά των ανθρώπων και συλλογιζότανε τους φτωχούς που διακονεύουνε, επειδής έχουνε ανάγκη, μ’ όλο που αυτός ο ίδιος δεν είχε ανάγκη από κανέναν, κι ούτε πεινούσε, ούτε κρύωνε.

Τρίτη επιστολή προς Κύπριο φίλο (Ελλάδα, Κύπρος και ευρώ)



1 ΑΠΡΙΛΊΟΥ 2013

 Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Αγαπητέ Γιόζεφ Κ.

Μου τηλεφωνείς, με ξεχνάς, μου ξανατηλεφωνείς. Μου ξαναλές ότι είχα δίκηο στις προβλέψεις μου κι ότι εσείς είχατε άδικο που με λέγατε «Κασσάνδρα», «απαισιόδοξο», «ακραίο», «ιδιόρρυθμο», ότι «δεν ξέρω το κυπριακό». Σημασία δεν έχει όμως ποιος, όσο γιατί είχε δίκηο. Φοβάμαι, ότι, ακόμα και σήμερα δεν έχει γίνει πλήρως αντιληπτό γιατί το μοντέλο που χρησιμοποίησα παρήγαγε, δυστυχέστατα, σωστές προβλέψεις. Θα αναγκαστώ να επανέλθω όταν βρω λίγο χρόνο.
Μου θυμίζεις κάπως τις βόλτες του Ρασκόλνικωφ κοντά στο σπίτι της γριάς. Μου ζητάς τη γνώμη μου, αλλά νομίζω πως ξέρεις ταυτόχρονα πως δεν μπορείς να την εφαρμόσεις. Κάθε φορά που στη λέω σε ακούω απογοητευμένο: σαν να περίμενες κάτι πιο εύκολο. Δεν ξέρω αν έχει νόημα, αλλά θα σου την ξαναπώ, να έχω τουλάχιστο ήσυχη τη συνείδησή μου.

1. Η Κυπριακή Δημοκρατία και ο κυπριακός λαός έχουν δεχθεί μια επίθεση ήδη πολύ χειρότερη από αυτή του 1974. Η απόφαση του Eurogroup, του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ, με την προφανή ανοχή, αν όχι τίποτα περισσότερο, των ΗΠΑ και του Ισραήλ, κατέστρεψε, άμα τη ανακοινώσει της, τις κυπριακές τράπεζες και την κυπριακή οικονομία, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού λαού και του κράτους του.
Η οικονομική επίθεση θα ακολουθηθεί άμεσα από γεωπολιτική. Η επιδίωξη των επιτιθέμενων δυνάμεων δεν είναι μόνο ή κυρίως η αρπαγή των ενεργειακών και χρηματοπιστωτικών πόρων της Κύπρου.

ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΛΛΑΣ


ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΛΛΑΣ

Αριστείδης  Στεργιάδης  - Ύπατος Αρμοστής Σμύρνης
23 Νοεμβρίου 2012

ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ........

18 Μαΐου 1919

Ο Στεργιάδης έφτασε στη Σμύρνη το μεσημέρι της 18ης Μαΐου 1919, με το αντιτορπιλικό «Λέων». Όταν οι Έλληνες της Σμύρνης πληροφορήθηκαν την είδηση πανηγύριζαν διότι έβλεπαν στο πρόσωπο του Υπάτου Αρμοστή να εδραιώνεται η ελευθερία στον τόπο τους ύστερα από πολλών αιώνων σκλαβιάς. Την επόμενη μέρα οι πρόκριτοι της πόλης έσπευσαν στο γραφείο του να τον υποδεχτούν. Με λόγια πατριωτικά εξέφραζαν τα αισθήματα χαράς που ένιωθαν για την παρουσία του στην πόλη.
Μετά τις προσφωνήσεις τους απάντησε ο Στεργιάδης με ένα σύντομο λόγο γεμάτο βίαιες εκφράσεις και απειλές: «Έφερα μαζί μου δια να διοικήσω καλώς τον τόπον, έναν βούρδουλα, τον οποίον δεν θα διστάσω να χρησιμοποιήσω, σκληρώς και αδιακρίτως».
Και οι Έλληνες πρόκριτοι, που με τις θυσίες και τις προσφορές τους στήριζαν την οικονομία και την εκπαίδευση του τόπου ακούγοντας από την εκπρόσωπο του επίσημου κράτους, του ελληνικού, τις απειλές, μένουν άναυδοι. Δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη. Απλά στέκονται εκεί και σκέφτονται. Ένας δημοσιογράφος, ο Μιλτιάδης Σεϊζάνης, τόλμησε να απαντήσει: «Κύριε Ύπατε Αρμοστά. Καλά θα κάνετε να κρεμάσετε το βούρδουλα στον τοίχο. Εκατοντάδες χρόνια επεριμέναμε την σημερινή ημέραν. Μη θέλετε να δηλητηριάσετε την χώραν μας»

8 Σεπτεμβρίου 1922

.......Το απόγευμα της ίδιας ημέρας επιβιβάστηκε στο αγγλικό πλοίο “Iron Duke”  (σιδηρούς δουξ),  ο Ύπατος Αρμοστής της Σμύρνης, Αριστείδης Στεργιάδης, με προορισμό την Κωνσταντινούπολη, η οποία τότε ήταν υπό τη διοίκηση των Συμμάχων. Από εκεί μετέβηκε στη Γαλλία, όπου έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, χωρίς ποτέ να πατήσει πόδι σε ελληνικό έδαφος. Για τον Στεργιάδη γράφει τα ακόλουθα ο διδάκτορας Ιστορίας Βλάσης Αγτζίδης:
Είναι χαρακτηριστικός -και απίστευτος- ο διάλογος Παπανδρέου-Στεργιάδη, που παραθέτει ο ιστορικός του μεσοπολέμου Γρηγόρης Δαφνής στο δίτομο έργο του «Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων». Όταν ο Στεργιάδης ανακοίνωσε στο νεαρό τότε πολιτικό Γεώργιο Παπανδρέου την επερχόμενη καταστροφή, δέχθηκε την ερώτηση: «Γιατί δεν ειδοποιείτε τον κόσμο να φύγει;». Η απάντηση του Έλληνα Αρμοστή Σμύρνης ήταν η εξής: «Καλύτερα να μείνουν εδώ να τους σφάξει ο Κεμάλ, γιατί αν πάνε στην Αθήνα θα ανατρέψουν τα πάντα>>

Με άλλα λόγια  "ήξεις αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις", για τον προστάτη του Ελληνισμού Στεργιαδη.

Αντιθέτως    "ηξεις, αφήξεις ουκ, εν πολέμω θνήξεις", για εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων......   



 

WebCounter.com
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Top WordPress Themes